[Unicode]
ကျို့အာသည် ဆေးကြိတ်နေပေမဲ့ သူ၏အတွေးတွေသည် ရောက်ရာအရပ်ရပ်ကို ပြန့်လွင့်နေသည်။ သူ့၏ဘေးမှာ မျက်လုံးကို ဆေးစည်းထားသည့် လင်းရှသည် သူသောက်နေသည့် ရေနွေးအိုးထဲ ရေနွေးကုန်သွားလို့ ထပ်တောင်းပေမဲ့ အရင်လို သူကို ချက်ချင်း ပြန်ပြီး ထူးသံကို မကြားရသည့်အတွက်
" ကျို့အာ..
ဘေးမှာ.. ရှိနေသေးလား..? "
ထိုအချိန်မှ ကျို့အာသည်
အတွေးကြောထဲကနေ သတိပြန်၀င်လာခဲ့ပြီး
" သခင်ကြီး..
ဘာပြောမလို့လဲ..? "
" ရေနွေး.. "
လင်းရှသည် လွန်ခဲ့တယ့် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်တည်းက ကုန်သွားပြီဖြစ်သည့် ရေနွေအိုးကို လက်ကိုင်ကနေ မြင်သာအောင် ပြလိုက်သည်။
" အာ့..
ဟုတ်.... "
" ဒီရက်ပိုင်း.. ကျို့အာတစ်ခုခုဖြစ်နေတာလား..? "
" မဟုတ်ပါဘူး။
ဒီအတိုင်း ကျို့အာက ဆေးစည်းထားသည့်
သခင်ကြီး၏ မျက်လုံးအကြောင်းကို တွေးနေလို့ပါ။ "
ပြန်ဖြည့်ပြီးသွားသည့် ကြွေရေနွေးအိုးငယ်ကို လင်းရှအပူမလောင်မိအောင် ဂရုတစိုက်ဖြင့် စားပွဲပေါ်ကို ချလိုက်သည့်အချိန် လင်းရှက
" ကျို့အာ..
မင်း နဂါးဂိုဏ်းကိစ္စအပြီးမှာ တွေဝေနေတာလား..?
ဒီအကြံအစည်ကြီးကို.. ရွံမုန်းနေပြီလား..? "
" မဟုတ်ရပါဘူး..
ကျွန်တော်က.. ဒီကိစ္စအပေါ် တွေဝေရမှာလား..?
လရောင်နက်တောင်တန်းကြားကနေ
သခင်ကြီးမောင်နှမက ကျိ့အာကို ကယ်လိုက်ပြီးတည်းက
ကျို့အာက သခင်ကြီးအပေါ် အကြွင်းမဲ့ ယုံပြီးသားပါ။ "
ကျို့အာသည် လင်းရှ၏ အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ပြီး ထိုသူ၏ရှည်လျားသည့် လက်ချောင်းတွေကို
ဆုပ်ကိုင်ကာ ပြောလိုက်သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ရှိရာ အခန်း၏ ဟိုအောက်ဆုံးရှိ ကျောက်တွေဖြင့် တည်ဆောက်ထားသည့် အခန်းထဲမှာ ကောင်လေးတစ်ယောက်က ပြင်ပလောကမှာ ဖြစ်ပျက်နေသည့် အရာအားလုံးကို မသိဘဲ အိပ်ပျော်နေကြသည်။
YOU ARE READING
Parallel ( မျဉ်းပြိုင် )
FanfictionUnicode and Zawgyi လောကကြီးတစ်ခုလုံးက ငါ့ဘက်မှမရှိရင်တောင် မင်းကတော့ ငါ့ကို လွှတ်ပစ်လိုက်လို့မဖြစ်ဘူး။ ။ Chen FeiYu ဘာလို့လဲ?? ဘာလို့ ကျွန်တော်ကို မွေးဖွားပေးခဲ့သေးတာလဲ? ဒီလိုမျိုးတွေ ခံစားရစေချင်လို့လား...
