Mr Playboy Is Inlove (BTS Series #1)|Jeon Jungkook||Complete|

Chapter - 54 Let's Break Up

(Jungkook's POV)

"That's enough, Mr broken." Sabi ni Klea pero hindi ko siya pinansin at pinagpatuloy ang pag-inom ng tequila. Andito kase kami sa bar.

"Jungkook, walang mangyayari sayo kung iinom ka lang ng iinom dyan!" Sigaw sakin ni Klea.

Tinignan ko siya ng masama. "Shut the fuck up! It's all your fault." Galit kong sigaw kay Klea.

"Aba'y gago ka pala, eh! Bat naman naging kasalanan ko aber?" Higil niyang tanong sakin.

"D-dahil kung hindi dahil sayo hindi siya magagalit sakin!" Sigaw ko sa kanya.

Nagulat ako ng bigla niya akong sapukin. "Baliw ka pala, eh! Baka nakakalimutan mo! Ang dami mong panahon oras para sabihin kay Larice yung past natin. Pero anong ginagawa mo! Nanahimik ka, wala kang sinabi! It's not my fault, Jungkook. It's your fault!" Prangkang sigaw niya sakin.

Napahinga ako ng malalim at uminom ulit ng alak. Gago! Fuck! Shit! Bullshit! Yes, it's my fault. Fuck! I can't live without her. I love Larice so much. Siya ang unang babaeng minahal ko ng ganto. I can't lose her. No! Not now!

Inubos ko ang tequila sa baso ko at ang bote ng tequila. Tapos mabilis na tumayo sa kinauupuan ko. "What the fuck! San kaba pupunta? Lasing kana!"

"S-shut up! P-pupunta ko ang girlfriend ko. I will explain everything to her." Sabi ko at nagsimula ng maglakad. Kahit parang zombie ang lakad ko binilisan ko pa din.

"Jungkook!" Sigaw na tawag ni Klea. Tanginang babaeng yan ang ingay ingay. Nakakagigil!

Siguro nagtataka kayo kung bakit magkasama kami ni Klea. Nag-usap ang parents namin ni Klea na gustong ipakasal na kami pero hindi natuloy. Kase naglakas loob na kami ni Klea na magsalita. Nagwalk out ako kaya sinundan ako ni Klea at nagsorry siya sakin about sa mga nangyari. Ayukong magpakasal sa iba. Ayukong magpakasal sa babaeng hindi ko gusto. I want Larice! Only her.

"Jungkook! Shit! Shit, bumalik ka nga dito! San kaba pupunta?" Hiyaw nanaman niya.

Nakarating ako sa parking lot ng hindi ko namamalayan. Bubuksan kona sana ang pinto ng mustang ko ng may biglang tumulak ng pinto kaya sumara ulit. Tinignan ko kung sino ang nagsara.

Napakunot ang noo ko. "W-what do you want?!" Sigaw na tanong ko kay Klea.

"San kaba pupunta, Jungkook? Lasing kana, you can't drive like that!" Concern na sabi niya.

Huminga ako ng malalim at napahilamos sa muka ko. "W-wala k-kang p-pake!" Nauutal na hiyaw ko sa kanya.

"Wow! Makawalang pake ka! Dika nga makapagsalita ng maayos gumaganyan kapa!" Galit niyang sigaw sakin.

"L-like i care!" Walang gana kong sabi sa kanya.

"Tsk! San kaba kase pupunta?" Tanong niya ulit sakin.

"P-pupuntahan k-ko ang g-girlfriend ko. Happy! A-are you happy n-now?" Inis kong sabi sa kanya.

"Hay! Kainis ka naman! Tara na nga ako na ang magdadrive sayo." Sabi niya. Kaya wala na akong nagawa at pumasok sa loob ng sasakyan katabi ng driver seat.

*Ff*

"Remember this, Jungkook. Your drunk!" Paalala ni Klea.

"Tsk! I'm not drunk." Sabi ko

Bumaba ako sa sasakyan at pumunta sa bahay nila Larice. Nasa harap na ako ng bahay nila. "Larice!" Sigaw ko.

"C-come out! Let's t-talk." Sigaw ko ulit. "Please! Please! I'm begging you!" Dagdag ko pa.

Nagulat ako ng bumukas ang pinto nila! Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng makita ko siya. "Anong ginagawa mo dito?" Walang emosyong tanong niya sakin.

"L-let's t-talk, please!" Nagmamaka awang sabi ko. Naramdaman ko din ang luhang tumulo sa muka ko. Shit! Ngayon lang ako umiyak ng dahil sa babae. I can't take this anymore! Kailangang magkabati kami as soon as posible.

Nakita ko ang pagkagulat ng muka niya ng makita ang luhang tumulo mula sa mata ko. "U-umalis kana!" Sabi niya sabay iwas sakin ng tingin.

"Please!" Mahina kong sabi pero sapat na para marinig niya.

"Jungkook, please! Give me some space." Sabi niya at nakita ko ang isang luhang nangahas na kumawala sa magandang mga mata niya.

"N-no! No! I can't. No." Umiiyak kong sabi.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya tapos lumuhod sa harap niya. "I-i'm b-begging you, please." Humahagulgol kong sabi.

Niyakap ko siya sa bewang habang nakaluhod sa kanya. "Please! I-im sorry." Sabi ko.

"L-let me explain." Sabi ko ulit.

"Jungkook, i-i i think we need to give each other a break." Sabi niya na kinakaba ko.

Tiningala ko siya. "W-what d-do you m-mean?" Kabado kong tanong.

Pumikit siya at huminga ng malalim tapos dumilat kaya nagkatinginan kami. "L-let's b-break up." Nauutal niyang sabi.

Mabilis akong napatayo sa sinabi niya. Umiling ako. "No! A-ayuko. H-hindi ako papayag. A-akin ka lang, akin lang. A-ayuko dimo ako iiwan. Ayuko!" Wala sa sariling sabi ko.

"Jungkook, please! L-let me go." Sabi niya.

Umiling ako. "NO!!" Sigaw ko.

"U-umalis kana!" Sabi niya. Tinulak niya ako pero hindi ako nagpatinag at niyakap siya ng mahigpit.

Nagpupumiglas pa siya pero hindi ko siya pinakawalan. Hindi niya ako pwudeng iwan. Ayuko! Hindi pwude. "Bitawan mo ako!" Sigaw niya.

Nagulat ako ng biglang may lumabas ulit ng pinto ng bahay nila. Nagulat ako ng ang parents niya. Nakita nila kaming magkayakap.

"Anong ginagawa mo dito, Jungkook?" Tanong mg papa ni Larice.

Binitawan ko si Larice. "I just w-want to t-talk to L-larice." Sabi ko.

Tinignan ako ng seryoso ng papa ni Larice. "Lasing kaba?" Tanong niya

Napayuko ako at tumango. "I-i'm sorry po. I-i just w-want to fix our relationship." Sabi ko sabay tingin ulit sa papa ni Larice.

Napakunot ang noo niya sa sinabi ko tapos ang mama niya. Tumingin sila kay Larice na nakakunot ang noo. At may pagtataka sa muka. "Anong sinasabi ni Jungkook, Larice?" Tanong ng mama ni Larice.

"W-we been in a relationship, mama!" Sagot ni Larice.

"Bat naman hindi mo sinabi samin." Sabi ng mama niya.

"Hindi na kailangan pang sabihin, mama. Dahil wala naman na kami. Break na kami!" Sabi niya na kinatulala ko.

Mabilis siyang pumasok sa loob ng bahay nila habang ako ay tulala pa din. Para akong pinako sa kinatatayuan ko sa narinig ko sa kanya. No! Hindi niya ako pwudeng iwan! No. Akin lang siya. Akin lang!

Mabilis akong bumalik sa reyalidad ng magsalita ang papa niya. "Jungkook, bigyan mo muna ng oras ang anak namin." Sabi ng papa ni Larice kaya napayuko ako at tumango.

Aalis na sana ako pero nagsalita ang mama niya. "Wag kang mag-alala, alaga ko. Boto ako sayo." Nakangiti niyang sabi sakin. Kaya napangiti din ako.

"Salamat po."

"Walang ano man!"

_larayxssss_