Poyraz'dan:
Ne demek "bir gün belki ilgilenirim?" Oracıkta boğasım vardı ama survivorımı yakmak istemiyordum.
Oralı olmayıp oyuna dikkatimi vermeye çalışmıştım. Ama başarılı olamamıştım... Gözüm sürekli yanımda oturan çocuğa doğru kayıyordu.
Şimdi de ıslak vücuduna yapışan tişörtünü çıkartıp tahtanın üstündeki benim tişörtümün üzerine atmıştı.
Canı ilk günden kaos istiyordu belliydi ama ona istediğini vermemekte ısrarcıydım. Umursamadım.
İlk oyunu kazanan takım ne yazık ki Ünlüler takımı olmuştu. Takımca modumuz düşmüştü. Bir de üstüne Acun, çok iyi yüzen Batuhan'ı övünce daha da sinir olmuştum.
Bir an önce övgülerin bitmesini ve adaya dönmeyi umut ediyordum.
****
Batuhan'dan:
Adaya döner dönmez kazandığımız baraka ödülü ile birlikte mutlu bir şekilde sahilde dolaşıp adayı gezmeye çıkmıştım.
İsmail abi de bana eşlik ediyordu bu sırada.
Havadan sudan sohbet edip birbirimizi tanımaya çalışıyorduk.
Ardından İsmail abi bir anda konuyu karşı takımdaki çocuğa getirdi.
"Şu kolejli çocuk sana bilenmiş benden söylemesi. Tüm oyun boyunca gözü üstündeydi. "
Bu lafına gülmüştüm. "Rakibinin kim olduğunun farkında demek ki zeki çocukmuş"
****
Akşama doğru tekne gelip bizi oyun alanına götürmüştü. İlk birebir mücadelenin olduğu oyundu bu.
Avantajı kaybettiğimiz için seçme hakkı karşı takımdaydı. Gönüllüler takımından ilk seçim hakkını Poyraz kullanıp beni seçmişti.
Bende bir adım öne çıkıp göz kırpmıştım gülümseyerek. Ama bu hareketim tamamen dostane bir tavırdan kaynaklıydı.
Ancak Poyraz'ın tedirgin bir hali vardı. Garipsemistim. Oysa yanlış bir şey yapmamıştım.
İlk oyuna çıkmadan önce dua okuyarak başlangıç noktasına yavaşça yürüyordum.
Oraya vardığımda Poyraz yine gülerek bana bakıyordu.
"Bir sorun mu var Poyraz?"diye sordum sakin bir ses tonuyla.
Güldü. "O ettiğin dualar bile beni yenmeni sağlayamayacak ,biliyorsun değil mi ?"
Bozulmuştum. Bu kadar ukala olması beni gerçekten rahatsız etmişti. Böyle bir adamla yarışıyor olmak beni çok zorlayacakti mental açıdan.
Bir an önce yarışip kazanarak cevabını vermek için sabırsızlanıyordum. Ne yazık ki hızım çok iyi olmasına atışlarda çok sorun yaşadığım için sayıyı Poyraz kazanmıştı.
Kazandıktan sonra sevinç gösterisi yapıyordu. Bende oyuna ikinci sefer çıktığımda aynı hatayı yapmamak için atış deniyordum.
Poyraz sevinç gösterisini yaptıktan sonra yanımdan yavaşça ağır bir şekilde geçerken omzuma elini koyup mırıldandı.
"Demiştim " dedikten sonra gülerek kendi bençine geçmişti.
