FEEL ALİVE | CEMBAR (TAMAMLANDI)

memory

#cembar etiketinde 2. olmamız şerefine özel bölüm .

belki kimse kalmamıştır ama olsun ben yazdım artık.

keyifli okumalar hepinize.sizi seviyorum ❤️

~~~~~~~~~~

Emma liseye başlıyor...

"Baba , heyecandan kussam çok mu garip olur?" diyen meleğime bakarak elimi yanağına koydum ve yavaşça sevdim yüzünü.

"Sakin ol babacığım.Alt tarafı okulun ilk günü , atla deve değil ya." dedim onu rahatlatmaya çalışırken.

"Keşke Barış babam da gelseydi." demesiyle ufak bir kahkaha attım.

"Neden , okuldaki herkese ters ters bakıp ilk günden bütün arkadaşlık kapılarını kapatsın diye mi?"dememle gergin olan Emma ufak bir kahkaha attı.

"Haklısın galiba ama yine de herkese sinirli bakarken gözleri sadece benim gözlerime değince şefkatle yumuşuyor ya o zaman kendimi çok iyi hissediyorum."

"Emma , Barış bana bakınca da bakışları yumuşuyor.Sadece falan diyorsun da alınıyorum."dedim şakayla karışık.

"Babacığım, yanlış anlama ama sana bakarken başka şekilde yumuşuyor gözleri.Bana şefkat sana şehvet..."demesiyle ayıplayan bakışlarımı üzerine gönderdim.

"Yazıklar olsun.Babayla böyle konuşulur mu Emma?Akşam Barış'a eteğinin boyuyla ilgili açıklama yapmak ister gibi bir halin var."dememle ellerini eteğinin ucuna getirerek biraz daha aşağı çekti.

"Yok öyle bir halim."dedim hızlıca.

"Hem şehvet falan ne ayıp kelimeler bunlar hiç yakışmıyor bana."diyerek sinsi bir gülüş atmasıyla gülümseyerek okulun otoparkına çektim arabayı.

Evet araba sürmeyi öğrenmiştim.

Barış sağ olsun ya araba ya motor demişti ve benim seçimimle artık araba kullanıyordum.

"Şimdi babana güzel bir öpücük ver ve eğlenmeye bak."dememle vücudunu bana döndürüp yanağıma sulu bir öpücük bıraktı.

"Barış babama selam söyle.Umarım batırmadan gelirim."dedikten sonra arabadan inen bebeğim kapıdan içeri girince telefonumu elime alıp sabahtan beri yüz kere mesaj atan Barış'ı aradım.

Bu sabah Avusturalya'dan gelen ortaklarla toplantı vardı ve Emma'nın okul saatiyle çakışınca onun yabancı dili çok daha iyi olduğu için onu şirkete göndermiş ben de Emma ile okula gelmiştim.

"Can, beş yüz tane mesaj attım sana."

"Telefonu açar açmaz çemkirmesen mi acaba koca adam?"

"Tamam özür dilerim bebeğim ama meraklıyım ve bu anı kaçırdığım için biraz da üzgünüm."diyerek sesindeki masumiyetle beni mest eden adam derin bir nefes almama sebep olurken bir yandan da arabayı çalıştırıyordum.

"Aşkım lise bu.İlkokul gibi değil zaten ailesiyle gelen yok ki.Ben de kapıya  bıraktım şimdi dönüyorum."

"Haklısın galiba.Ne zamana burda olursun peki?"

"Bilmem evde hiçbir şey kalmamış.Alışveriş yapacağım ve aldıklarımı eve bırakıp öyle geleceğim.Bir saati geçer."

"Of ya!"

"Mızmızlanma bebekler gibi.Beni özledin sen ?"derken sesimi oldukça cilveli tutuyordum.

"Hasretinden kurudum , bittim ve yavrum."