Dwa płonące serca, które odważyły się złamać
Pamiętajcie, nikt nie mówił, że to będzie trwało wiecznie.
Harry Potter, chłopiec, który przeżył, zawsze czuł się tak, jakby każdego, kogo kocha, tracił. To wciąż się działo, kiedy zakochał się w niej po...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
" Wyczuł je. Moje perfumy."
harry pov
Wyciągnąłem rękę, gdy się obudziłem. Otworzyłem oczy, spodziewając się zobaczyć moje dormitorium, ale przywitał mnie beżowy namiot.
Przez chwilę zapomniałem o tym głupim polowaniu na horkruksy.
Spojrzałem w bok, by zobaczyć jedną z niewielu dobrych rzeczy w obecnej sytuacji. Pochyliłem się i pocałowałem y/n w policzek, żeby ją obudzić.
Jej oczy powoli się otworzyły i ona również rozejrzała się po namiocie w zakłopotaniu, zanim przypomniała sobie, gdzie jesteśmy. Odwróciła się do mnie i na jej zmęczonej twarzy pojawił się uśmiech.
- Lubię budzić się przy tobie.
Uśmiechnąłem się i pochyliłem się ponownie, tym razem, aby złożyć pocałunek na jej ustach.
Ujęła bok mojej twarzy w jedną dłoń i pochyliła się do niej.
Odsunąłem się i zostałem powitany z zakłopotanym wyrazem twarzy.
- Myślałem, że słuchamy Rona. On powiedział, że nie ma całowania, pamiętasz? - Zapytałem żartobliwie.
- Tylko trochę.
Z tym, przyciągnęła mnie z powrotem do kolejnego pocałunku. Ten był o wiele inny niż poprzedni.
Moja ręka powoli przesunęła się w dół do jej talii.
Opadłem z powrotem na łóżko, kiedy ona przetoczyła się na mnie, bez rozłączania naszych ust. Z każdą sekundą robiło się coraz goręcej, a ja zacząłem mieć nadzieję, że Ron i Hermiona będą spać do późna.
Niestety, moje nadzieje nie zostały spełnione.
- Hej! Nie, nie, nie. Nie chciałem się tak obudzić! - wykrzyknął Ron, zakrywając oczy.
Jęknąłem z irytacją, gdy y/n przerwała pocałunek i odwróciła głowę, by stanąć twarzą w twarz z Ronem.
- Ron, nie jesteś zabawny.
- Powinnaś mi dziękować. Powstrzymałem twojego chłopaka przed próbą pójścia na tę misję bez nas.
- Co?
Miałam też szczerą nadzieję, że o tym nie wspomni. y/n odwróciła się z powrotem twarzą do mnie i uderzyła lekko w moją klatkę piersiową.
- Próbowałeś nas zostawić? Czy naprawdę myślisz, że mógłbyś to zrobić bez nas? Albo że nie przyjdziemy cię znaleźć? Mogłeś umrzeć! - pouczała, schodząc ze mnie.
- Wielkie dzięki, Ron - powiedziałem sarkastycznie.
- To jest to, co dostajesz za zanieczyszczanie moich oczu. To jak oglądanie mojego najlepszego przyjaciółki i mojej siostry.
