Zawgyi
ညအေတာ္ေလးေနာက္က်တဲ့အထိလန္က်န္ျပန္
မလာေသးပါ။ ေဝရင္းကေတာ့ ဆက္ေစာင့္ေနဆဲ
ညစာေတာင္ေအးသြားမွာေၾကာက္လို႔ အခါခါျပန္
ေႏႊးေနမိသည္အထိပါ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးေစာင့္
ေနရင္းမွ ေဝရင္းေမွးကနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားမိသည္
အထိပါပဲ။မၾကာပါဘူးကားသံၾကားလို႔ ေဝရင္းႏိုးလာခဲ့တယ္ အခ်ိန္ကေတာ့ 9နာရီျဖစ္ေနၿပီ။ ေဝရင္းအိမ္တံခါး
ေပါက္ေလးကို ဖြင့္ၿပီးဝင္လာမဲ့သူကို အၿပံဳးတစ္ပြင့္
နဲ႔ႀကိဳဆိုလိုက္မိပါတယ္။သူေတြ႕လိုက္ရတာကေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔
ျပန္လာတဲ့လန္က်န္။ ဘာလို႔လဲ လန္က်န္ရယ္။
ထိုအမ်ဴိးသမီးကေတာ့ ရွင္း။ လန္က်န္ခ်စ္ေသာ
အမ်ဳိးသမီးပင္။သူမရဲ႕လက္တို႔ကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လန္က်န္က ကားေပၚကဆင္းတာနဲ႔ သူမႏွာဖူးေပၚ အနမ္းတို႔
ေႁခြေနေသးတယ္။ တမင္သပ္သပ္မ်ားလုပ္ေနတာ
လား လန္က်န္ရာ။သူတဖက္လွည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးေပါက္မွာရပ္ေန
တဲ့ က်ေနာ့္ကိုေတြ႕ေတာ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းထက္ကအ
ၿပံဳးတို႔ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ သူ႕မ်က္ေမွာင္ေတြ
ၾကဳတ္လာခဲ့တယ္။ ေအာ္....က်ေနာ့္ကိုျမင္လိုက္
ရတာနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်က္ခ်င္းပ်က္သြားရလား လန္
က်န္။မနက္တုန္းကလို ေႏြးေထြးမႈကိုမခံစားမိပါ ေအးစက္စက္ခံစားမႈသာ ေဝရင္းရရိွပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ....လန္က်န္ရယ္? ဒီစကားတစ္ခြန္းသာ
သူဆိုႏိုင္ေတာ့တယ္။ထြက္ခြာသြားတဲ့ကားေပၚကသူမကို လက္ျပႏႈတ္
ဆတ္ၿပီးတာနဲ႔ က်ေနာ့္ကိုတိုက္ဝင္သြားတဲ့ သူရယ္
ပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း သူေနာက္ပါးကို
လိုက္လို႔ အၿမဲဒီေမးခြန္းေလးသာ ေမးျမန္းပါတယ္။“လန္က်န္ ညစာစားေတာ့မလား ”
“မစားေတာ့ဘူး ငါရွင္းနဲ႔စားခဲ့ၿပီးၿပီ”
ဒါပါပဲသူ႕အေျဖရယ္ပါ။ ထံုးစံအတိုင္းအေပၚထပ္ကို
တက္သြားတဲ့သူေၾကာင့္ ေဝရင္းသက္ျပင္းေလးသာ
ခ်မိတယ္။ မနက္တုန္းကလိုမ်ဳိးေလး သူ႕ေဘးနား
မွာ အတူတူရိွခ်င္မိတယ္။
YOU ARE READING
Stop S-1(Completed)
Fanfictionက်ေနာ္ဒီတစ္ေခါက္ေရးသားမွာက ငိုရတာေတြမ်ားမယ္ထင္တယ္။ ဇာတ္ကားတစ္ခုၾကည့္မိရာက အိုင္ဒီယာရလာတာေလးပါ။ ၿပီးေတာ့ဒီဇာတ္လမ္းကို ေရးဖို႔အတြက္ က်ေနာ့္ကိုအႀကံ ေပးခဲ့တယ္ က်ေနာ့္ညီကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတငိပါ တယ္။သေဘာက်ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးစိတ္ကူးယဥ္ေ...