Butterfly...Jeon🦋 (Completed)

🦋14

"JungKook ကအိမ္မွာက်န္ခဲ့ၿပီးဘာလို႔
အားေတြနည္းသလဲမသိဘူး
ေဆးသြင္းေပးခဲ့ရေသးတယ္...ဆိုးလ္းျပန္ေရာက္
ရင္ေတာ့ႏွလုံးကို ေသခ်ာျပန္Check အုန္းမွပဲ....."

ညေနေတာ္ေတာ္ေစာင္းေစာင္းတြင္လည္ပတ္ရာမွ
ျပန္လာေသာMinYoongi သည္အခန္းထဲဝင္
လာၿပီးသူ႔အားဆရာဝန္အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္သလို
စကားကိုဆိုသည္။တရားခံသည္သူမလို႔
အင္း ဟု သာ ေျပာၿပီးၿငိမ္ေနလိုက္သည္။

"Jimin....မင္းHannaကိုမလြမ္းဘူးလား
ငါကမင္းကိုRoမယ္ထင္တာ
မင္းကေသြးေအးသားပဲ...."

"ငါ့ကိုPersonalေတြလာမေမးနဲ႔...."

"ႀကီးက်ယ္ျပန္ၿပီ...ဒီညမီးပုံပြဲေတာ့ပါေနာ္
ေဟ့ေကာင္.ကန့္လန့္ထပ္မလုပ္နဲ႔..."

"ပီးကိုမပီးနိုင္ဘူး....."

"ျပန္ရင္ ကိုယ့္လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြ
အပူအပင္ေတြနဲ႔ ျပန္ရင္ဆိုင္ရေတာ့မွကြ
ခုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ရမဲ့အခ်ိန္ေလး
မွာ အထာမကိုင္ေနပါနဲ႔ကြာ....
မင္းနည္းနည္းေလးေတာင္မေပ်ာ္ဘူးလား
Jimin...."

"ငိုေနလို႔လား ငါက ဒါငါ့ပုံစံပဲဟာ
လာရင္ပီးေရာမလား...."

ဝင္လာေသာဖုန္းသံေၾကာင့္Jiminသည္
ဖုန္းယူကာေရွာင္ထြက္သြားသည္။
Hanna ဆိုတာေသခ်ာပါသည္။

"ကို...Hanna လုပ္ငန္းခြဲတခုစာခ်ဴပ္ထပ္ခ်ဴပ္
တာအားလုံး အိုေကတယ္....
ကိုျပန္လာရင္ ပါတီတခုလည္းတက္စရာ
ရွိတယ္ သိလား...မာမီလည္းျပန္လာေတာ့မွာ
ကိုေရာ ဘယ္ႏွရက္ၾကာအုန္းမလဲ
Hannaလာႀကိဳရမလား..."

"ရတယ္...မႀကိဳနဲ႔ Hanna....ကိုအဆင္ေျပတယ္"

"ကိုကလည္း...ကိုယ့္ကားနဲ႔ကိုယ္က
ျမန္တာေပါ့ ဘယ္ေနရာလဲHanna ကို
ေျပာေလ..."

"ကားလမ္းေတာင္သိပ္မေပါက္ခ်င္ဘူး
Hannaလာလို႔လုံးဝမရပါဘူးကြာ
ခဏေလးပဲေစာင့္ပါ..."

"အင္း...ပီးတာပဲ...Wedding အတြက္
လည္းအမ်ားႀကီးစဥ္းစားထားတာေတြ
ရွိေသးတယ္ ျပန္လာမွေျပာျပေတာ့မယ္..."

"ေအာ္..အင္း...ကို...လုပ္စရာေလးရွိလို႔
ျပန္ေခၚလိုက္မယ္ေနာ္..."

ဖုန္းေျပာရမွာမလုံျခဳံေသာစိတ္ေၾကာင့္
စကားစျမန္ျမန္ျဖတ္ကာHannaဘာေတြ
ထပ္ေျပာခ်င္ေနလဲမေမးမိေတာ့။
အခန္းနံရံအားမွီကာ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
ပန္းခင္းဝါဝါထဲကအနမ္းျပင္းျပင္းသည္
ႏူတ္ခမ္းေတြထက္ ခုထိတိုင္စိုစြတ္ေနတုန္း...။