The Governor's Son ✔ (Haciendero #1)

Ikalabinlimang Kabanata

KABANATA 15

The sophisticated mother

"Sai!" Nena shouted from the house. Nakatunghay siya sa bintana at malayang kumakaway. Malayo pa lang ako malakas na sigaw niya ang bumungad sa akin. My nose wrinkled. Ano kayang nakain ng isang iyon? Kung makatawag parang wala ng bukas.

Medyo nahihilo pa ako sa pagbaba ng van. Nang makapasok ako ng bahay, sinalubong niya ako nang malaking ngiti. Hawak na naman niya ang bagong alagang pusa --- si Star at Lala. Nakasuot pa rin siya ng kanyang elementary uniform. Inilapag ko ang aking bag sa mesa.

"Sai, nakita ko iyong mama ni Cadence! Ang ganda niya, mukhang hindi matanda!" muling sigaw niya sa aming distansya. Malapit lang ang pagitan namin, nanuot ang matinis niyang boses sa buong kalamnan ko.

Kumunot ang noo ko sa kanyang sinabi. "Ang panget ng description mo, Nena. Ang bastos ng mukhang hindi matanda." Kung iba ang makakarinig noon, baka ma-offend sa ganoong pananalita. Sumimangot sa akin si Nena.

Dumiretso ako sa water jag namin para kumuha ng tubig. Kanina pa ako nauuhaw, sinamantala ko ang malamig na tubig. Mukhang maya - maya pa ang dating nila nanay.

Jutay was right. Reliable source naman talaga siya pagdating sa tsismis. Cadence's parents are really in town. Ilang araw na sila ritong nanatili sa Tagbakan.

Sa hindi ko malamang dahilan, kinakabahan ako roon. It felt like I have to be on their good side. Hinihiling ko na lang na hindi ko sila makadaupang - palad kahit minsan. It's impossible. Masyadong maliit ang hacienda para sa mga taong gustong magtago.

Tumikhim si Nena sa pangalawang inom ko ng tubig. "Ipapakilala ka ba ni Cadence sa magulang niya?" tanong niya, muntik na akong mabulunan.

I coughed out loud. Ibinaba ko ang baso habang tinatampal ko ng malakas ang aking dibdib. Sumandal ako sa gilid, habol ko ang paghinga.

"Hindi. Ang dami mong alam. Bakit naman niya ako ipapakilala, aber? Wala kaming relasyon. Ang bata ko pa, Nena."

Inismiran niya ako. "Ang advance mag-isip. Hindi ko naman sinasabing may relasyon kayo. Nagtatanong lang ako."

Umirap ako sa ere. Binalikan ko ang bag ko sa mesa. Nakaupo na si Nena sa silya habang gumagapang ang kanyang alaga sa mesa. "Saan mo naman nakita?" I asked her.

"Dumaan kami sa mansyon kanina. Naabutan naming nasa labas siya. Mukha siyang modelo, Sai. Wala kang panapat."

Sinamaan ko ng tingin ang paslit. May kasama pang pang-iinsulto, whenever she gets the chance. Hindi naman ako makikipag-kompetensya sa mama ni Cadence. Binuksan ko ang zipper ng bag ko na may lamang pasalubong. Cadence gave me chocolates and candies earlier. Para kay Nena talaga iyong candies at ilang chocolates. Alam kong matutuwa ang magaling kong pinsan.

I was hesitant to accept it at first. Baka kung anong isipin ng magulang ko. Hindi naman ako nabibigyan ng ganoon. Ngayon lang, lalo pa't lalaki ang nagbigay. I remember what he said earlier. "MASAMA BANG MAGBIGAY NG CHOCOLATES SA FRIEND?" And we both laughed.

Friends. Yeah, sure. Friends naman talaga kami.

"Chocolates. Galing kay Cadence." Her eyes widened excitedly.

Inabot ko ang ilang box ng chocolate at supot ng candies. "'Laging uminom ka ng tubig para hindi maipon ang sweets sa tonsil mo at mag-toothbrush." paalala ko sa kanya.

"Hindi ako bata, Sai." She rolled her eyes at me. "Pakisabi kay kuya Cadence. Thank you. Mukhang masarap ang mga tsokolate." Humagikhik siyang binuksan ang isang pack ng candies.