FEEL ALİVE | CEMBAR (TAMAMLANDI)

meeting the mother

Ben geldim kuzular.Bin kelimeye yakın yazdım yeni rekor.Cidden birileri okuyunca gaza gelip bölüm atıyorum sürekli.Şimdi hikayeyi birilerine ithaf eden yazarlar gördüm.Ben de edicem neyim eksik benim?O yüzden ilk ve tek takipçime yani mrybaris a ithaf ediyorum.Keyifli okumalar oylamayı ve yorum atmayı unutmayın lütfen.

~~~~~~~

"Barış şu valizi alsana dolabın üstünden benim boyum yetmedi de."

"Uzun boylu olmaktan bıktım ya.Her şeyi ben alıyorum.Perdeleri ben asıyorum.Çok zor bu hayat benim için."

"Söylenme koca oğlan.Hadi bakalım görelim endamını."

"Senin istediğin endamımı görmek olsun güzelim ben sana hep gösteririm."demesiyle kıkırdadım.

Onunla flört etmeyi seviyordum.Üstelik bu işte oldukça iyiydi.Kim bilir kaç kişiyle flörtleşmişti şerefsiz herif.

"Tamam şimdi dört gün kalıyorsak sekiz tişört yeter.İki tane de sweat alıyorum belki geceleri soğuk olur.Dört şort, iki eşofman,iç çamaşırlarım,çoraplarım,parfümüm , saç fırçam ve yüz kremimim."diyerek hazırladığım valizi kapattım.

Kapıya yaslanmış beni izleyen Barış kahkaha atmaya başlayınca ne olduğunu anlayamadığımı belirten bir ifadeyle baktım yüzüne.

"Can,ben yanıma iki tişört,bir şort ve bir eşofman aldım sadece.Sen niye evi taşıyorsun Allah aşkına?"

"Yedek kıyafet diye bir şey duydun mu sen hiç?Hani ilk götürdüklerine bir şey olursa giymek için.Eğer olur da kıyafetsiz kalırsan sana hiçbir kıyafetimi vermeme kararı aldım şuan."

Yaslandığı kapıdan ayrılarak yanıma yaklaştı.

"Bebeğim ben zaten tatilimizin büyük çoğunluğunda kıyafetsiz olmayı düşünüyorum.Anlarsın ya!"dedi kocaman bir gülümsemeyle.

Edepsiz herif.Hiç terbiyesi yoktu bu adamın.Aklı hep başka işlere çalışıyordu.Ben kafa dinleyip dinlenmenin peşindeyken o yine başka işlerle ilgili hayaller kuruyordu.

"Bebeğim."dedim yüzümde yapmacık bir gülümsemeyle.

"Böyle yapmaya devam edersen odada kıyafeti olmayan tek kişi sen olacaksın gibi gözüküyor."dedim ve öpücük atarak odadan çıktım.

Arkamdan söylediğini duyuyordum ama umrumda değildi açıkçası.

Guruldayan midem şuan umursamam gereken şeyin akşam yemeği olduğunu hatırlatıyordu bana.

Dolaptaki malzemelere bakarak kremalı makarna yapmaya karar verdim.

"Barış bebeğim kremalı makarna sever misin?"

"Bayılırım güzelim.Bir de sen yapıyorsan parmaklarımı bile yerim."

"Ah romantik çocuk seni.Getir dudaklarını öpücem."dememle içeriden koşa koşa geldi.

Bazen şakasına yaptığını düşünmek istiyordum.

Dudaklarına masum bir öpücük kondurarak ayrıldım.

"Can bunun için mi koştum ben ya?Yatmaya gidiyorum ben."diyerek arkasını döndü.

"Hadi hadi işim gücüm var devamı reklamlardan sonra."diyerek onu mutfaktan kovdum ve makarna suyunu ocağa koyarak beklemeye başladım.

Biraz uğraştıktan sonra makarnam pişmişti .Masaya tabakları yerleştirip Barış'a bakma için içeri gittim.

Koltukta uzanmış dizi izliyordu.