OVERFLOWING INKS [COMPLETED]

KABANATA 36

"Bebs, pupunta na lang ako after ko sa Law firm." I nodded. "May pupuntahan ka after ng work mo?" tanong niya pa.

"Wala na. I'll just wait on publishing company. Wala naman akong ibang pupuntahan."

Nagtatrabaho ako sa publishing company kung saan kami napublished ang aming first book. Wala namang may ibang alam na ako iyon dahil sa anonymous kami. Kahit noong first meet with the CEO, hindi naman kami nagreveal. No one knows that it was me at all.

Inayos ko ang iilang manuscript ng iilang writer kasi yun ang trabaho ko. Ilang oras na rin nag-iinit ang p'wet ko sa kauupo at pagbabasa ng iilang nagsubmit ng kanilang manuscript. Pareho kami ng trabaho ni Ally, pero nasa magkaiba kaming company.  Kakalipat pa lang ni Ally sa isang publishing company na kalaban ng kompanya namin dahil dati nasa isa siyang news editor pero may nakita siyang trabaho na swack for her as an editor and reader.

"Kausapin ka raw ni boss," sabi ni Jean kaya kaagad ko kinuha ang cellphone ko. "Baka may utos na naman sayo. Ginagalingan mo kasi." Napangisi na lang ako.

.

"Kailangan galingan para sa mga writer na nangangarap," sabi ko bago ko siya tinalikuran para pumunta sa conference room.

Kadalasan kasi doon talaga ang meeting place namin. Dala-dala ko lang ang phone ko. Nang makapasok ay kaagad ako naupo sa upuan. Iniabot sa niya sa harapan ko ang isang ipad na kaagad ko naman tiningnan. Nandoon ang pangalan at litrato ni Worth, maging ang username namin ni Perdix.

"Total hindi atin si Worth, kailangan bongga ang labas nina makabagongmarya at perdixtheseeker. Kailangan natin paghandaan ang next month revelation. Ayos na ang iilang supply ng books na ilalabas sa makalawa, marami pa rin ang nag-oorder. Sabihan mo ang dalawa na ipromote nila ang event for next month. Darating mamaya si Perdix. Ayusin mo ang pagkausap sa kaniya. Ikaw ang isa sa mapagkakatiwalaan ko sa bagay na ito."

I nodded and sighed.

"Nakausap ko na si modernangmarya through phone call. We're already talking about what will happen. She's into revising  the final chapter of her next book for next year, sir."

"Very good. Okay, you may now go. Meet Perdix at this room."

Sa iba ko iyon inasign. Hindi ko kinuha ang akin kaya kay Perdix. Since he's busy into school and his work in a law firm as an assistant hindi na ako umaasa na palagi siyang may oras sa sa akin. Naiintindihan ko naman, lagi naman siyang bumabawi sa tuwing magkasama kami. Nasa iisang unit na lang din kami kaya naman hindi naman na masyado mahirap mag-adjust.

Pagkalabas ko at dumiretso ako sa pantry room. Nakakagutom eh. Kumain muna ako bago ako bumalik sa spot ko. Nagbasa lang ako nang nabasa at nagsulat tungkol sa iilang chapter para sa mga pansin kona kailangan ayusin. Masyado na kasing super clingy na hindi naman appropriate sa story at iilang mga grammatical errors. Sumasakit na rin ang mata ko sa harapan ng monitor.

Ito ang trabaho ko. Nang nasa Canada ako ay nagtrabaho ako bilang isang fastfood crew habang nasa poder ako ni mama, nang mga panahon na yun ay nagtatrabaho si Ally sa isang local news sa isang channel sa tv. Naiwan din sa Pilipinas si Perdix dahil sa pag-aaral niya. He proposed to me last year that's why we're engaged.

Many things just happened every day. Time flies by. Hindi ko na lang namamalayan. Ganito naman talaga ang buhay. Wala naman na sa akin kung hanggang ngayon hinahabol pa rin siya ni Worth si Ally.

[Girl, si Worth pala nasa publishing company na ito. Hindi ako tinatantanan, akin gusto magpa-ayos ng ipupublish na libro niya. Hindi ko alam."

"Pinagtagpo na naman kayo ng tadhana, baka kayo talaga. Saan ka pa ba, architect plus published in author pa, readers dream come na yan."

[Tigilan mo nga ako, parang hindi mo ex ang ipinipilit mo sa akin. Ano ako, taga pulot ganern?]

"All this time yan ba ang iniisip mo?" tanong ko pero hindi siya sumagot. "Ally, I don't care anymore. Besides, I have my own future license attorney plus published author. Don't limit yourself."

[Whatever.] I chuckled. [Ano na naman?! B'wiset, tantanan mo ako. Sa iba ka magpaka-VIP, Worth. Nakakab'wiset ka naman. Bye na nga muna, Aishe. May ipis dito na b'wiset.] Natawa na lang ako sa sinambit niya bago niya ako binabaan ng cellphone.

Matapos ko magsnack ay dumiretso na ako sa conference room. Wala namang camera sa loon, sa labas lang. Pagpasok ko ay binuksan ko na kaagad ang laptop ng comapany para sa iilang may kailangan pag-usapan tungkol sa grand revelation identity ng makabagongmarya at perdixtheseeker.

Nang dumating si Perdix ay kaagad siya naupo sa tabi ko. Nakasunglasses siya at nakamask kaya hindi halata.

"Nagdrive ka?" I asked.

"No. Nagtaxi ako. Maya kita tayo sa restaurant na itinext ko sayo. Magpapalit lang ako ng damit."

"No, let's just meet on our unit. I'll cook for you." Lalapit sana siya ng pigilan. "Stop right there, attorney. Let's just finish our goals for today."

Ipinaliwanag ko sa kaniya ang mangyayari. Mula sa reprint, sa lahat ng pag-organize sa magiging event, at sa may kailangan niya ayusin based na rin sa ibang editor at sa rules ng kompanya.

"Bebs," bulong niya. "Can we talk at home?" he asked.

"No, let's talk here. We'll gonna watch a movie later so let's finish our work here.  Huwag ka masyado malapit, baka biglang may biglang pumasok." Nakanguso siyang lumayo sa akin.

Matapos ang pag-uusap ay pinauwi ko siya kaagad. Oras niya na kasi yun para makapagpahinga. Hindi pero ang time schedule niya.

"Mauna na ako. See you tomorrow." Ngiti at tango lang ang natanggap ko sa kanila. "Next time sasama ako. Naghihintay kasi fiance ko, minsan lang magkafree time yun kaya kailangan ko unahin."

"Oo na. Naiintibdihan naman namin ang lagay mo. Sana all kasi may inuna. When kaya ako mga mars?" tanong ni Jean.

"Maghanap-hanap ka sa tabi," sagot naman ni Jasper.

"Ayoko. Baka may virus pa yan. Please normalize being single, guys. Masarap siya sa feeling pero minsan grabe umaabot sa time na naaawa na lang din talaga ako sa sarili ko," sabi ni Jeane kaya naman natawa na lang ako baho tuluyan ng umalis.

Grabe na talaga ang panahon. Climate change is real.

Pagkauwi ko at tulog si Perdix sa couch. Nagluto na lang ako ng haponan naming dalawa. Napangiti na lang ako ng makita ko siyang kamuntikan na mahulog.

"Damn this couch! Bebs, need some help?" he asked.

"I love you. Just rest, Dix. I'll handle this."

"Galing ka rin sa trabaho, Aishe. Huwag kang ano diyan." Napailing na lang ako dahil sa wala na akong nagawa nang makalapit na siya. "I love you more  and I am fine because you're my living charger."

Sa tagal naming dalawa naging sigurado na talaga ako sa kaniya. Hindi siya yung tipong nagbabago into the worst person but for better. Alam ko na hindi ako yung ideal wife pero lagi niyang pinaparamdam iyon sa akin. He always said that one day, we will watch the sunset together when we're old enough to just stay in a place that will give us a peace.

Dahil sa mga librong hawak ng iba na gawa namin, alam namin sa sarili namin na kahit papano may mga tao na aalala at aalala sa aming dalawa. Na kasabay ng bawat hirap namin ay ang pag-uumapaw na tinta ng aming panulat na magkasama. Nakakalungkot man pero darating ang araw na sabay din namin iiwan ang larangan ng pagsusulat. Ang tanging matitira ay ang istoryang aming nabuo na naging libro na hawak ng iilang madla at mananatili sa isipan nila na sa panahon nila may isang makabagongmarya at perdixtheseeker ang nabuo ang pagmamahalan ng dahil sa pagsusulat.