5: THRILL

6K 383 78
                                    

“Bilisan ang kilos, mga alipin,”

Masamang tingin ang binigay namin kay Spencer. Parker and I were doing a lot of chores because of him. Samantalang siya ay feeling boss do’n habang nakaupo at kumakain ng popcorn. He already devoured half of the chocolates in the supermarket, and because of that, he is way more hyper than our first meeting.

Mas hyper s’ya, mas nakakairita.

“Should I punch him?” Parker whispered.

I just made a face while looking at the emergency hose. Nang inabot sa akin ni Parker ang martilyo ay binasag ko ang salamin na nagpoprotekta rito. This is probably the last emergency hose on the second floor.

When I was about to lift the hose out, I heard a snap, and I almost laugh when I saw Parker massaging his forehead. “This is not funny,” he whimpered while glaring at me.

He was removing his gloves earlier. At tiyak akong napasala siya nang bitaw dahilan upang lumagitik iyon sa noo niya.

“Are you done?” I asked.

He nodded. Parker was tending the electricity circuits earlier while I was busy destroying glasses and hanging the hoses to the glass panels.

Nang tuluyan nang matanggal ni Parker ang mga gloves ay kinuha niya ang hose na hawak ko at s’ya na mismo ang nag-hang nito sa glass panel. “That is my job!” I said.

“You’re welcome, Mahal na Prinsesa,” he teased and poked my forehead.

Nang lumingon ako sa paligid ay wala na ang maingay at nakakairitang si Spencer. We’ve been hiding in this mall for two days. Those days are tiring, especially that I have to hear their complaints. I hate the most when they are arguing—palagi nila akong ginigipit sa paraan kung sino ang kakampihan ko sa kanila.

Aside from that, nalaman din namin ni Parker na pinagtripan lamang kami ni Spencer sa unang araw namin dito. The horror of getting caught by Pigmalone was a fucking bluff.

And it turns out, Pigmalone can’t lift his head. His vision was only for the first floor, and it only means that as long as we are here— we are safe; after all, the second floor is the safest part of the mall.

“Do you think it will work?” I asked Parker.

He suddenly wrapped his arms around my shoulder and once again poked my forehead. Kairita. “Hindi ka nakikinig sa chemistry class mo ‘no?” He asked suspiciously.

I grimaced and clicked my tongue, “Future CPA doesn’t have any chemistry class, duh,” I said.

“Sinong magpapa CPA Board Exam sa’yo, mga Bozos?”

I glared at him. His joke is not even funny. Ayokong isipin na walang ng pag-asa na bumalik sa normal ang bansang ito. And I actually have a theory about the apocalypse.

“Akala ko ba hindi kayo mag-on?” Parehas kaming napalingon ni Parker sa gilid namin. Naroon si Spencer, may mga kutson sa gilid niya at sigurado akong tinulak niya iyon papunta rito.

Bigla na lamang s’yang nagkibit balikat at tinulak ang anim na kutson pababa sa escalator.

Nang matapos si Spencer sa katangahan niya ay lumapit siya sa amin at tumingala. May mga manikin na nakasabit sa itaas ng mall, hindi ko rin alam kung paano nila nailagay iyon ni Parker basta pag gising ko ay nagtatalo silang dalawa na kulang pa ang manikin na nakasabit sa kisame.

“Gutom na ako. Ang bagal niyong maglakad,” Spencer said. Pailing-iling na tinanggal ni Parker ang kamay n’ya saka ako iniwan upang hamapasin ang ulo ni Spencer sa harap.

OUTCAST (PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon