Agad na umupo sa bakanteng upuan sa harapan ko si Leonardo, para naman akong na istatwa sa kinatatayuan ko, halos lahat sila ay naka upo na at ako na lang ang naiwang nakatayo, halos lahat sila ay nakatingin sakin ng mapansing ako na lang ang nakatayo.
Napapahiyang umupo naman ako at umupo dali dali sa upuan ko, tiningnan ko si Gloria at Josefa na ngayon ay may mapanuksong tingin at nginisihan ako.
Pinandilatan ko naman sila ng mata pero tinawanan lang nila ako.
Hmf! Ang sama nila .Pero wahaaha kinikilig ako, kyahahahaahha!!!! Ang gwapo ni Leonardo di pang sinauna yung ka gwapohan nya ahhaha. Swerte ko talaga ngayon laking pasasalamat ko kay Nicolasa wahahhaahh .Charot Nicolai umayos ka!
Kumain ako ng nakasimangot kasi patuloy parin sina Gloria at Josefa sa pag tukso sakin.Samantalang si Madam Roswela naman ay nakapoker face lang , pormal na pormal ang panahon na to malayo sa panahon namin, kung may mag sasalita ay isa isa lang, pero sa panahon ko ibang iba halos d na magkasabay kumain , at halos di na mag kaintindihan .Sa Apat na araw ko palang ay ikaanim pala na araw ko palang dito sa panahong to. Parang unti unti ko nang natutunan ang mga pangaral nila ni mom at dad.
Habang Kumakain sila ay di ko talaga mapigilang kumain ng marami .
Inabot ko yung paelya,suman, bibingka, suman latik, palitaw , aabotin ko na sana ang sapin sapin ng napansin kong napahinto silang lahat sa pagkain .
At nakatingin na silang lahat sakin ang iba ay napahinto pa sa pag subo.
Oh may Shemay! Embarrassment to the Highest level of Chenelenchenes waaaaaa!!! Help me!
Napapahiyang ngumiti ako sa kanilang lahat at bumalik sa pagkakaupo at nag sinimulang lumamon ay este! Kumain , ano bang magagawa nila kong favorite kong kumain, napailing iling si Madam Roswela habang pinipigilan na tumawa ni Gloria at Josefa ,natawa pati si Doña Sofia at Don Pedro.
Huhuhu hu wahhhh pinagtatawanan nila ako!
At Tumingin naman ako kay Leonardo sa harapan ko na ngayon ay ngising ngisi na.
Wahhhh pati sya tinatawanan ako Grrrrr bwisit ka anong nakakatawa hah!
At Bumalik ako sa pagkain , nagpanakaw- nakaw tingin lang ako kay Leonardo pag may time, tusukin ko kaya yang mga mata nya bwisit sya!.
Tinawanan lang nya ang isang dyosa never in my life na tinawanan ako ng ganito , at sa hindi inaasahan ay bigla syang tumingin sakin at nagulat naman ako kaya dali dali akong umayos ng pagkakaupo ng biglang.
*Blaaaggg*
A-aray! Ang likod ko! Araouch! Sobrang kamalasan ang dala ng lalaking to, kita mo tiningnan lang ako natumba nako.
Agad namang lumapit sina Gloria Ina at Josefa at dali dali akong pinatayo.
“Ano? Ayos ka lang ba anak? anong nangyari bat ka natumba? may masakit ba sayo?." sunod sunod na tanong ni Ina
“W-wala ho.. na tumba lang ho talaga yung upoan, hehehe wag na ho kayong mag alala inay." Palusot ko sa kanya at ngumiti, dali dali namang lumapit ang mga tagasilbi nila at niligpit ang nabasag na pinggan at tinayo ang upoan.
Bumalik naman ako sa hapag kainan ‘awkward’ lahat sila ay nakatingin sakin.
“Ayos ka lang ba Binibining Nicolasa?" Nag aalalang tanong ni Don Lucio.
Ngumiti muna ako bago mag salita.
“Oks-este! Ayos lang ho ako ..salamat sa iyong pag aalala Don Lucio." Magalang na ani ko.Oh ha! Kayo niyo yun?.
ESTÁ A LER
A Chance To Love Again
Ficção históricaNicolai Dee. Ang bitter na slash basher Ng sinaunang panahon , na walang pag papahalaga sa kasaysayan at walang pake Alam sa ginawa Ng ating mga bayani upang mailigtas. Ang pilipinas Mula sa pananakop Ng kastilla. Pero Lahat Ng Ito ay lubos n...
