Zawgyi
“ၿပံဳးေပ်ာ္ေနပံုေပါက္ရင္ေတာ့ ငါ့ညီမင္းျပန္ေကာင္း
ေနပံုပဲ”
“အကိုေျပာမွပဲ နာလာသလိုပဲ”
“မႏိုင္ဘူးေဟ့ မႏိုင္ဘူး”
လန္က်န္ကိုစစ္ေဆးရိွတာေတြစစ္ေဆးၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ရိွခ်န္းလည္းမွာသရာရိွတာမွာလို႔ ဂ်ဴတီ
ဆီျပန္ထြက္သြားေတာ့တယ္။ အိန္း.....အခန္းထဲ
မွာေတာ့ လန္က်န္တေယာက္ ေဝရင္းလက္ကု္မလႊတ္ေတာ့ေပ။
“ဒီမွာ ခင္မ်ားက်ေနာ့္လက္ကိုကိုင္ထားၿပီဘာလုပ္
ေနတာလဲ”
“မင္းထားသြားမွာဆိုးလို႔”
“က်ေနာ္မထားခဲ့ေတာ့ပါဘူးလို႔ ေျပာၿပီးၿပီေလ”
“တကယ္လား ကတိေပး”
“ေပးတယ္ဟုတ္ၿပီလား”
“မင္းလက္ကိုမလႊတ္ခ်င္ေသးဘူးေဝရင္း ျဖစ္ႏိုင္
ရင္အၿမဲတြဲထားခ်င္တယ္”
“ခင္မ်ားကေတာ့ေလ....”
ေခါင္းေလးတရမ္းရမ္းနဲ႔ရီေနတဲ့ေဝရင္း။ ထိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးအၿပံဳးေလးက ကိုႏွလံုးသားကို ေအးခ်မ္းေသတဲ့လက္နက္တစ္ခုပဲေဝရင္း။
“သားေရာ”
“သားကိုသတိရေသးတာပဲ သူ႕အဘြားေတြနဲ႔ ပါ
သြားတယ္”
“သားကကို႔ကိုလက္ခံပါ့မလားေဝရင္း”
“ဒါခင္မ်ားနဲ႔ဆိုင္တာေလ သားလက္ခံလာေအာင္
လုပ္ေပါ့”
“အြန္းပါ ဒါနဲ႔ခင္မ်ား ခင္မ်ားနဲ႔ေနာ္ေဝရင္း ကို႔ကို
ဘယ္လိုေတြေခၚေနတာလဲ”
“ဘယ္လိုေခၚေခၚေပါ့”
“ကိုလို႔ေခၚပါလား”
“ေခၚပါဘူး ခင္မ်ားလို႔ပဲေခၚမွာ”
“ကိုလည္းမေခၚခ်င္လည္း လန္က်န္လို႔ပဲေခၚပါ
လားကြာ ခင္မ်ားလု္႔မေခၚနဲ႔ေနာ္ ကို႔အေပၚစိမ္း
ကားတယ္လို႔ခံစားရတယ္”
“လန္က်န္လို႔ပဲေခၚမယ္ ရၿပီလား”
“အြန္း”
“နာလား”
“ဘာလဲ”
“ခင္မ်ား....အဲလန္က်န္ဒဏ္ရာေတြက အရမ္းနာ
လားလို႔”
YOU ARE READING
Stop S-1(Completed)
Fanfictionက်ေနာ္ဒီတစ္ေခါက္ေရးသားမွာက ငိုရတာေတြမ်ားမယ္ထင္တယ္။ ဇာတ္ကားတစ္ခုၾကည့္မိရာက အိုင္ဒီယာရလာတာေလးပါ။ ၿပီးေတာ့ဒီဇာတ္လမ္းကို ေရးဖို႔အတြက္ က်ေနာ့္ကိုအႀကံ ေပးခဲ့တယ္ က်ေနာ့္ညီကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတငိပါ တယ္။သေဘာက်ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးစိတ္ကူးယဥ္ေ...
