Mr Playboy Is Inlove (BTS Series #1)|Jeon Jungkook||Complete|

Chapter - 58 You Can't Escape From Me

(Jungkook's POV)

"Ohmyghad! Ohmyghad talaga, Jungkook!" Nag-papadyak na sabi ni Klea.

"Pwude bang manahimik ka! Nakakairita ka, eh!" Inis kong sabi kay Klea.

"Jusko, Jungkook. Gabing gabi, kumakatok ka sa bahay ng may bahay. Ano bang gusto mo?"

"You said you will help me with Larice." Seryoso kong sabi sa kanya.

"Oo nga, tutulungan kita. Pero hindi naman sa gantong oras. Gabing gabi na baka hindi mo pa alam!" Sabi niya sabay kamot sa ulo.

"I need your help now!" Madiin kong sabi sa kanya.

Napanganga siya sa sinabi ko. "Teka! Teka lang, ah! N-ngayong gabi?" Hindi makapaniwalang tanong niya kaya tumango ako. "Wag mong sabihin na kikidnap—." Hindi kona pinatapos ang sasabihin niya dahil iritang irita na ako.

"Shut up! Ano ba? Tutulungan mo ba ako o hindi?!" Inis at madiin kong tanong sa kanya. Wala na akong oras makipagtalo sa kanya, baka maubusan pa ako ng oras dito. Hindi ako papayag na iwan ako ni Larice. Hindi pwude!

"Jungkook, tinutulongan kita sa lahat. Pero dito sa gagawin mo, pwude tayong mapahamak. Masama tong gagawin natin!" Kabado niyang sabi na kinairap ko.

"Wala akong pake, okay! Will you help me or not!" Sigaw ko kay Klea na kinahinga niya ng malalim.

"May magagawa pa ba ako!" Pairap niyang sabi.

"Syempre, wala. Let's go."

"Tsk!"

(Klea POV)

Napapahinga nalang ako ng malalim habang tumitingin kay Jungkook na ngayon ay nagdadrive papunta sa bahay nila Larice. I didn't expect na aabot sa ganto ang mangyayari sa kanila. He love Larice so much and I can see it. Palihim akong napangiti dahil naalala ko nung una nilang pagkikita. Enemies to lover ang nangyare sa kanila.

"Are you serious about this?" Tanong ko kay Jungkook.

Tumango siya. "Yes! This is the only way I know." Sagot niya habang diretso ang tingin sa dahan.

"So, what's your plan?" I ask again.

"Ikaw ang mauuna. Ikaw ang kakatok sa bahay nila at kausapin mo siya saglit para mapunta sayo ang attention niya. Be sure na malayo siya sa bahay nila." Desperado niyang sabi sakin.

Tumango ako kahit hindi niya nakikita. "Sige! Pero pano mo siya makukuha?"

Tumingin siya sakin saglit at ngumisi tapos ibinalik sa daan ang tingin. "Like kidnappers do!" Simple niyang sagot.

Hay grabe, kinakabahan ako. Baka may makakita samin. Kainis! Bat ba kase ako pumayag na tulungan siya. Wala na you magagawa, Klea. Where already in our way. Buwisit! Hindi naman siguro ako magkakasala nato, diba?! Tinulungan ko lang naman siyang makuha yung mahal niya, eh! Walang masama dun. Kaso lang kikidnappin namin huhuhuhu. Papa god, sorry na po agad! Napilitan lang po ako promise.

"Are you nervous?" Napaigtad ako ng magtanong si Jungkook. Hayop!

Tinignan ko siya. "Syempre! Talagang kakabahan ako. Mangingidnap tayo, Jungkook. Kainis ka kase." Pairap kong sabi sa kanya.

Natawa siya. "Thank you." Sabi niya na kinahinto ko. Tinignan ko siya, pero ang attention niya ay nasa daan.

"Y-your welcome." Sagot ko.

"You know, I love her so much." Panimula niya kaya napatingin ako sa kanya.

Napangiti ako at itinuon din sa daan ang mga mata. Wala ng masyadong dumadaan kase gabing gabi na. "I know! Masaya ako at nahanap mo na ang para sayo. At tyka ng maayos na ding yang buhay mo. Wala kang lubay sa babae, eh!" Natatawa tawa kong sabi.