Dwa płonące serca, które odważyły się złamać
Pamiętajcie, nikt nie mówił, że to będzie trwało wiecznie.
Harry Potter, chłopiec, który przeżył, zawsze czuł się tak, jakby każdego, kogo kocha, tracił. To wciąż się działo, kiedy zakochał się w niej po...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
,,Powiedz''
y/n pov
Dzisiaj to było to. Trzecie zadanie. Ostatnie zadanie przed zakończeniem tego strasznego rozdarcia.
Założyłam, że skoro to ostatnie zadanie, to będzie też najtrudniejsze. Harry był nerwowym wrakiem przez ostatnie kilka dni, wymyślając setki scenariuszy tego, co ma nadejść.
Cedrik zachowywał się spokojnie, ale widać było, że też się boi. Mówiąc o Cedriku, muszę iść życzyć mu powodzenia.
Poszłam do miejsca, gdzie odbywał się turniej, aby znaleźć miejsce, gdzie są mistrzowie. Na polanie znalazłam cztery małe namioty.
Każdy z nich miał na froncie imię jednego z członków turnieju.
Weszłam do Cedrika i zobaczyłam go siedzącego na łóżku z głową w dłoniach.
- W porządku? - Pytam
- Tak, tak, nic mi nie jest - Powiedział wstając. Wyglądał jakby nie spał od tygodni.
- Jesteś pewien?
- Tylko trochę zdenerwowany, to wszystko.
- Dasz sobie świetnie radę - Powiedziałam z uśmiechem - Zach urządza imprezę w pokoju wspólnym Hufflepuffu, kiedy wygrasz.
Jego wyraz twarzy rozjaśnił się. Jedną z pierwszych rzeczy, jakich dowiedziałam się o Cedriku, było to, że uwielbia imprezy.
- Chodź tutaj - Powiedziałam, gdy otworzyłam ramiona do uścisku.
Cedrik owinął swoje ramiona wokół mnie, w ciasnym uścisku. Po chwili oderwaliśmy się od siebie i pożegnaliśmy.
Nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że coś się kończy, ale nie wiedziałam co. Prawdopodobnie po prostu Turniej.
Zobaczyłam jak Cho wślizguje się za mną do namiotu Cedrika i uśmiechnęłam się. Cieszę się, że się zeszli. Jest im razem dobrze.
