coincidence

1.1K 62 83
                                    

Bakın bu kız hala hergün en az bir bölüm atmaya devam ediyor.Beni ödüllendirmek için bir iki yorum atıverin.Umarım beğenirsiniz.Oylamayı ve bol yorum atmayı unutmayın.Sizi seviyoruuumm 💘

~~~~~~~

Dün şirketten ayrılıp eve geçer geçmez ufak bir bavul hazırlamıştım.Ardından uyumaya çalışmıştım.Hala bu konuda iyi değilim.Zihnim o kadar doluydu ki beynimin içinde kendi kendime yaptığım konuşmalar asla bitmiyordu.Bu da uyuyamama sebep oluyordu.Bir uyku hapı içtikten sonra sızıp kalmıştım neyse ki.

Sabah kalkıp bir kahve içmiş ve havalimanına geçip uçağıma binmiştim.Yaklaşık dört saatlik bir yolculuğun ardından nihayet Londra'ya varmıştım.

Havalimanından çıktıktan sonra taksiye atlamış ve şirketin ayarladığı otele gitmiştim.

Şimdi otelin balkonunda sigaramı içiyordum.

Söylemeyi unutmuş olabilirdim belki de.O gittiğinden beri sigara ve alkol kullanmayı biraz abartmış olabilirdim.

Son dumanı da içime çektikten sonra sonra sigaramı küllüğe atıp manzarayı izlemeye başladım.

Her şeyi düşünmem gerekliydi.

Evlenmek zorundaydım.Kafamın içinde yankılanan babamın sesi bana bunu birkez daha hatırlatıyordu.

'Can,onu kurtarırım ama şartlarımı kabul edeceksin.'

Ellerimi balkon demirine yaslayıp biraz derin nefesler alarak kendimi sakinleştirdim.

Tanımadığım bir ülkede kriz geçirip hastanelik olmak istemiyordum.

Titreyen telefonumla dikkatim o yöne doğru kaydı.

Çisem mesaj atmıştı.

"Can, biliyor musun ben heyecanlanmaya başladım.Nasıl olacak her şey çok merak ediyorum."yazısını görünce gözlerimi devirdim.

Heyecanlanmaya gerek yoktu.Evet der evlenirdik.Sonra da onun isteğine göre kuralalar koyar ve yaşardık.

Ama onu asla üzmezdim.Bir dediğini ikiletmezdim .Suçsuz olanlardan biri de oydu çünkü.Gerçek bir evlilik isterse bir şekilde katlanırdım buna.

Benim için zaten ümit yoktu.Başkalarının hayallerini de paramparça etmek istemezdim.

Artık bu psikolojiden kurtulmam gerekliydi.Başkasına ait değilmiş gibi davranmak zorundaydım.

Kendimi suçlu hissetmeyi bırakmalıydım.Kafamı dağıtmak için gezme kararı alıp cüzdanımı alarak dışarı çıktım.

Buranın havası bir başkaydı.Hissettirdiği huzur yanında nedenini bilmediğim bir şekilde kalbime çöken bir ağırlığın da sebebiydi.

Sokaklar arasında yürürken denk geldiğim bir kitapçıyla duraksadım.Kendime buradan anı kalması için bir şeyler almaya karar verdim ve içeri girdim.

Girişte kalemlerin olduğu kısımdan burada da ihtiyacım olacağını bildiğim birkaç kalem aldım ve az ileride gördüğüm plak kısmının önünde durdum.

Biraz karıştırdıktan sonra elime gelen plakla duraksadım.

'Come Fly With Me'

Bu plak Barış'ın evinde o talihsiz günden sonra dinlediğimiz plaktı.Elime alıp usulca baktım o plağa.Sanki onu elime almayı dahi hak etmiyordum.Aklıma kurduğu cümleler gelince gözlerimi sımsıkı yumdum.

'Barış daha iyi misin?' demiştim ona acı çektiğini bildiğim halde.

'Yanımda sen kulaklarımda bu müzik olduğu sürede kötü olmam ihtimal dahilinde dahi değil Can.'

FEEL ALİVE  | CEMBAR (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now