Zawgyi
ေဝရင္းသူ႕အလုပ္အခ်ိန္ပိုင္းေလးၿပီးသြားၿပီျဖစ္
တာေၾကာင့္ ထုံစံအတိုင္းေက်ာပိုးအိတ္ေလးလြယ္
လို႔သူဆိုင္ရွိအျခားသူမ်ားကို ႏႈတ္ဆတ္ၿပီးထြက္လာ
ခဲ့သည္။သူထြက္လာသည္ႏွင့္သူ႕ေရွ႕သို႔ကားတစ္စီးဆိုက္
ေရာက္လာသည္။ ထိုကားမွမွန္မ်ားခ်လိဳက္ေသာ
ပခါလူတစ္ေယာင္ေပၚလာခဲ့သည္။ထိုလူကလန္က်န္။ သူ႕ေဘးနားမွာေတာ့ ရွင္းထိုင္
ေနသည္။“ကားေပၚတက္! မင္းအလုပ္ခ်ိန္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား"
“ဟုတ္ၿပီေလ”ထိုသူမဟုတ္မွမနက္ကတည္းက သူ႕ကိုဒီတိုင္း
ေစာင့္ေနတာလားမဟုတ္ေလာက္ပါ။ သူလည္းမနက္ကေျပာထားၿပီးသားျဖစ္ေနတာနဲ႔
ကားေနာက္ခန္းသို႔သာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။ထိုကားေလးကအရိွန္တစ္ခုျဖင့္ေမာင္းထြက္သြား
ၿပီး ဆိုင္တစ္ဆိုင္အေရွ႕ရပ္တန္႔သြားသည္။ ေဝရင္း
ကားေပၚမွဆင္းၿပီးထိုဆိုက္ေလးကိုၾကည့္မိေတာ့
အေတယ္ေဈးႀကီးမဲ့ပံုပင္။ အေတာ္လည္းခမ္းနား
လြန္းသည္။သူတို႔လိုသူေဌးေတြၾကေတာ့လည္း အေတာ္ဇိမ္က်
တာပဲလို႔ ေဝရင္းေတြးမိသြားသည္။ ထိုဆိုင္ထဲသို႔
ဝင္ေရာက္သြားတဲ့ လန္က်န္တို႔ႏွစ္ေယာက္မွ သူ
လိုက္သြားလိုက္သည္။အထဲေရာက္ေတာ့ သူတို႔အတြက္သီးသန္႔ေနရာ
တစ္ခုကို စားပြဲထိုးတစ္ေယာက္က အေသအခ်ာ လိုက္ျပေပးသည္။ ေဝရင္းလည္း ျပတဲ့ေနရာမွာခပ္
တည္တည္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။လန္က်န္ကေတာ့သူနဲ႔အတူပါလာတဲ့အမ်ဳိးသမီး
ျဖစ္သူ ၾကည့္ရတာသူရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တယ္
ထိုမိန္းကေလးကိုသူရဲ႕အၾကည့္ေတြကတျခားလူေတြနဲ႔မတူအရမ္းႏူးညံ့လြန္းတယ္။ ေဝရင္းကိုထိုလူအၾကည့္ေတြက အရမ္းေအးစက္
လြန္းတယ္မဟုတ္လား?ေနရာခ်ေပးၿပီးတာနဲ႔ ထိုမိန္းကေလးေဘးဘက္မွာ
သူဝင္ထိုင္တယ္။ ဝန္ထမ္းက Menuကဒ္ျပတာနဲ႔
ထိုအမ်ဳိးသမီးစားဖို႔အရာမွန္သမွ်အေသအခ်ာမွာ
ေပးေနတဲ့လန္က်န္။ ထိုအမ်ဳိးသမီးဘက္က ဘာမွ
ေျပာစရာမလိုေအာင္ အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္ေနတဲ့
ထိုလူကိုၾကည့္ၿပီး ေဝရင္းေတာ့ထိုမိန္းကေလးအ
တြက္ဝမ္းသာမိပါတယ္။
YOU ARE READING
Stop S-1(Completed)
Fanfictionက်ေနာ္ဒီတစ္ေခါက္ေရးသားမွာက ငိုရတာေတြမ်ားမယ္ထင္တယ္။ ဇာတ္ကားတစ္ခုၾကည့္မိရာက အိုင္ဒီယာရလာတာေလးပါ။ ၿပီးေတာ့ဒီဇာတ္လမ္းကို ေရးဖို႔အတြက္ က်ေနာ့္ကိုအႀကံ ေပးခဲ့တယ္ က်ေနာ့္ညီကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတငိပါ တယ္။သေဘာက်ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးစိတ္ကူးယဥ္ေ...