FEEL ALİVE | CEMBAR (TAMAMLANDI)

bec

Ben geldim nasılsınız?

Ben çok iyiyim hatta harikayım.

Size tatlı bir bölüm yazdım umarım beğenirsiniz...

Oy ve yorum atmayı unutmayın.Sevgiyle kalın.İyi okumalar 🌈💘

~~~~~

"Sence mutlu olacak mı Barış?"dedim kucağımda hareket eden minik şeyi zapt etmeye çalışırken.

"Can saçma sorular soruyorsun sevgilim.Tabiki de mutlu olacak.Hatta çıldıracak."diyerek kapıyı açan adamı usulca takip ettim.

"Emine,babaannecim bu bebeğe bu kıyafet yakışmamış."diyerek elindeki bebeği soyan anneme hayretler içinde bakarak yürümeye devam ettim.

Evet Emma yerine Emine diyordu.Sanki telaffuzu zor bir isim seçmişiz gibi Emine demeyi seçmişti.

Ama asıl sebebi gün arkadaşlarıydı.Gün arkadaşları gavur ismi deyince kendine yediremeyip Emine de diğer adı demişti onlara.

O günden beri zaten dil bunalımı yaşayan evladımız bir isim bunalımı yaşıyordu.

"Babaanne, o bebeğe sen elbise dikecektin.Söz vermiştin ama hala dikmedin.O yüzden bunu giydiriyorum ben."

"Ah,benim poğaça suratlım hemen dikerim ben,unutmuşum."

"Poğaça surat ne demek?Poğaça sabah yediğimiz o şeylerden değil mi?"

İkisini dinlerken hem durumu toparlamak hem de elimde duran şeyi vermek amaçlı boğazımı temizleyerek geldiğimizi belli ettim.

"Babacık,o ne?"dedi koşar adımlarla yanımıza gelen Emma.

"Kedi babacığım."

"Gözlerim var baba.Neden burada olduğunu soruyorum?"

Bu kız biraz fazla mı cevap veriyordu bu ara?Neyse çocuk bunalımda Can diyerek sakinleştirdim kendimi.

"Bebeğim babanla sana hediye olarak bunu almaya karar verdik."dedim gülümseyerek.

"Kardeş yapamayınca kedi mi aldınız babacık?Çok teşekkür ederim.Mutluluktan ağlayabilirim."

"Kardeş konusu ne?"diye kenardan atlayan anneme elimle 'dur' işareti yaptım.

Emma sağ olsun mahrem falan kalmamıştı.

"Emma,adını ne koyacaksın aşkım?"diyen Barışla konu toparlandı neyse ki.

"Biraz düşünebilir miyim?"dedi kucağımdan aldığı küçük kediyle oynarken.

"Tabi bebeğim düşünebilirsin."diyerek kendimi koltuğa attım ve yanıma oturan Barış'ın göğsüne başımı koydum.

Emma kediyle oynarken annem de eve gitmesi gerektiğini söylerek bizimle vedalaştı ve eve geçti.

"Artık bir kedim var."diyerek ritimli bir şarkı söylemeye çalışan Emma ile kahkaha attım.

"Can,gülüyoruz ama çocuk delirdi farkında mısın?"

"Sorma ya!Dil öğreniyor,adı Emine oldu,bir yandan bale kursu bir yandan normal anaokulu bunaldı çocuk.Bu kedi ona iyi gelecek."

"Kediler herkese iyi gelir.Bak sen bana nasıl iyi geldin."diyerek beni göğsüne bastırarak alnıma bir öpücük kondurdu.

"Kedi miyim ben?"dedim yarım ağız.

"Evet sen minik bir pisiciksin."diyerek saçlarımı taramasıyla biraz daha mayıştım kollarında.