Surrogate Omega ; KookTae

28|Hazır Hissetmemek

Bölümü kontrol etmeden atıyorum hatalar olabilir.

Lütfen yorum yapın...

Gerginlik tüm bedenini ele geçirmişti. Uyanalı kaç saat olmuştu bilmiyordu fakat gözlerini açtığı andan beri zihni dolu bedeniyse kaskatıydı. Aylarca karnında taşıdığı ve kendini zorlayarak kabullenemediği bebeği bugün dünyaya gözlerini açacaktı ve o hazır değildi. Her şey çok ani olmuştu zaten, Jungkook'un itirafı, yakınlaşmaları ve doğum. Bütün bu olanlar ona çok fazlaydı ve bu yüzden odada oturduğu yatağında sessizce ağlıyordu. Birazdan hastaneye gitmeleri gerekiyordu ama o buna pek niyetli değildi, daha dün mutlu bir şekilde Jungkookvla kafedeyken neden şimdi bu kadar korkulu hissettiğini o da bilmiyordu. Dün her şeyin tadını çıkarmıştı ve mutluydu ama yatağa girdiği anda yaşadığı her şey üstüne bir yük gibi binmişti, boğulacağını sanmıştı.

Sessizce göz yaşlarını silerken odada olanlardan habersiz Jungkook içeri girmişti, o da heyecanlıydı ve bunu açık bir şekilde belli ediyordu. Yıllardır kendini baskılayıp herkesten uzak tutmuştu, kendine asla bir baba olmayacağını söylemişti ama Taehyung bu eve geldiği zamandan yavaş yavaş onun kanına girmişti, kendine inandırdıklarını unutturmuş karnındaki bebeğe alıştırmıştı ve bebekle birlikte kendine de. Jungkook ilk kez sancılandığında onun karnına sarılarak uyuduğu gece içinde oluşan o korumacı hissin o zaman ne olduğunu bilmese de şimdi Ne olduğunu anlıyordu, alfası daha ilk günden omegaya ve bebeğine karşı sahiplenme hissini yaşamıştı. Alfalar her ne kadar istemeselerde onların parçası olan her şeye çabuk bağlanırdı.

Jungkook odaya girdiğinde Taehyung'u öyle görmeyi beklememişti bu yüzden kısa bir süre duraksamış ardından elindeki çantayı kenara koyarak onun yanına gelmişti. Yanındaki boşluğa oturarak narin elini tutmuş ardından eğdiği başını çenesinden tutarak kaldırmıştı. Omeganın yeşil gözleri ağladığı için daha açık bir tona bürünmüş şişkin yanakları da allaşmıştı, karşı konulamayacak bir görüntüdü.

Alfa endişeyle "Neyin var?" diye sordu ama aldığı tek karşılık omeganın iç çekişiydi. Ona biraz süre verdi Jungkook kendine gelmesi için ve bu sürede yanaklarındaki yaşları sildi. Bir gün bir omeganın tek bir göz yaşının canını bu kadar yakacağını söyleseler inanmazdı, bu bir saçmalık diyerek bunu ona söyleyen kişiye yumruklarını yedirirdi.

"Neden aağlıyorsun omega?" diye yinledi kendini. Taehyung da bu sefer cevap verecek gücü kendinde bulmuştu. "Hazır değilim." dedi elini Jungkook'un ellerinden çekerken. Onun bu hareketi alfanın kaşlarını çatmasına sebep olurken konuşmasına izin vermeden devam etmişti. "Daha birkaç gün önce bana gitmememi söyledin ben de kabul ettim ama şimdi bunu düşününce ben daha sana alışamadan hislerine nasıl alışacağımı bilmiyorum. Daha dün her şey güzeldi diye düşünüyorsundur, evet güzeldi hatta harikaydı ama şimdi buna hazır olmadığımı hissediyorum alfa. Üstelik bu akşam aylardır karnımda duran bebek kucağıma gelecek ve ben baba olmaya da hazır değilim. Çünkü aylardır kendime ona alışmamam gerektiğini söylüyorum, aylardır bu eve, sana alışmamam gerektiğini söylüyorum ama şuna bak ki şimdi bu evde kalacağım ve burda seninle, bebekle kalacağım. Aylardır bu hisleri baskılarken iki günde baba olmaya hazır olamam, ona yeteri kadar sevgiyi veremem. " sonlara doğru zor tuttuğu göz yaşları nihayet gözlerinden akarken elleriyle yüzünü kapatmış ve sessiz hıçkırıklaıyla ağlamaya başlamıştı, Jungkook ise büyümüş gözleriyle öylece kalakalmıştı. Omega haklıydı, sekiz ay önce ailesi yüzünden o bebeği kabul etmek zorunda kalmıştı ve aylar sonra baba olacağını biliyordu, bebeğin onunla olacağını biliyordu bu yüzden alfası babalığı kabul etmiş ve kendini bunu hazırlamıştı. Ama Omega içinde bu hislerin oluşmaması için, ayrılık vakti geldiğinde acı çekmemek için bu düşünceyi aklına bile getirmemişti. O, omegaya karşı bir şeyler hissetmeye başladığında bunu yanlış bulmamıştı ama Taehyung kendine her zaman ona iğrenç kelimeler sarf eden bu alfaya karşı soğuk olması gerektiğini söylemişti. Şimdi birden tüm bu olanları kabul etmesini bekleyemezdi. O gün gitmesini istemediğini söylediğinde bunların hiçbiri aklına gelmemişti, omeganın da olayın heyecanına kapıldığına ve kalbiyle düşündüğüne emindi. Ve haklıydı, dün gece Taehyung bunları mantık çerçevesinde düşündüğünde bir enkaz altında gibi hissetmişti, Jungkook'un ona yaptıkları, söyledikleri birbir aklına dolmuştu. Her ne kadar acılı bir geçmişi olsa da o da küçükken mutlu mesut yaşamamıştı. Jungkook'un ondan daha çok acıya maruz kaldığını biliyordu ama o da alfanın ona yaptıklarını hak etmemişti. Şimdi birden onu öpüp ona sarıldığını düşününce kendine haksızlık yaptığını düşünüyordu.