Dwa płonące serca, które odważyły się złamać
Pamiętajcie, nikt nie mówił, że to będzie trwało wiecznie.
Harry Potter, chłopiec, który przeżył, zawsze czuł się tak, jakby każdego, kogo kocha, tracił. To wciąż się działo, kiedy zakochał się w niej po...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Idź do swojego dormitorium i nie wychodź z niego. Tak mi przykro."
Harry pov
Następnego ranka profesor Slughorn i ja spotkaliśmy się w gabinecie Dumbledore'a, aby zobaczyć to wspomnienie.
Dumbledore przyłożył różdżkę do głowy, a świecące niebieskie wspomnienie zostało powoli wyjęte.
- Proszę, nie myśl o mnie źle, kiedy to zobaczysz. Nawet wtedy nie mas pojęcia, jaki był - powiedział drżącym głosem Slughorn.
Przytaknąłem. Nie chciałem niczego obiecać. Nie mam pojęcia, jak się poczuję, gdy zobaczę, jak mój profesor eliksirów przypadkowo pomógł Lordowi Voldemortowi dojść do władzy.
Spojrzałem na nich oboje jeszcze raz przed wejściem do pamięci.
Wróciliśmy do pokoju, w którym odbywały się spotkania klubu ślimaka. Został w nim tylko Tom i Slughorn.
- Byłem w bibliotece poprzedniej nocy, w dziale zakazanym i przeczytałem coś raczej dziwnego, chodzi o odrobinę rzadkiej magii. Nazywa się, jak pamiętam, horkruksem - powiedział Tom.
- Przepraszam?
- Horkruks. Natknąłem się na ten tytuł podczas czytania i nie do końca go zrozumiałem.
- Nie jestem do końca pewny co czytałeś, Tom, ale to jest bardzo mroczna rzecz, naprawdę bardzo mroczna.
- Czyli... to dlatego do ciebie przyszedłem.
Slughorn spojrzał na napój w swojej dłoni. Nie wyglądał jakby chciał odpowiedzieć Tomowi. Nie mam pojęcia, dlaczego to zrobił.
- Horkruks to przedmiot w którym człowiek ukrył część swojej duszy.
- Ale nie rozumiem jak to działa, proszę pana.
- Rozczepuje się i chowa część w przedmiocie. W ten sposób jesteś chroniony, jeśli zostaniesz zaatakowany i zniszczony.
- Chroniony?
- Ukryta część twojej duszy wciąż żyje. Innym słowem, nie możesz umrzeć.
Mały uśmieszek pojawił się na ustach Toma. Odwrócił się do kominka w pokoju odległym od Slughorna.
- A jak się dzieli duszę, proszę pana?
- Myślę, że już dobrze znasz odpowiedź na to pytanie, Tom.
- Morderstwo.
- Tak. Zabijanie rozrywa duszę. Jest to naruszenie natury.
- Czy można podzielić dusze tylko na jedną część? - - spytał Tom, obracając pierścionek, który miał na palcu. Miał pośrodku czarny diament ze złotą otoczką - Na przykład, na siedem-
