Let's Play Pretend - former (pending ) Realize... (Completed and being edited)

The End of A Pretense

This will be the last chppie ng story na ito... Finally the ending! I can't believe I got this far... Thank you talaga sa lahat ng supporters! I love you form the bottom of my heart... I'm not very good with endings pero sana magustuhan niyo ito!.

Graduation Day! Another chapter of my life has ended, at isang chapter and magsisimula, ganito naman talaga ang buhay, full of endings at beginnings. 

Dumating na ang mag-aayos sa akin, wala ako sa manor ngayon, mas pinili ko na dito magpa-ayos sa original room ko, ang room where I have a lot of memories. Memoir room na nga tawag ko dito.

Dumagsa na ang mga regalo ko, mamaya ko na bubuksan ang mga iyan. Today I wanted to be the Dahly that people knew before. Pinabuhayhay ko lang ang buhok ko with bouncy curls at pinili ko ang isang black big bowed headband accentuated with wispy feathers, as usualy na sa side yung bow, nag nerdy eyeglasses ako, at super simple lang ang make up ko. Ang role ng make up artist is too make sure na bumagay sa mukha ko ang lolita-anime look. I wore my silver grey contacts na, tanging ito at ang Ring of Saturn lamang ang indication ng pagbabago sa itsura ko. Usually pink ang ginamit sa make-up and I'm so happy with the result, mas lalo akong naging cute BWAHAHAHA.

"Dahly anak, pwede ba akong pumasok" narinig kong kumatok si Dada sa pinto.

"Pasok lang po kayo dad, patapos na po kami here anyway." sagot ko sa kanya, pinalabas ko muna ang make-up artist.

"Dalaga na talaga ang anak ko, iiwanan na nga ako soon " sabi ni dada sa akin I could see sadness in his eyes.

'Dada, ako pa rin baby niyo oi, kukulitin pa rin kita kahit nasa Manila na ako, kaya make sure full battery iyang phone mo" tumayo na ako sa kinauupuan ko at yumakap sa kanya.

"You've grown up na baby, at di mo namamalayan yun, kahit loka loka ka pa rin sa anime, lalo na sa sino nga ulit yun?" tanong niya sa akin habang yakap niya ako

" Dada, Ihetchu na, kalimutan ba naman pangalan ng future son-in-law niya, si Dennis Minamino Shuichi Kurama po!" nagpadreamy eyes pa ako when I said his name, hahay music to my ears...

"Ah yun pala, akala ko kasi James Nicholson Salas yung name ng future son-in-law ko" panunukso ni dada

"Dada! isa ka pa ha, friends lang kami nun este, technically siblings?" nalilito ako kung ano ba kami ni JN.

"He is a good man Dahls, yun lang masasabi ko, maging mabait ka sa kanya ha at baka isauli ka niya sa amin, di kita tatanggapin ulit!" pabirong sabi ni dada

"Dada! ano ba yang pinagsasabi mo?" namumula na ako, am I that obvious na pati si dada napansin na may iba with JN and me?

may inabot si dada sa akin, dalawang libro.

"You could buy all the material things anak, afford mo na yun,  kaya naisipan namin ito ang ibigay sayo, malayo man kami ni Mamcy mo, at least sure kami na gagabayan ka ng mga ito."

It was a Bible at Purpose Driven life na libro, tama si Dada these will guide me nga. Naiiyak ako, naalala ko tuloy na next week, I won't be around much with my family, biological family to be exact.

Yumakap ako kay dada at feel ko maiiyak na ako, ang drama naman.

"Oi walang iyakan, yung make-up mo ang ganda mo pa naman ngayon" yumakap ulit si Dada sa akin

"I love you dada, even though I'll get married someday, if mangyayari yun, ikaw pa rin ang nag-iisang king sa buhay ko" I gave him a peck sa cheek niya

"Alam ko, kaya sorry na lang ang may planong maging prince charming mo, he could not dethrone me" sabi niya sa akin and gave me a kiss sa forehead.