Batuhan'dan:
"Bırak yardım edeyim güzelim..." Bu ses o an donup kalmama sebep olmuştu. Aylar sonra onunla karşılaşmak beklediğim en son şey olabilirdi.
Tedirgin bir şekilde elimi uzatmış olduğum raftan çekip onun elinin altından kurtarmıştım.
Onunla yüz yüze gelmemek adına sadece dirsegimle dürtüp geri çekilmesini sağladım. Böylece rahat bir şekilde onun temasından kurtulmuş oldum.
Hâlâ mutfakta olduğunu yüzümü ona çevirmesem de hissedebiliyordum. İkimiz de bir şey demedigimiz için mutfakta ölüm sessizliği hakimdi. Bu sessizliği birinin bozması gerekiyordu ve bu kişi ben oldum.
"Burada ne işin var?" Cipsleri tezgahta doldurmaya çalışırken kurmuştum bu cümleyi.
"Arkadaşlarım ile eğlenmeye geldim. Tıpkı senin buradan ne işin olduğuyla aynı" dedi düz bir ses tonuyla.
Cipsleri hızlıca doldurduktan sonra ona doğru döndürdüm yüzümü. Sırtımı tezgaha yasladım bu defa.
"Eğlenecek başka zaman bulamadın mı? Ayrıca Furkan'a da pes. Burada olduğunu söyleseydi kapının önünden bile geçmezdim."
Gözlerimin içine bakıp kafasını iki yana salladı. "Çocuk değiliz Batuhan. En azından ben öyleyim ama sen de artık çocuk gibi davranmayı bırakmışsindir diye düşünmüştüm ama görüyorum ki yanılmışım "
Sahte bir gülümseme yerleşti yüzüme. "Yine 'cocuk' diyerek laf sokmaya başladığına göre başa sarıyoruz yani "
Gıcık bir ifadeyle güldü. "No no no!" dedi işaret parmağını iki yana sallayarak.
"Seninle aynı hikayeyi baştan yaşamak gibi bir düşüncem yok. Rahat olabilirsin. Seninle ilgilenmiyorum "
Gülümsedim ve onun duymayacağı bir şekilde mırıldandım. "Seninle ilgilenmiyorum "
Bu sözü Poyraz ile karşılaştığımiz gün deniz oynunda ondan duymuştum. "Seninle ilgilenmiyorum" demişti bana. Şimdi tekrar ondan duyunca bir tuhaf hissetmiştim.
"Ha? Bir şey mi dedin ?"
Güldüm. "Dejavu" dedim sadece ve hazırladığım cips kaseleri ile salona doğru ilerledim.
*****
Poyraz'ın ortamdaki varlığını umursamadan Furkan, Taha, Şevki ve diğer kişilerle sohbet muhabbet ediyorduk.
Poyraz ise arada Furkan'a takılıp çoğunlukla Dara ile sohbet ediyordu. Fazla alkol alması sebebiyle ekstra mutlu ve keyifli gözüküyordu.
Furkan'ın içki almak için mutfağa doğru gittiğini gördüğümde ben de peşinden adımladim. Onunla mutlaka bu Poyraz konusunu konuşmam gerekiyordu.
Mutfağa girdiğimizde bir an da konuya daldım. "Poyraz'ın da burada olduğunu neden söylemedin bana? Bilseydim gelmezdim"
Dudak büzdü turuncu saçlı adam. "Biliyorum zaten bu yüzden söylemedim. Söyleseydim gelmezdin. Ayrıca geçmiş bitti gitti. Eskinin kinini tutmazsın diye düşündüm. Poyraz ile konuştuğumda onu da uyardım Batuhan ile gerginlik yaşamanızı istemiyorum dedim"
"Yine de bana söylemeliydin Furkii"
Gülümsedi. "Furki dediğine göre bana kızgın değilsin o zaman"
