Unicode💜
မင်းမပါတော့မဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ မနက်ဖြန်တေွဟာ
အသက်မဲ့နေတော့မှာ အသေအချာ။ ။
-Jeon Jung Kook-
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
လံုးဝန်းဝိုင်းစက်နေသော လမင်းကြီးသည် ထိန်ထိန်သာလျက်ရှိ၏။
မီးအလင်းရောင်မဲ့သော အခန်းငယ်လေးဟာ အရင်လိုမေှာင်မိုက်မနေခဲ့။ လမင်း၏အလင်းရောင်ကား ဖွင့်ထားသောပြတင်းတံခါးမှတစ်ဆင့် အခန်းတွင်းဖြာကျလျက်ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဒီကနေ့ဟာ လပြည့်နေ့ဖြစ်မည်ထင်ရဲ့။
ကလင်! ကလင်! ကလင်!
တိတ်ဆိတ်လှသောအခန်းငယ်လေးအတွင်း ဖုန်းမြည်သံဟာ ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာခဲ့၏။
"Hello"
ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြေဆိုသံ တစ်ခု။ ကုတင်ခြေရင်းကိုကေျာမှီလျက်ထိုင်နေသော ကောင်လေးထံမှထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်၏။
"Oppa... စားပြီးပြီလား။"
"အင်း ပြီးပြီ။"
ခပ်တိုတို၊ ခပ်ပြတ်ပြတ်အဖြေတစ်ခုဟာ ဖုန်းပြောရတာ စိတ်မပါမှန်း သိသာလွန်းနေမလားလေ။
"သဘက်ခါကျ အမေ့ကိုခေါ်ပြီး အိမ်လာခဲ့နော်။ မေ့နေဦးမယ်။"
"အင်းပါ။ ကိုယ်မမေ့ပါဘူး။"
"အင်းအင်း ဒါဆိုဒါပဲနော်။ Good Night"
"Good Night"
သဘက်ခါတဲ့။ လူကြီးချင်းစကားပြောကြဖို့အတွက် သွားရမည်ပင်။ မင်္ဂလာရက်လည်း သတ်မှတ်ရဦးမည်လေ။ တကယ်တော့ ဒီမင်္ဂလာပွဲအတွက် ကျွန်တော်စိတ်မပါခဲ့ဘူး။ သို့ပေမယ့် ကလေးငယ်ကို ဒီ့ထက်ပိုမနာကျင်စေချင်တော့ပါ။ ဒါ့ကြောင့် မြန်မြန်လက်ထပ်ဖို့မေမေ့ကို အတင်းဂျီကျခဲ့သည်။ Jakeတို့ထက် စောပြီးလက်ထပ်မည်ပင်။
"မင်းအပေါ်Hyungရက်စက်မှ ဖြစ်မှာမို့ပါ ကလေးငယ်ရယ်"
မနက်ကကလေးငယ်၏ငိုသံကို ဖုန်းထဲမှအတိုင်းသားကြားနေခဲ့ရသည်။ အရင်လိုဆို ပေွ ့ဖက်ကာမငိုဖို့ ပြေလည်ရာပြေလည်ကြောင်း နှစ်သိမ့်ပေးဖြစ်မည်ပင်။
YOU ARE READING
Second Person (Season_1)(Completed)
Fanfictionငေွရောင်လက်စွပ်နှစ်ကွင်းနဲ့ ဆွဲကြိုးလေးတစ်ကံုး... ဘယ်ဘက်ရင်အံုက အမာရွတ်လေးနဲ့ စာအုပ်လေးတစ်အုပ်... ပြီးတော့ ခံစားချက်တေွကို ဝန်ခံမိတဲ့အခါမှာ သက်ရောက်လာမယ့်ကျိန်စာ... Kim Tae Hyung X Jeon Jung Kook Start date _ 8.7.2020 End...
