OVERFLOWING INKS [COMPLETED]

KABANATA 39

"P're, ano sama ka?" tanong ni Persues. "Tama na muna 'yan. Uuwi na ako ulit sa probinsya kaya tara na." Tinatamad man ay nag-ayos na ako ng sarili ko.

After I changed my clothes, I immediately got in their car. He still has a driver because his parents have not allowed him to drive. He's my cousin in mother side and he's my  friend too and he's here because he decided to take a vacation at our place.

When we arrive at his other friend's house I decided to open my phone. I signed in to my other account on Facebook and I saw some notifications that's why I decided to take a look. I am the type of person that will give time to take a look at my notifications.

Parating may iisang babae na spazzer account na parating nasa notification ko. Napangiti ako ng magcomment siya na hindi raw siya makamove on sa ginagawa kong story so I decided to reply to her comment.

Me;

Why? May nagawa ba ako?

"Perdix, inuman na. Tama na muna kasi 'yan. Ako muna, Dix." Napailing ako sa sinabi niya.

Napangisi na lang ako. Si Persues yung tipong babaeng version for me kasi feeling makapal lang ang mukha ng lalaking 'yan pero wala namang binatbat. Ni hindi nga yan makabili ng gusto niya kapag nahihiya siya magtanong. Kawayan din siyang payat.

Nilibang ko na lang ang sarili ko sa pakikipag-usap sa mga babaeng kanina pa pagtingin-tingin sa gawi ko. Well hindi  naman na masama makipag-usap.

Araw-araw parati na ata ako nagpopost ng kung anu-ano para lang makita ko siya sa notification ko. May mga kaclose rin siya pero kaunti lang din. Nang mamatay ang lola ko ay tumigil ako sa pagsusulat. She's my first and number one supporter that's why I stopped writing and I decided to take a rest. Naisip ko na wala na si lola, who will be the one will support me.

Matutulog na sana ako ng makita ko na may message ako na natanggap sa isang nagngangalang Marya WP.

Marya;

Balik ka. Maghihintay ako sa update mo. Mamimiss kita kabardakulan sa comment section. Sana mahanap mo kaagad ang hahanapin mo. Good luck, Perdix. Sana bumalik ka at magpatuloy muli sa pagsusulat. I am counting on you. Take care.

Me;

Don't worry. I'll come back. Thank you for cheering me up, bebs. I decided to call you bebs. Is that okay with you?"

When she becomes part of my life all I want is to come back early as much I can do. Kaso hindi nakikisama ang tadhana, nawalan talaga ako ng gana sa lahat. Na kahit gusto-gusto ko na bumalik hindi ko magawa. She trusted me so much into writing pero wala na ata akong babalikan panaksi hindi ko na alam kung makakabalik pa ba ako.

I keep my focus on studying. Dahil sa college student na ako kailangan ko talaga magfocus sa studies ko pero pinipilit ko na makipagdate sa iba't-ibang babae. Ayoko rin naman bumaba ang mga grades ko kasi alam ko na nag-eexpect sina mommy at daddy sa akin pero nililibang ko rin ang sarili ko kasi baka mabaliw na ako sa nararamdaman ko. Kailangan stable lahat ng grades ko para hindi sila madissapoint sa akin pero kailangan ko rin ng pahinga.

[Inlove na ata ako, Dix.] Literal ang ngiti ko sa sinabi ni Persues sa kabilang linya. [Magmemeet na kami. Excited na ako.] Nawala ang ngiti sa labi ko.

"How's your career?" I asked. "Your followers are increasing, Pers. Dami mo kayang kachat tapos now nasa isang babae ka na lang? What will gonna happen if they know that you'll have your girl, huh?" I asked.

[I don't know. Wala pa naman akong permanenteng manager. Kakayanin ko, tinamaan na ata kasi talaga ako. Ngayon ko lang ito naramdaman, I'll do everything just to see her.]

Napabuntonghininga ako matapos namin mag-usap ni Perseus. Kagat-kagat ko ang labi ko habang nasa harapan ko ang mga books at highlighters ko at ang phone ko.  Halos ilang taon na rin, balikan ko na kaya.

Nang buksan ko ang account ko ay kaagad ko siya ichinat. Halos gumuho ang mundo ko ng nililigawan pala siya ng isa ring writer, hindi ako makapaniwala pero wala na akong ibang magawa pa.

I start writing again. Halos parating kalakip ng story ko ang tragic, hindi ko alam pero mukhang sinisipag ako sa tragic story. Nanatili akong kaibigan at kinalimutan ko na lang ang nararamdaman ko at ginawa ko na lang yung inspirasyon para makapagsulat muli.

Pinipilit ko na lang sanayin ang sarili ko na nakikita ko siya kasama si Worth. Sa tuwing nakikita ko sila na naglalive ay nakikita ko siya doon. That time I dated many girls in the campus, minsan taga-ibang school.It's not bad to date other girls coz I am single.

[Pakita ko sayo girlfriend ko.]

"May choice ba ako? You're such a gay." Ngumuso lang siya bago niya simulan ishare screen. "She's beautiful." Panay pa rin ang pagslide niya sa pic pero nagulat ako sa isang picture. "Pakibalikan nga yung sa groupie picture."

Nakaupo sina Marya, Ally at nasa gitna nila  si Worth. Bale walo sila, nag-iisang lalaki yung Worth na yun at pito ang babaeng kasama niya kasama na ang girlfriend ni Persues. So now kilala ko nasila sa mga totoo nilang katauhan at account.

"Who's that boy?" I asked.

[That's their boy bestfriend. Nakita ko na yan pero hindi ko pa nakakausap. Nakakaselos nga pero hindi ko makita na may interest siya mang iba sa girlfriend ko kaya okay lang. You know him?]

"No."

Nagfocus na lang ako sa pag-aaral ko ng maging sila na ni Worth. Alam ko iyon coz she's trusting me. I don't have any choice but to be quiet. Even it hurts a lot I just found myself silently in pain.

Ayoko maging panyo kasi ayoko na pansamantala lang ako pero iba yun sa ikinikilos ko simula ng dumating siya sa Manila. Lagi ako nasa tabi niya bilang isang kaibigan niya. Pinipilit ko na lang din talaga ilagay ang sitwasyon ko bilang kaibigan na lang.

"Bebs, akin na yung perang inutang mo. Ang duga mo talaga kahit kailan."

"Hoy! Ang pangit mo!" sigaw ko. Iniwan ko siya kasi hindi ko na talaga siya matagalan. Habang tumatagal baka mawalan na ako ng hininga. "Tumigil ka na sabi, Perdix. Hindi pwedeng maging kayo at hindi magiging kayo."

Pumunta kaagad ako kung saan kami magkikita-kita para sa group study.

"P're, tinamaan ka na talaga. Mahal mo na kasi talaga yun tao noon pa," sabi ni Jorge na blockmates ko. "Natatakot ka lang isugal ang pagkakaibigan niyo. Sino ba namang hindi diba? Grabe ka kamartyr."

Simula ng pag-uusap namin na yun ni Jorge ay hindi ko maiwasang hindi mailang kay Aishe. Mahal ko naman kasi talaga eh. Kahit naman makipagdate ako sa iba wala, siya pa rin inuuwian ng puso ko.

Nang sandaling nagising ako galing sa pagkakalasing napasabunot na lang ako sa buhok ko. May magagawa pa ba ako eh sa nasabi ko na. Halos suntukin ko na ang unan ko hanggang sa marealize ko na ipagpatuloy ko na. Nasabi ko na rin naman na kaya ipupush ko na lang talaga.

Nang bigla na lang niya ako sagutin natakot ako, natakot ako na baka wala naman talaga. Na baka hindi naman talaga ako. Na baka binibigyan niya ako ng chance.

"Bebs!" Napalingon ako dahil sa pagtawag niya. Nakangiti siya habang tumatakbo papalapit sa akin. "I love you."

Para akong natuod ng sambitin niya ang mga salitang yun sa araw ng graduation ko. Kaagad siya yumakap sa akin kaya automatic na napayakap na lang din ako sa kaniya.

"Congrats. Akala ko malilate ako. I love you, Dix. Grabe, wala ka man lang bang sasabihin?" tanong niya habang nasa leeg ko ang kamay niya habang siya naman ay nakatirtig sa akin.

"Stop teasing me, Aishe."

"I'm not teasing you. Sayang naman effort." Kaagad ko siya hinila sa isang tabi ay kaagad ko siyang kinorner sa pader.

"I love you," I mouthed before I lean slowly on her to kiss her lips slowly. "Thank you."

"You don't have to say thank you. You deserve to be loved, Bebs. Thank you for being a patient boyfriend."

Her I love you is the best graduation gift for me. May inspiration ulit ako para mas paghusayan pa para sa pagpasok io sa law school. Our love is like our ink, it keeps on bleeding the way we wanted to be like it. 
-------------------------------------------------------------