Dwa płonące serca, które odważyły się złamać
Pamiętajcie, nikt nie mówił, że to będzie trwało wiecznie.
Harry Potter, chłopiec, który przeżył, zawsze czuł się tak, jakby każdego, kogo kocha, tracił. To wciąż się działo, kiedy zakochał się w niej po...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
"Trzymaj się od niego z daleka w tym roku"
harry pov
Ruszyłem długim korytarzem w dół, do gabinetu Dumbledore'a.
Zazwyczaj nie mam nic przeciwko, kiedy Dumbledore mnie wzywa, ale spędzałem czas z y/n, więc jestem trochę zirytowany.
Mówiąc o t/n, ona i ja spędzamy ze sobą mniej czasu, a więcej dla siebie nawzajem.
Chyba nastoletnie hormony, nie żebym narzekał.
Pchnąłem duże drzwi do gabinetu Dumbledore'a.
- Ach, Harry. Dostałeś moją wiadomość. Jak się masz?
Poważnie? Odciągnął mnie od Y/n, żeby zapytać, co u mnie?
- Wszystko w porządku, proszę pana.
- Podobają ci się zajęcia?
Przytaknąłem.
- Wiem, że profesor Slughorn jest pod największym wrażeniem twojej osoby.- Myślę, że przecenia moje zdolności, proszę pana.
Co było całkowitą prawdą. Kiedy tego dnia dostaliśmy się do jego klasy i wyjęliśmy podręczniki z szafki, mój był już wcześniej używany. Przez księcia półkrwi.
Umieszczał w nim wszelkiego rodzaju notatki, przepisy i zaklęcia. To dzięki temu tak dobrze mi szło. - Och, tak?
- Zdecydowanie.
- A co z twoimi zajęciami poza lekcjami?
- Słucham?
- Cóż, zauważyłem, że spędzasz dużo czasu z panną l/n. Nie mogę przestać się zastanawiać, czy wy dwoje w końcu się zeszliście?
Przypomniałem sobie jego słowa z trzeciego roku o byciu przyszłą Lily i Jamesem.
- Tak, pod koniec czwartego roku. Ona jest genialna.
Chichotał - Dziękuję za zaspokojenie mojej ciekawości. Jednakże, dość pogawędek. Pewnie zastanawiasz się, dlaczego wezwałem cię tu dziś wieczorem. Odpowiedź leży tutaj.
