Butterfly...Jeon🦋 (Completed)

Endingp2🦋

June 6.....

ဇြန္လ ေျခာက္ရက္ေန႔မွာ က်ေတာ္တို႔လက္ထပ္ဖို႔
ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္....။
လက္ထပ္ဖို႔သာရွိေတာ့ေသာအခ်စ္ခရီးလမ္းကို
ဘာမွထပ္အခ်ိန္မဆြဲခ်င္ခဲ့ေတာ့...။

ဘုရားေက်ာင္းႀကီးတခုမွာလက္ထပ္ခဲ့ၿပီးတဲ့အခါ
လက္ထပ္ကတိစာခ်ဴပ္အျဖစ္တေယာက္ကိုယ္
တေယာက္ဝတ္ေပးခဲ့ၾကေသာလက္စြပ္ကေလးေတြ
အားၾကည့္ရင္းျပဳံးေနမွုေတြသည္လုံးဝမရပ္နိုင္ခဲ့ၾက။

ဘုရားေက်ာင္းထဲကလက္ခ်င္းဆုပ္ကိုင္လၽွက္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပးထြက္လာခဲ့ရင္းအျပင္သို႔ေရာက္
ေသာ္အခါ လိပ္ျပာငယ္သည္ ေသြးေၾကာစိမ္း
ေတြယွက္သန္းေနေသာလက္ေမာင္းေတြျဖင့္ပန္းပြင့္ေလးကိုပင့္ခ်ီကာ အၾကာႀကီးျပဳံးျပခဲ့သည္...။

ထိုအျပဳံးသည္...ငိုေႂကြးစရာေတြ...
ဝမ္းနည္းစရာေတြ...ခက္ခဲေသာေရြးခ်ယ္မွုေတြ
နာက်င္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြ
အားလုံးအတြက္ ေျဖရွင္းေပးလိုက္ေသာ
အေျဖတခုျဖစ္ခဲ့သည္။

Depression ကို ကုသရန္...ေခါင္းခဲခဲ့ရတာ...
ေဆးက လိပ္ျပာကေလး၏
အျပဳံးလွလွေလးတခု မွန္းသာသိခဲ့ရင္ေလ..
အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးေခြေခါက္ေနခဲ့မွာမဟုတ္...။

သူ သည္ျပဳံးျပေနေသာေကာင္ေလးအားနမ္းရန္
ေရွ႕သို႔တိုးလာေပမယ့္ အဆိုးအေပေလးက
ေနာက္သို႔ဆုတ္သြားသည္....။
Necktie အားဆြဲကာမ်က္ႏွာခ်င္းနီးကပ္ေစလိုက္
ၿပီးႏွဖူးေလးကို အနမ္းဖြဖြ ထိကပ္လိုက္ေတာ့
အသံေလးေတြထြက္ေအာင္ရီေမာခဲ့သည္...။

လက္ထပ္ျခင္းဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ....
အထပ္ထပ္ခ်ည္ေႏွာင္မဲ့ႀကိဳးလွလွေလး
ေတြကို အျမတ္တနိုးတန္ဖိုးထားရင္း
ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္၏
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကိုစတင္ျဖတ္သန္းခဲ့သည္...။

JinHyungက သူ႔ရဲ့လိပ္ျပာေလးကို
ကိုယ့္လက္ထဲစိတ္ခ်ခဲ့၍လားမသိ
ကိုရီးယားသို႔မိသားစုႏွင့္ျပန္ေနရန္
ထြက္ခြါသြားခဲ့သည္......။

လန္ဒန္ၿမိဳ႕ႀကီးတြင္ တိတိက်က်
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲသာက်န္ခဲ့ပါသည္။
ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္း ေဝဖန္မဲ့
ပတ္ဝန္းက်င္လည္းမရွိ.....။
စကားလုံးၾကမ္းေတြနဲ႔မတူဘူး မတန္ဘူး
ေအာ္ေနမဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းေတြလည္းမရွိ....။
ဘဝအသစ္တခုကိုလုံးဝေရာက္သြားခဲ့ၾကသည္။