Olivia Kadın Voleybol Takımı'nın pasörü Alvina Louisa Eroğlu'nun hayatı, maç dönüşü aldığı bir mesajla değişir.
Alvina, mesajda kendisini sevdiğini söyleyen kişiyle ne yapacaktır?
🏐🏐🏐
? : Bugünkü maçta bir kez dah...
Söz verdiğim üzere ilk özel bölümümüzle karşınızdayım. Çok severek yazdığım bir bölüm oldu, umarım siz de en az benim kadar seversiniz.✨
Bu arada 37K olmuşuz, çok teşekkür ediyorum. 🥰 Kısa zamanda Kısa Pas ailesinin daha da genişlemesi dileğimle... 💞
Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz çoook sevinirim, keyifli okumalar!🌺
🏐
"Lucas, annene bir hoşçakal öpücüğü ver oğlum."
Eda, eğilip kucağımdaki koca oğlanın tepesine dudaklarını bastırırken gülümseyerek Lucas'ı izliyordum. Eda'nın eline sürtünerek daha fazla ilgi istediğini belli ederken çok tatlı görünüyordu.
Eda, avuç içiyle oğlunun başını sevdikten sonra doğrulup bakışlarını bana çevirdi. "Alvina, Lucas sana emanet. Ona benden bile iyi bakacağını bildiğimden gözüm hiç arkada kalmayacak zaten ama söylemesi adettendir, lütfen birbirinize iyi bakın. Ayrıca Hanna teyzeye de bu küçük jesti için teşekkürlerimi ilet."
"İletirim, merak etme," diyerek yanağımı Lucas'ın başına sürttüm.
"O zaman yarın görüşmek üzere," diyerek beni de öptü ve ben Lucas'ın ön ayaklarından birini havaya kaldırıp ona el salladığımda gülerek bahçeden çıktı.
Eda, kuzeninin nişanı için bir günlüğüne ailesiyle birlikte İstanbul'a gidecekti ve bu süre zarfında Lucas'la ilgilenemeyeceği için onu bana bırakmak istemişti. Annem evde hayvan bakımı konusunda tereddütleri olan bir kadın olduğundan, biraz da korkuyordu tabii, benim hayvan sahiplenmeme izin vermiyordu ancak arada bu gibi durumlarda Lucas'ın bizde kalmasına karşı çıkmıyordu.
Eda, bahçeden çıkarak arabasına binip gittiğinde Lucas'ın tepesine bir öpücük daha kondurup evin içine girdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bugün sabah erkenden okula gidip sınava girmiş ve ardından tekrar eve dönmüştüm. Daha dün epey zorlu bir maçtan çıktığımız için bugün off günümüzdü, yani akşama kadar Lucas'la ilgilenebilirdim.
Oturma odasına geçerek kendimi kucağımdaki koca oğlanla birlikte koltuğa bıraktım ve bacaklarımın üzerine tüneyen köpekciğin tüylerini okşamaya başladım.
"Lucas, görüşmeyeli beni çok özledin değil mi? Evet, evet, ben de seni çok özledim, oğlum. O cadı annen seni bana daha sık bırakmalı, değil mi? Evet, kesinlikle!"
Lucas, ona söylediğim şeyler üzerine gözlerini kapayıp tatlı hırıltılar çıkarırken cebimdeki telefonun titrediğini hissettim ve tek elimi Lucas'ın üzerinden çekip cebime attım.
