Astrid Monteverde (Bitch Series #1) ✔️

CHAPTER 43

ASTRID

I thought nothing would hurt more than when she left me, but I think I was wrong when she said the words that broke my heart.

"Bakit? Sino ba siya?"

"Bakit? Sino ba siya?"

"Bakit? Sino ba siya?"

Paulit-ulit na sabi ng utak ko at hindi ko mapigilang mapakuyom ng kamao habang nakayuko at kinagat ang aking ibabang labi para pigilan ang aking hikbi. May naramdaman naman akong humagod sa likod ko.

I thought handa na akong makita siya ulit pero bakit naman ganito?Why it is so hurt?Damn it.

"Bitch, are you okay?" Aphro said, Hindi naman ako sumagot sa tanong niya. Does she think I'm okay? Akala ba niya okay ako matapos ko marinig ang sinabi ng babaeng yun? The hell!?

Akala ko ba naka move on ka na? Bakit apektadong-apektado ka yata diyan? Tudyo ng utak ko.

Right! Sabi ko nga naka move on na ako, so why am I so affected by what she said earlier? Dapat nga magpakatatag ako sa harap niya ngayon. Act like you're not fascinated and affected by her presence. Astrid, kahit kanina ay halos tumulo na ang laway mo sa pagkatulala sa ganda niya. Kumbinsi ko sa sarili ko. I enhaled sharply bago naglakas loob na tinignan ang babaeng nakatayo ngayon na nakatingin sa akin.

Yup, sa akin at nakakunot pa ang kanyang noo na tela naguguluhan sa pinagsasabi ng mga kasama ko.

I stood up and smiled genuinely at her. So, does she think na magpapadala o paapekto ako sa sinabi niya? Well, think again, Dela Cruz dahil hinding-hindi ako magpapakita ng kahinaan sa harap mo ngayon kahit na deep inside, I'm disappointed and hurt sa sinabi mo kanina.

"We meet again, so, magpakilala lang ako ng formal sa'yo if you don't know who I am. I'm Astrid Monteverde, and you are?" Pormal kong sabi na nagpatulala sa kanilang lahat at lakas loob na sinalubong ang mga mata ng taong nagparamdam sa akin ng kakaiba noon.

She smiled at me too. Bago tinanggap ang kamay kong nakalahad."Fancy to meet you, Ms. Monteverde; I'm Lorraine Del Frio." Del Frio? Wait, bakit iba na ang dala niyang apilyedo? Kahit nalilito ay tinanggal ko naman na ang hawak sa kamay niya ng makaramdam ako ng kuryente dito.

Geez, until now she has an effect on me, and I hate it. I hate this feeling.

Hindi rin nagtagal ay nagsimula naman agad kaming mag usap-usap about sa buhay namin nitong mga nakaraang taon at isa na dun si Dela Cruz na napag-alaman namin na naka graduate pala sa Madrid, Spain, bilang isang Suma Cum Laude.

"Wow! Congrats, Rainey cutie!"

"Congrats Raine."

"Ang talino mo talaga, congratulations."

"Uh-h salamat hehe."

Tinignan ko naman ito ng mataman at namalayan ko nalang na nakangiti na pala akong nakatitig dito. She is still innocent despite her successful career. Ang laki ng pinagbago niya at isa na doon ang kanyang itsura.

Ang ganda niya lang, kasi lalo na pagmalapitan at ang kanyang lips talaga na damn. Ang pula at ang sarap papakin—wait what? Ano ba tong mga pinag-iisip ko? Tss.

"Bitch, are you alright?"

I snap out of my thoughts ng mapansin ko na kanina pa pala sila nakatingin sa akin maliban sa isa na kumakain lang ng dessert na parang walang pakialam. I cleared my throat first before I spoke.

"Yeah, I'm okay, why?" Sabay tingin sa kanila ng isa-isa at napatingin sa katabi kong biglang nabulonan.

"Cough! Cough." Agad naman akong tumayo at dali-daling kinuhanan siya ng tubig sa kusina, then pagbalik ko ay ibinigay ito sa kanya na ininom niya naman agad.