Unicode
ဆရာကြီးက သူတို့လေးယောက်
တန်းစီနေသည့်တိုင် စကားမပြောသေး။
နောက်မှ ဘေးက ရှောင်ယန်ကို ခေါ်ပြီး
" ရှောင်ယန် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာကြီး "
" ငါတို့တောင်ရဲ့ စည်းကမ်းတွေကဘာလဲ?? "
ဆရာကြီး၏ မျက်နှာကို ရှောင်ယန်သည် အသီးအရွက်လှီးနေရာက အူကြောင်ကြားဖြင့် ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
* ဆရာကြီးက ဘယ်တုံးက
တောင်စည်းကမ်းတွေထုတ်လိုက်တာလဲ *
" အဟမ်း!!!
မင်းတို့လေးယောက်က
ဒီမှာ အငယ်ဆုံးတပည့်တွေ။
မင်းတို့ရဲ့ဆရာတူအကိုက
မနက်စောစော ထရင်
မင်းတို့လဲ ထရမယ်။
မင်းတို့က မိုယွမ်တောင်က တပည့်ဖြစ်သွားပြီး။
မင်းသားတွေ မဟုတ်တော့ဘူး။
ဒီမှာက ကိုယ့်တာဝန်ကိုယ်ယူကြရတယ်။
အခု မင်းတို့လေးယောက်
မနက်စာချက်တာကို ဝိုင်းကူလိုက်ကြ။
နောက်နေ့တွေကျ အလှည့်ကျပေါ့ ။
စည်ရှည်သံတစ်ချက်နဲ့
စည်တိုသံ နှစ်ချက် ( ၇နာရီ )ကျရင်
လေ့ကျင့်ရေးကွင်းကို လာခဲ့ကြ။ "
လော်ရှီဖန်သည် သူပြောစရာရှိတာတွေကို မရပ်မနားပြောပြီး ထွက်သွားသည်။
ဆရာကြီးကတော့
ချန်ဖေးယွီတို့လေးယောက်ကို ဘာရယ်မဟုတ်ဘဲ မနက်စာချက်ခိုင်းလိုက်တာဘဲ။
ရှောင်ယန်နဲ့ လော်ယွင်ရှီးက
မီးဖိုချောင် မီးမလောင်စေရန် ဆုတောင်းနေသည်။
လော်ယွင်ရှီး မီးဖိုချောင်ထဲဝင်လာတော့ ဖြစ်ပျက်နေလိုက်ကြတာ။
ကောင်းကောင်းမွန်မွန်
ချက်တတ်သည်မှာ လီကျင်းစီဘဲရှိသည်။
ကျန်သည့် သုံးယောက်က မီးဖိုထဲဝင်ပြီး သိုင်းချသလား ထင်ရသည်။
" အဲမှာ..
ပြားစမ်း... !!!
ပြားစမ်း.. !!!!! "
" နားညီးတယ် !!!!!!
မင်းပါးစပ်ထဲကို...
ငရုတ်သီး ထည့်ထောင်းလိုက်မယ်။
ပါးစပ်ပိတ်ပြီး.. လုပ်စရာ ရှိတာလုပ်.... "
ကြက်သွန်ဖြူဓားပြားရိုက်နေတာကို အဘွားကြီးအီးပေါက်သလို ပွစိပွစိ ထိုင်ပြောနေသည့် ဖုန်ထင်းရီကို
ချန်ဖေးယွီက ငရုတ်သီးထောင်းနေရာကနေ လှမ်းအော်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Parallel ( မျဉ်းပြိုင် )
FanfictionUnicode and Zawgyi လောကကြီးတစ်ခုလုံးက ငါ့ဘက်မှမရှိရင်တောင် မင်းကတော့ ငါ့ကို လွှတ်ပစ်လိုက်လို့မဖြစ်ဘူး။ ။ Chen FeiYu ဘာလို့လဲ?? ဘာလို့ ကျွန်တော်ကို မွေးဖွားပေးခဲ့သေးတာလဲ? ဒီလိုမျိုးတွေ ခံစားရစေချင်လို့လား...
