Embracing the Wind (Formentera Series #2)

Chapter 5

"Do you really not recognize me, Chayenne?"

"What are you—"

"It's me... Frost."

Huh?

"Frost? Who are you?" naguguluhang tanong ko kaya napahilamos siya sa mukha.

"Ah gano'n? Hindi mo na talaga ako maalala o makilala?" tanong niya at pumameywang habang tumatango-tango.

"Sino ka ba talaga?" naguguluhang tanong ko.

"Ouch!" He clutched his chest dramatically.

"Wane," seryosong tawag ko.

"Alright, alright. Sige na, 'wag mo na akong alalahanin. Basta 'wag ka nang makulit ah? I'll court you wether you like it or not." Napakunot ang noo ko nang hinawakan niya ang kamay ko. "Let's go. I need to see the groom. Sa susunod babalik tayo rito."

"Bakit?" I asked, trying to remove my hand from his hand.

Mas hinigpitan niya 'yon.

"Sa susunod na balik mo rito, tayong dalawa na ang magbabatuhan ng mga pangako sa harap ng altar. Tara na." Napanganga na lang ako dahil sa sinabi niya.

Ano ito? Bakit pumapayag akong ganituhin niya ako? God! Reporters are everywhere!

May biglang lumapit sa kanya kaya agad akong kumawala. Mabilis akong naglakad para humanap ng mauupuan. "Woah. He's really hitting on me. What do I do?" I whispered.

Kinuha ko ang cellphone ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita kung anong trending sa social media.

Picture iyon at ngayon lang. Wane was holding my hand. Oh my God!

Nag scroll down ako para basahin ang mga comments. Ayoko talaga sa lahat ay 'yung may nagagalit sa akin. Paano na ito ngayon? Mapapagalitan na naman ako ni Benj.

'Stop worrying. Yen is not the type of woman to let a jerk like Wane into her life. She's a decent woman and Wane is an asshole.'

'But she's still pretty. Nasa kanya na ang lahat. Mukhang hindi siya titigilan ni Wane huhuhu.'

'We all know how kind she is. Hindi niya aagawin si Wane sa atin. Kalma.'

Mukhang na kay Wane ang lahat ng hate comments. I bit my lower lip.

"This is too much. Wane is not an assho—"

"Lower your voice. You're too loud."

Natahimik ako. Hindi naman ako maingay ah? 'Yung mga tao 'yon. Marami kayang tao. Hindi naman ako ang sinasabihan 'di ba?

Umiling ako. "Wane is their idol, paano nila nasabi ang mga ito sa kan—"

"Hoy."

Muli akong natigilan dahil sa boses ng lalaki. Dahan-dahan akong tumingin sa gilid ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita si Mr. Damian. He was wearing a sunglasses at kagaya ng ibang mga lalaki, naka red suit siya.

"M-mr. Damian,"

"I said lower your voice. Are you deaf?"

Napakunot ang noo ko. I pointed myself. "Me? Are you talking to me?"

"Am I talking to myself? Of course I'm talking to you. Ang ingay mo. Tsaka bakit ka nandito? Lalaki ka?"

Napakunot ang noo ko at tumingin sa paligid. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto na umupo ako sa kaliwang bahagi kung saan ang pwesto ng mga kalalakihan.

"I'm sorry." Kagat-labi akong tumayo at nahihiyang pumunta sa kabila.

Umupo ako sa tabi ni Aster. Buti na lang wala masyadong nakapansin dahil busy ang lahat. Sinulyapan ko si Mr. Damian at doon ko lang napagtanto na malayo ang agwat sa kanya ng mga tao.