Love is a Riot

20

« Maybe it is not real
if it doesn't hurt. »

༻﹡﹡﹡﹡﹡﹡﹡༺

"So, dito ka na tumutuloy?" tanong ko kay Cain habang kumakain ng niluto ni Imari, pero wala akong sinabing kahit ano tungkol sa luto niya. Baka barahin niya na naman ako kagaya kanina.

"Yeah. Hati-hati kami sa rent," sabi ni Cain at sumubo mula sa kinakain. "Kaming tatlo. We decided to live together since it's more convenient. Tapos taga-gawa namin ng assignments si Imari."

Lumingon ako kay Imari at nakita na tumayo siya para kumuha ulit ng pagkain na ihahain para sa amin. I can foresee na siya talaga ang mommy nitong dalawa. Na parang siya ang nag-iintindi sa kanila. Medyo nagulat rin ako dahil hindi na siya doon nakatira sa tabi ng bahay ko... Well, siguro mas okay talaga na magkakasama silang tatlo dahil mas makakatipid naman sila.

"Ano ba'ng gusto mong i-open bukod sa legs mo?" tanong ni Cain kaya naman binatukan kaagad siya ni Asl.

"Kadiri naman, kumakain 'yung tao," sabi ni Asl at binatukan si Cain kaya naman nagtawanan kaming lahat. "Your lips look like pwet mg manok, mas madiri ka sa sarili mo."

Habang wala pa si Imari, nagsimula akong magsalita. Siguro, okay lang naman na mag-open kay Cain at sa mga kaibigan niya. "Babalik–"

"Babalikan mo na siya? Really?" sabi ni Cain. "Hindi mo maiwan-iwan ah. Is his dick one of a kind? Si Deuce lang ba ang may betlog sa mundo?"

Siniringan ko si Cain. "Wala pa nga akong nasasabi..."

"Sorry naman," he said, at binuksan ang bote ng alak. "Ano?"

"Babalik pa kaya sa dati si Deuce?"

Ilang segundong katahimikan ang namayani sa amin.

Sabay pang sumubo sa kinakain nila sina Asl at Cain. Like they're avoiding my question. "Haa.. I think so too. He's... not coming back."

Ramdam ko ang pamumuo ng butil ng luha sa mata ko. I know... that Deuce isn't coming back to who he was before.

Natanggap ko naman noon. Pero bakit hindi ko na matiis ngayon?

"Right," sabi ni Cain. "So let go of him. Hindi na siya babalik sa dati, Cielo. Maybe it's time for him to finally realize that he should've treated you better."

I sighed upon hearing what Cain said.

I know he's right. Kahit nga ako, alam ko sa sarili ko, pero ayaw ko lang talagang pakinggan. Ayaw ko lang na maniwala. Ayaw ko lang na tanggapin.

How could I forget him? My whole world revolves around him. Lahat ng desisyon ko, sa kanya nakasalalay. Lahat ng pinagsamahan namin, I can't just put all those to waste... I can't just throw away everything we've been through. How do I expect myself to just sit here and act like we never happened?

Lahat ng first ko, si Deuce ang kasama ko. He was my first kiss, my first dance, I'm with him on my first roller coaster ride, we're together when I first realized that I can love anyone to this extent–simply put, he's my first love.

So... it's really hard to let go of him.

I don't know if I could love anyone like this again...

Sobrang nakaka-ubos.

I gave him everything until there's none left for me. Kahit respeto sa sarili. Kahit kaunting hiya o dignidad man lang.

"It's not that easy..."

Gustong-gusto ko pa rin bang bumalik?

I won't ever forget how his hands were cold and rough to other people but so warm when he holds me... before.