OVERFLOWING INKS [COMPLETED]

KABANATA 11

"Ma, hindi pa nga kasi."

[Ano yung nakita ko?]

"Syempre, picture."

[Know your limitations, Aishe. Hindi kita pagbabawalan pero alam mo namam siguro.]

"Of course. Hahanapin ko pa kaya mga kuya ko at si papa bago ako mag-aasawa."

Hindi na muling nagsalita pa si mama. Nakarating nga sa kaniya ang mga picture at malandi raw ako. Dapat daw may gumagabay sa isang katulad ko, kaya ipinipilit nila na makisama ako sa isa sa kanila na ayaw ko ng mangyari ulit.

Sinabi ko kay mama na ayoko na talaga makisama sa isang bubong kahit kanino sa kanila. Kapag nagpapadala si mama hindi naman talaga nakakarating sa akin ang pera, siguro 25% lang ang nakakarating sa akin na kailangan ko pa budgetin. Naghihirap ang nanay ko sa ibang bansa para makapag-aral at matutusan ang pangangailangan ko hindi maging alila nila.

Hindi na ako nagstay kina Ally kasi nahihiya na ako. Nagiging outcast din ako kahit saan at yun ang pinaka-ayoko. Mas pipiliin ko na mag-isa na lang kaysa maging outcast.

Napagdesisyonan namin na magfoodtrip daw sa bahay nila ate Jelayza. Were calling her ate because she younger than us, 1-year gap lang naman.

Nang makapasok na kami sa isang eskinita ay umakbay sa akin si Worth.

"Kita likod mo."

"Hindi kaya."

"Slight lang but you can dress all you want as long as you're with me. Iba-iba kasi ang isip ng tao, as long na nandito ako hindi ko hahayaan na mabastos ka ng kung sino."

Inaamin ko kinikilig ako. Very slight lang talaga. Pasensiya naman rumurupok lang. Hindi ko naman kasi mapigilan.

Nakakasama na namin si Kurt kapag may gala na kami pero hindi talaga kami mabuo-buo dah8l sa palaging wrong timing ang iba.

"Pupunta kayo rito para lang mangbulabog ah... Wow ah," sabi ni ate na parang masaya talaga.

Sakto kasi na mag-isa siya kaya mas lalo kaming nagdiwang. Bumili sila sa labas ng pancit canton ni Worth, kaya naiwan kami ni Ally at Kurt. Magkatabi sa mahabang sofa sina Kurt at Ally habang single couch naman ako.

@PerdixSeeker;

Hi. Kamusta ka na, bebs?

Ako;

Gago! Tagal mo nawala, Dix. Saan ka ba nagpunta?

@PerdixSeeker;

Nagpahinga, hinanap ang sarili.

Ako;

Nahanap mo naman ba?

@PerdixSeeker;

Siguro. Tsaka my pen will bleed soon again, bebs. Magbabalik na muli ako.

Ako;

It's good to know. Dont worry, I'll support you.

Perdix is my closest writer Internet friend. He's actually famous too, mas nauna pa ata siya kay Worth na makilala dahil sa dami rin ng readers niya. He decided to stop writing last year. Nawalan daw siya ng inspirasyon kaya tumigil muna.

Kahit may reader siya napansin niya pa rin ako ng mga panahon na una kaming nagka-usap sa isang comment section. Isa raw ako sa nagpapalakas ng loob niya na magpatuloy ulit. He even send me some voice message and his real face. Until now anonymous pa rin siya pero dahil nagkavedio call na kami one time kita ko na ang mukha niya.