Surrogate Omega ; KookTae

13|Siyah Balon

Taehyung'un alt dudağı kalp sesleriyle birlikte titremeye başlarken başını tekrar ekrandan çekmiş diğer tarafa doğru çevirmişti. Ağlayışını ne kadar tutmak istese de buna engel olamamış kalp atışlarının arasına onun ağlayış ve hıçkırık sesi de karışmıştı.

...

Odadaki herkes Taehyung'un birden ağlayışını hamileliğin getirdiği duygusallığa yormuştu ama kimse gerçeği bilmiyordu. Onlar bebeğin görüntüsünü izlerken Taehyung'un içinden geçenleri bilmiyordu.

"Tanrım şuna bakın, minik bebek bize cinsiyetini göstermeye karar vermiş." diyerek kahkaha attı doktor ve Minseo'nun heyecanla ellerini çırpmasına sebep olmuştu. Doktordan gelecekleri duymak için onun yüzüne bakan tek kişi Minseo'ydu ama Taehyung belli etmese de gözlerini kapatmasına rağmen kulakları doktordaydı. Jungkook da Taehyung gibi bakışlarını yerdeki bir noktaya odaklanmıştı fakat doktorun konuşmasını bekliyordu. Doktor konuşmak için ağzını aralamıştı ki Minseo onu durdurmak için atıldı.

"Doktor Bey cinsiyeti öğrenmek istemiyoruz." Minseo'nun dediklerine tek şaşıran doktor değildi. Jungkook ve Taehyung da ona doğru dönmüş şaşkın olduklarını belli etmişlerdi. "Anne neden böyle bir şey yapıyoruz?" dedi Jungkook ve kollarını birbirine dolayarak kaşlarını hayretle kaldırdı. Bazen annesinin yaptıklarını hiçbir şekilde anlamıyordu.

"Siz öğrenmeyeceksiniz, ben öğreneceğim." dedi Minseo gülerek. Uzun ince parmaklarını saçları arasına geçirdi ve geriye doğru attı. "Anneciğim, amacın ne? Neden uğraştırıyorsun söylesin işte." diyerek çıkıştı annesine Jungkook ama Minseo inatçı bir omegaydı. Jungkook'u dinlemeden komidindeki peçeteyi alarak Taehyung'un karnını temizledi ve pijamasının üstünü çekti ardından sırtına destek vererek onu yatakta doğrulttu." İyisin değil mi? " dedi yüzündeki gülümse ile Minseo. Ellerini kızarmış yanaklara götürüp nemlek tende parmaklarını gezdirdi onun bu şefkati Taehyung'ta tarifi imkansız bir his oluşturuyordu. Hâlâ yaşlı olan gözlerini kısarak gülümsedi karşısındaki bedene.

Ellerinden destek alarak yataktan kalktı ve dönen başıyla elini başına götürdü. Minseo ona destek olmak için koluna tutunurken oğluna kızgın bakışlarını doğrulttu. " Jungkook yardım etsene!" diye bağırdı. Jungkook kollarını çözerken gözlerini devirdi ve yatağın yanındaki güçsüz bedenin yanına yaklaştı. Ve elini onun ince beline koyarak ona destek oldu. Taehyung bunu beklemiyor olacak ki şaşkınca büyüttüğü gözleriyle başını kaldırarak Jungkook'a baktı fakat Jungkook'un gözleri öylece karşısına bakıyordu, çenesi kasılı bir şekildeydi.

"Siz dışarıda bekleyin hadi oğluşum." Minseo yüzündeki gülümse ile oğluna kapıyı işaret etti. Jungkook bir kez daha gözlerini devirdi ve Taehyung'u yönlendirerek odadan çıkardı. Kapıyı arkalarından kapatıp Taehyung'u koltuğa oturttu.

"Teşekkür ederim." diye mırıldandı Taehyung. Ardından da ikisi sessizce Minseo'nun çıkmasını bekledi. Birkaç dakika geçmişti ki sesiz olan ortamda Taehyung'un karnının gurultusu duyuldu. Anında Taehyung'un yanakları kırmızıya boyanırken Jungkook başta ne tepki vereceğine şaşırmış onu daha fazla utandırmamak için yanaklarının içini ısırarak çenesini kasmıştı. Taehyung daha fazla rezil olmamak için kollarını karnına bastırıp başını diğer tarafa doğru çevirdi.

"Ah sabah kahvaltı yapamadım ben acıktım." dedi Jungkook sesini sabit tutmaya çalışarak. Taehyung'tan bir karşılık bekledi ama Omega sesini çıkarmadı. Jungkook biraz ona doğru yaklaştı ve sesini yumuşatmaya çalıştı. "Acıkmış olmalısın." dedi. Taehyung yakından gelen sesle irkilip o tarafa döndüğünde yakınında olan yüzle gözleri irileşti ve geriye doğru attı bedenini. Fakat koltuğun boş olan yan tarafından dolayı bedeni arkaya doğru savruldu. Jungkook ani bir atakla ileri doğru atılarak elini onun beline doladı ve düşüşünü engelledi.