I

95.7K 3K 2.8K
                                    

Oy verip bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen.

🌜Başladığınız şehri ve tarihi buraya bırakır mısınız?

🍄 Kitabı nasıl keşfettiniz?

🌜 "Ben senin kitabından sonra gidip bir katil buldum ve ona aşık oldum," diyecek potansiyele sahip olanlar ne olur okumasın. (Bu uyarıyı ciddi ciddi koymam istendi, bunun bir kurgu olduğunu idrak edemeyenler için koyalım bakalım...)

Karakterlerin anormal tipte olduğunu da bilerek okuyalım, sorunlu tipler. 🙂 Ayrıca  hikâyede cinayetler işlenecektir, kan, şiddet ögeleri vardır. Lütfen bunu göze alarak başlayın.


Hoşgeldiniz. 💘

 💘

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

I

Gökhan Tunalı

Genç adam arabasını düğünün olacağı iki katlı villanın önüne park ettiğinde arabadan hemen inmedi. Saçlarını düzeltti, ceketinin altından gözüken beyaz gömleğinin kol düğmelerini, sonra da siyah ceketinin üç düğmesini ilikledi. Yolda gevşettiği kravatını tekrar sıktı. Şu lanet takım elbiselerden nefret ediyordu.

Takım elbisesine rağmen keyfine diyecek yoktu. İntikam günlerinden, kendi deyimiyle adaletini elde ettiği günlerden büyük bir haz alırdı. Derin bir nefes alıp çevik bir hareketle arabadan çıktı, bagajdan el çantasını aldı. Hava bir kış vaktinin akşamına yaraşır şekilde erkenden kararmıştı.

Kapının girişine geldiğinde takım elbiseli adamları gördü. Fakat tavırlarındaki rahatlığa bakan biri, birazdan saçacağı dehşeti aklından bile geçiremezdi. Biri onu durdurup adını sorduğunda etrafa bakınarak, "Kuzey Yergin," dedi. Adam çantasını kalın kaşlarıyla işaret ettiğinde, "Malları getirdim," dedi ve kendinden emin hareketlerle çantayı açıp uyuşturucuları gösterdi. Adam didik didik çantayı aradı, daha sonra Gökhan'a kollarını kaldırmasını emredip üzerini aradı, bu da yetmezmiş gibi el dedektörünü kullandı. Tüm bunlar yapılırken içlerinden bir kişi uyuşturucuları kontrol etti. Tüm bunlara karşı zaten hazırlıklıydı. Bu akşam uyuşturucu teslimatının olduğunu ve malları teslim edecek Kuzey adlı adamın işini bitirmesi hiç zor olmamıştı.

Aylarca bunun üzerinde çalıştı, elbette hiçbir pürüz çıkamazdı.

"Bir dakika beyefendi," dedi kel, yapılı adam. Arkasını dönerek birini aradı, muhtemelen bu kişi Yavuz'du. Konuşması o kadar kısa sürdü ki Gökhan etrafı kolaçan edemeden adam eve girebileceğini işaret etti.

Memnuniyetle gülümserken ilk işi kameraların topladığı görüntülerin olduğu noktayı bulmak oldu. Neyse ki böyle yerlerin en ıssız konumları buralar olurdu ve genellikle evin arkasında bulunurdu. Kulübeyi gördüğünde yanından bir adam, bir kadın geçti. Kendisine kaçamak bir bakış attıklarını fark ettiğinde Gökhan Tunalı gülümsedi ama onlar bakışlarını kaçırdılar. İşte hep aynısı oluyordu. Güler yüzlü bir katil olmak için çabalıyordu ama insanların tepkisine bakılırsa gözlerinde canavar gibi gözüküyordu.

Papatyalar Karanlıkta Büyür Where stories live. Discover now