Surrogate Omega ; KookTae

6|Yapılanlara Karşı İstenen İstek

Sabah çalan alarm sesiyle mızmızlanarak elini komidinin üstüne attı. Elini bir süre üstünde gezdirdi fakat telefonunu bulamayınca tek gözünü açarak nerde olduğuna baktı. Komidinin en köşesinde duran telefon sinirli bir nefes vermesine sebep olmuş ve rahatını bozarak yerinden kıpırdanarak kolunu uzattı. Nihayet soğuk metal elleri arasına geldiğinde alarmı kapattı ve rahat bir nefes alarak kollarını yatağa attı. Gözleri açılmış tavanı izliyordu. Bugün çok fazla işi vardı. Jeon ailesi ile birlikte doktora gidecek ve bebeğe bakacaklardı.

Üstümdeki yorganı bacaklarını savurarak bir kenara attı ve yerinden doğrularak gerindi. Çıplak ayakları zeminle buluştuğunda ayaklarının çıkardığı sesler eşliğinde odasından çıktı ve aşağıdan gelen seslerle yavaşça merdivenlerden indi ve mutfak kapısının yanında dikilerek onları dinledi.

"Sana kaç kez dikkat etmeni söyledim. Asla beni dinlemiyorsun hep kendi dik başının dediğini yapıyorsun. Eğer bir şeyde becerin yoksa bunu yapma." abisinin sert sesi ne kadar sinirli olduğunu belli ediyordu. Ne olduğunu görmek için başını eğerek yan yana olan ikiliye baktı. Abisi Jimin'in elini tutmuş elindeki çubuğu sürüyordu.

" Zaten sana kalsa benim hiçbir şeyde başarım yok. Ben sadece öylece oturayım." Jimin'in kırılgan sesi Yoongi'den ne kadar çekindiğini belli eder derecedeydi. "Sana hiçbir şeyde becerin olmadığını söylemedüm asla." dedi abisi, Jimin'in cevabı da gecikmedi "Ama bunu hep ima ediyorsun. Bu evde bir domates bile doğrayamayacaksam benim bu evdeki vasfım ne? Boş boş oturup sizin bana hizmet etmeniz mi?"

"Kafe'de yardım ediyorsun zaten." diye mırıldandı Yoongi. Yarabandını ufak tombul parmağa taktı ve ondan uzaklaştı. Taehyung daha fazla beklemeyerek mutfaktan içeri girdi ve çoktan masaya oturmuş abisinin yanağına dudaklarını bastırdı ardından yanındaki sandalyeye oturarak masaya konan yiyecekleri tabağına koymaya başladı.

"Bugün Jeonlarla hastaneye gideceğiz, bahsetmiştim ya." Yoongi sadece başını sallayarak onu onayladı Jimin'se büzdüğü dudaklarına çatalı ı yaslamış bakışlarını Taehyung'a çıkarmıştı. "Bayağıdır gelmiyorsun zaten, canım sıkılıyor." dedi. Taehyung da onun gibi dudak büzerken Yoongi araya girdi. "Ben varım ya velet." diye mırıldandığında elindeki çatalı ağzıma götürerek onu umursamıyor gibi bir imaj yaratmaya çalıştı. "Senin yaşlı bir amcadan bir farkın yok Yoongi." Diye cevap verdi Jimin kıkırdayarak. Taehyung da ona kahkahalarla karşılık vermişti. "Kesinlikle haklısın Jimin." ikisi kahkaha atarken Yoongi çatık kaşlarına Jimin'e dönmüş ve soğuk sesiyle konuşmuştu. "Hangi konularda yaşlı bir amca gibi olmadığımı iyi bilirsin Jimin." Jimin'in kahkaha atan suratı bir anda donuklaşmış yanakları al al olmuştu. Bu sefer gülme sırası Yoongi'ye gelmişti. Tabağındakileri. Birbir çatalına batırıp midesine gönderirken ikiliyi susturmanın zevkiyle kahkaha atmasını engelleyememişti.

Taehyung Tabağındakileri bitirdiğinde yerinden kalkarak ikiliyi tekrar yalnız bıraktı ve odasına çıkarak üstüne bir şeyler giydi ardından çalan telefonuna yöneldi ve yatağa oturarak aramayı cevapladı. "Kapının önündeyim." diyen alfanın ardından bip sesi gelmişti. Onun bu kaba hareketine göz devirirken yerinden kalktı ve odasından çıkarak aşağı indi. Sessiz olan ortama bakılırsa ikisi sessizce yemek yiyordu.

Evin dış kapısını açtı ve yolun karşısında olan arabaya koşarak ilerledi. Siyah arabanın kapısını açarak kendini içeri bıraktı ve koltuğa oturdu. Kapıyı kapatıp emniyet kemerini takarak arkasına yaslandı.

"Annenler nerde?" diye sordu Taehyung. Alfa ona dönmeden cevap verdi. "Onlar beni gönderdi önden seni almam için. Şimdi yola çıkmış olmalılar orda buluşacağız." Omega sessizce başını salladı ve  arkasına yaslayanarak gözlerini kapattı, bugünün hızlıca bitmesi için içinden dualar etmeye başlamıştı bile.