Butterfly...Jeon🦋 (Completed)

🦋9

"ေတြ႕ပီ.....မေျပးနဲ႔ေတာ့...."

ပန္းခင္းႀကီးၾကား အျဖဴေရာင္ဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္
Jimin သည္ အျဖဴေရာင္ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ႀကီးႀကီး
ေတြအားပိုက္ထားရင္းသူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္သည္...။

"ဘယ္တုန္းက ေျပးဖူးလို႔လဲ....ေျဖးေျဖးေလၽွာက္လာ
ပါ ေကာင္ေလးရယ္...."

"ျမင္ ..ျမင္ေန႐ုံနဲ႔ေတာင္စိတ္မခ်လို႔...ပါ..."

"စားခ်င္လား....."

ထိုးေပးလာေသာႏွင္းဆီေတြ...။Jimin ၏
မ်က္လုံးေလးေတြသည္တလက္လက္ေတာက္
ေနလၽွက္ရွိကာ လွလြန္းေသာမ်က္ႏွာေလးဆီသို႔
လက္လွမ္းသြားမိသည္...။

"မစားခ်င္ဘူး...."

"ဘာလို႔လဲ....မင္းပန္းေတြကိုသေဘာက်တယ္
မလား လိပ္ျပာေလးရဲ့...."

"ပန္းေတြကစားစရာမွမဟုတ္တာ....
နမ္းရမဲ့အရာကို..နမ္းပါရေစ Jimin..."

မ်က္စိတဆုံးပန္းခင္းႀကီးအလည္တြင္
ဖူးႂကြေနေသာႏူတ္ခမ္းေတြအား႐ူး႐ူးမူးမူး
သိမ္းပိုက္မိေနကာ ခံစားမွုသည္အနိမ့္အျမင့္
အတက္အက်ကလည္းမွန္ကန္လြန္းလၽွက္...။

အျပာရင့္ေရာင္လိပ္ျပာေလးေတြပ်ံဝဲလာသည္..
ေလာကတခြင္သာယာေအးခ်မ္းေနလၽွက္....
ေလႏုေအးေအးေလးျဖတ္တိုက္ခတ္သြားသည္..။

Jimin ႏူတ္ခမ္းေတြသည္ နမ္းမိပီး
ေသသြားရမယ္ဆိုရင္ေတာင္
ဘယ္ဘုရားဆင္းခၽြတ္ခၽြတ္မကၽြတ္နိုင္ဘဲ
သံသရာတခြင္ စြဲလမ္းရင္း
ထာဝရမကၽြတ္မလြတ္ျဖစ္ေစနိုင္ေသာ
ရွားပါး ရတနာတမ်ိဳး....။

မရပ္တန့္ခ်င္..မလွုပ္နိုးလိုက္ပါနဲ႔...

ဘယ္သူ ဘယ္အရာ ဘယ္အေျခအေနကမွ
မလွုပ္နိုးလိုက္ပါနဲ႔.....

သိို႔ေသာ္...အသိနဲ႔သတိကပ္သြားေသာ
အခ်ိန္တြင္ ထိုႏူတ္ခမ္းေတြကိုႏူတ္ဆက္
လိုက္ရေတာ့သည္...။
ဖ်က္ခနဲပြင့္လာေသာမ်က္လုံးေတြကို
ခ်က္ခ်င္းျပန္မွိတ္ကာ အနမ္းေတြမ်ား
ဆက္ရလို ဆက္ရျငား အိပ္စက္ျခင္း
သို႔ျပန္သြားမိေသာ္လည္း..Jimin ကမရွိေတာ့...။

"ဟဲ့.....နင္ယုန္ေတြဝယ္ထားတာဆို...."

အိပ္ယာေဘးတြင္တံခါးအားျပင္းထန္စြာ
ဖြင့္ၿပီးဝုန္းဒိုင္းက်ဲဝင္လာေသာ
Hanna...သည္ခါးေထာက္မတ္တပ္ရပ္ေနကာ
ျပသနာတခုကို စ ဦးတည္ ေနသည္...။