Astrid Monteverde (Bitch Series #1) ✔️

CHAPTER 31

ASTRID

"Hey bitch, are you listening?!"

Sinamaan ko naman ng tingin si Athena na tumatawa lang na parang walang ginagawang kalukuhan.

"You don't need to shout!" Gosh! Ang sakit ng tenga ko litse talaga ang babaeng to kahit kailan tss.

"Ehh paano ba naman kasi para akong tanga dito na salita ng salita tapos hindi ka pala nakikinig sa sinasabi ko." Arghh ano ba kasi ang sinasabi niya?Tss. Kung hindi ko lang kaibigan to psh!

"Ano ba kasi ang sinasabi mo?" Labag sa loob kong tanong sa kanya. Anyways, we are here now, sa tambayan namin pala, and kami lang dalawa ni Athena dito at yung tatlo? I don't know, palagi naman kasi silang MIA pag ganitong oras or vacant time namin.

Ang baby ko naman ay may binili lang kasama si Francisco, kaya ngayon kami lang dalawa ang nandito. Humalukipkip naman siyang tumingin sa akin bago ako taasan ng kilay.

"I said kamusta ang progress niyo ni Cutie Raine. May pag-asa ba na sagutin mo na siya?" Why did she ask me that kind of question? Tanong ko sa isip ko at tinignan siya ng maigi.

"Why did you ask?" Imbes na sagutin ang tanong niya ay nagtanong ako sa kanya pabalik.

"Wala lang and it seems like ang swerte mo lang kasi sa kanya na siya ang masyadong nag effort sa inyong dalawa at makikita mo talaga na mah-este teka do you love her na ba or like pa hanggang ngayon?" I froze in my spot sa naging tanong niya at hindi agad nakasagot.

Sa sinabi niya ay napaisip naman ako at napangiti sabay napailing nalang sa tuwing naiisip ko ang mga ginawa niya sa akin lalo na nung nag dedate kami at damn. She's so sweet, kind, thoughtful, and caring, or, in short, wala ka nang hahanapin pa sa kanya kumbaga kasi full package na.

Wala naman kasi akong pakialam kong mahirap pa siya sa daga, and hello? Hindi naman siguro yun basehan kung nagmamahalan ang dalawang tao, right?

"You smile like an idiot; don't tell me?" Ngumiti naman ako kay Athena na napatakip sa bibig at nanlalaki ang mata na tumingin sa akin.

"Yes, I love her, and matagal ko nang narealize na hindi lang pala simpleng gusto ang nararamdaman ko sa kanya." Honest kong sabi sa kanya, and suddenly bigla nalang tumibok ng mabilis ang puso ko sa di malamang dahilan.

Damn. I think I'm in love!

That girl, sino ba naman kasi ang hindi mahuhulog dun bukod sa sweet at thoughtful niya ay inosente pa?Lahat nga ng gusto ko sinusunod na nun, eh, kahit pa nahihirapan siya minsan masunod lang ako.

Damn. Ang swerte ko naman yata sa kanya right kahit na sobrang sama ko sa kanya at binully ko pa siya. Sa naisip ko ay hindi ko maiwasang hindi makonsensya sa ginawa ko at maguilty.

I'm sorry for that, baby.

"Holy cow! What the-serryoso ka bitch? Omo congrats!" Napatawa naman ako sa kanya ng tumalon siya at nagpaypay pa ng sarili na tela na stress sa nalaman. I shook my head at tumingin nalang sa pinapanuod namin na palabas na hindi ko maintindihan ngayon.

"So, kailan mo sasabihin sa kanya? I mean, does she feel the same way?" Sa tanong niya ay napalingon naman ako sa kanyang kinaroroonan at bahagyang napasimangot na mukhang napansin niya.

"Huwag mo sabihing hindi ka niya mahal?" I sighed heavily, bago siya sinagot.

"I don't know; I didn't ask her either." Damn, ewan ko ba, pero sa idea na hindi niya ako, mahal ay ngayon palang ay nasasaktan na ako. Fuck! She tapped my shoulder before she spoke.