The Governor's Son ✔ (Haciendero #1)

Ikatatlumpo't Isang Kabanata

Kabanata 31

Doubts

May nangyari sa amin ni Cadence.

Nauwi ang mga halik sa kapusukan. Sa loob ng tree house na pag-aari naming dalawa. Tinupok kami ng init ng katawan at kyuryosidad. Tahimik kong kinipkip ang kumot na pinagsaluhan namin, nanatili akong nakatingin sa bubong na nagsisilbi ring kisame.

Cadence's hand was on my small waist, his face was facing the pillow. May taglay na init ang kanyang kamay. He was also silent, hindi ko mabasa kung anong tumatakbo sa isip niya. Am I in shock?

Sa totoo lang, hindi ko alam. Pinagsisihan ko ba? Hindi ko rin alam. But I think that intimate moment was beautiful.

I sighed.

Bumaling ang mukha sa akin ni Cadence, kagat niya ang kanyang labi. "Did you regret what we did?" Cadence asked softly, parang ikababasag ko ang tanong niya.

I looked at him in the eye, bahagya akong tumagilid upang magpantay ang mukha naming dalawa. "Iyong totoo? Hindi ko alam. Not that I totally regretted what happened, siguro ang tumatakbo lang sa isip ko ngayon, sana ginawa natin iyon ng medyo mas matanda na tayo," sagot kong totoo. "Pero hindi ko pinagsisihang ibigay sa sarili ko sa'yo, I don't see myself doing it with someone else."

Umayos ng tayo si Cadence, kinapa niya ang kabuuan ng aking mukha. Tinitigan niya ako ng may intensidad.

"I'm the one old enough to refrain myself, but I failed in doing so. I'm sorry for giving in with the temptation, Everly." He admitted. "I'm sorry that I don't regret any of it." Inilapit niya ang katawan niya sa akin, ginawaran niya ako ng halik sa noo. "How do you feel now?"

Iniwasan ko ang kanyang tingin. "M-masakit," mahina kong sinabi.

Masakit talaga. Saksi ang dugo sa comforter. Hindi lang parang may nabutas, parang inararo ang kabuuan ko. I knew, he tried to make me feel comfortable. Pero mas nangibabaw talaga ang sakit.

Siguro dahil na rin sa petite kong katawan at saka maliit ako kaya apektado ako ng sakit. Isa pa, tunay siyang malaki ang kargada. Mas lumaki iyon kaysa nang una kong makita. Mangiyak - ngiyak ako habang nasa ibabaw si Cadence, baka bumaon ang kuko ko sa kanyang likod bawat galaw niya.

"Don't worry, it won't hurt much the second time,"

Pinanlakihan ko siya ng mata. Pasimple kong sinapak ang kanyang dibdib. "Anong next time, Cadence?!" naeeskandalo kong tanong. May gana pa akong maeskandalo, eh may nangyari na nga!

Napakamot siya sa ulo at ngumisi. "Wala ba?"

"W-wala!" Kahit ako, hindi kumbinsido sa sagot ko. Wala man lang firmness!

Hinapit niya ang aking beywang papalapit sa kanya. Medyo malikot ang kamay nito, kung saan - saan dumadako, akala yata ng kamay niya siya si Magellan at may free expedition. Tinampal ko iyon.

Cadence just chuckled. "Oh, is that your boob? I thought, I was still holding your tummy. Hindi ko kasi makapa ang pinagkaiba." Nakakaloko nitong wika.

Umusok ang ilong ko, matapos niyang paglaruan ang boobs ko habang ginagawa namin ang milagro, iinsultuhin niya ako, nakakainis!

"Ah, ganoon? Parang kanina naman, daig mo pa ang sanggol na naghahanap ng gatas ng ina." iritado kong patutsada.

"Kaso wala akong napigang gatas." Pinamulahan ako ng buong mukha, sigurado akong hindi lang mukha ang namumula sa akin, kung hindi buong parte ng katawan ko. "Lumalaki naman ang tinapay kapag minamasa ng panadero. Let me do the work."