Mr Playboy Is Inlove (BTS Series #1)|Jeon Jungkook||Complete|

Chapter - 33 His Happiness

(Larice Joyce's POV)

Andito kami ngayon nila Jungkook at nila chaurice sa mall para magbonding para sa task namin. Para malaman namin kung anong ang favorite ng isa't isa. Nakapila kami sa bilihan ng ticket para sa papanuodin namin movie. Yes, magcicine kami.

Habang tahimik kaming nakapila ngayon, biglang nagring ang cellphone ko na nakalagay sa shoulder bag ko. Kaya dali dali ko iyong kinuha sa bag, ng makita ko ang tumawag sinagot ko na agad.

"Yes, hello karl" kausap ko sa kabilang linya

"Where are you?" tanong ni Karl

"Nasa mall ako, eh. Why?"

"Aayain sana kitang maglibot"

"Ow! Sorry, kase kasama ko sila jungkook at sila mica. May task kase kaming gagawin! Next time nalang" sabi ko kay karl sa kabilang linya

Rinig ko ang pagtawa ni Karl sa kabilang linya "it's ok, larice. Project ninyo yang ginagawa ninyo. Take your time, aayain nalang kita pagwala kanang gagawi----"hindi kona natuloy ang pakikinig sasabihin niya ng may biglang humablot ng cellphone ko

Mabilis kong tinignan ang kumuha ng cellphone ko at ganun nalang ang gulat ko ng makita nakatingin siya sakin ng masama. "Ano bang problema mo!" Inis kong sabi sa kanya. At akmang kukunin kona sana ang cellphone ko ng itaas niya iyon para hindi ko maabot. At pinatay niya ang tawag.

"Ano ba, Jungkook!" Sigaw ko sa kanya at pilit na inaabot ang cellphone ko.

"Anong sinabi sayo ni Karl?" Inis niyang tanong sakin.

"Ano bang paki mo!" Galit kong sabi sa kanya.

"Pwes! Hangga't hindi mo sinasabi sakin hindi ko ibibigay ang cellphone mo." Madiin niyang sabi sakin habang masama ang mga tingin.

"Akina na yan." Pikon kong sabi at tumingkad pa ako para maabot ang cellphone ko. Pero hindi ko talaga maabot.

"Then, take it." Nakangisi niyang aniya.

Tinignan ko siya ng masama at pilit na inaabot ang cellphone ko. Pagtitingkad ako titingkad din siya kaya lalong hindi ko maabot ang cellphone. Hindi kona inabot ang cellphone ko at humalukipkip sa harap niya.

"Akina na yan!" Mahinahon pero may diin kong sabi sa kanya.

Ngumisi niya. "Kunin mo nga. Kung kaya mo."

Napapikit ako at huminga ng malalim. "Jungkook!! Akina na yan." Gigil kong sabi.

Medyo yumuko siya at pinagpantay ang muka namin at ngumiti sakin. "No! Take it." Bulong niya sa harap ng muka ko.

Iginala ko ang mga mata ko at nakita kong nakababa na ang cellphone ko na malapit sakin. Inilapit ko lalo ang muka ko sa muka niya kaya nawala ang mga ngiti niya sa muka at tinitigan niya ako ng seryoso sa mata. Pagkakataon kona, bigla kong hinila ang cellphone. Pero akala ko mabibitawan niya pero hindi pala.

Nakikipaghilahan ako sa kanya at tinataas pa niya kaya napapatingkad ako dahil hawak kona ang cellphone at hawak din niya. "Akina na!" Sigaw ko.

"No!" .adiin niyang sabi.

Ng lalo niyang tinaas napatingkad ako dahil hindi kona abot, kaya lalo akong napalakad ng nakatingkad padasog pa lalo sa kanya at hindi sinasadyang naapaka ang paa niya. Kaya medyo itinaas niya nag paa niya at nawalan siya ng balance pati ako nawalan ng balance.

Nanlaki ang mata ko ng makitang pabagsak siya sakin, napapikit ako dahil madadaganan niya ako. Naramdaman ko ang kamay niya na hinawakan ang ulo ko, kaya ng bumagsak ako hindi nasaktan ang ulo ko kase sa kamay niya bumagsak ang ulo ko. Yung katawan ko lang ang nasaktan.