ဘဝမွာ ပထမဆံုး ခိုးမႈေလး ျပစ္မႈေျမာက္ဖူးၿပီ ။ ပိုင္
႐ွင္မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ကေလး ခိုးယူမိသည့္ အ
နမ္းတပြင့္ ။ သူငယ္ခ်င္းဆိုသည့္ စည္းကေလးကို
တတိတိျဖတ္ေက်ာ္မိေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုသည့္
နယ္စပ္ကေလးသို႔ ေရာက္သည္ ။လံုးလံုးလ်ားလ်ား
တိုးဝင္မိသြားသည့္အခါ ျပန္ထြက္သည့္လမ္း မ႐ွိ
သည့္အတိုင္း သူတဝဲလည္လည္။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္
ေလး ေပ်ာ္ဝင္မိၿပီး ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး ခံစားမိသည္ ။
သူသည္ ဒီရပ္ဝန္းေလးထဲ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနမိသည္ ။ ရင္
ထဲ ဗေလာင္ဆူေနၿပီး မီးေတာက္သဖြယ္ ပူေလာင္
ေနခဲ့ၿပီး သူက အနမ္းတပြင့္ ခိုးယူမိခဲ့သည္ ။ သတၱိ
ကို အႀကိမ္အႀကိမ္အခါအခါ ရဲေဆးတင္ၿပီး တဒုန္း
ဒုန္း ဆင့္ကာဆင့္ကာ ခုန္ေနသည့္ ႏွလံုးသားအလို
ဆႏၵအတ္ုိင္း ။ သူကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေလးအေပၚ
ခ်စ္ျခင္းဆိုသည့္ ႀကိဳးေလးျဖင့္ ရစ္ပတ္ေနမိသည္ ။
ဂဏန္းေကာင္ေလးကေတာ့ဒါကိုသိလိမ့္မည္မဟုတ္။
ညက မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔ ဝ႐ုန္းသုန္းကား အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၾက
ၿပီး ႏိုးလာတဲ့မနက္ခင္းမွာေတာ့ အားလံုးက အလဲလဲ
အၿပိဳၿပိဳပဲ ၊ ႂကြက္မိသားစုလိုက္ အသိုက္ထိုးႏိုင္သည့္
ဆံပင္ပံုစံႏွင့္ ကင္ဂ်ံဳအင္ပံုစံက ေတာ္ေတာ္ေလး ညစ္
တီးညစ္ပတ္ႏိုင္သည္ ။ မပြင့္တပြင့္ မ်က္လံုးေတြျဖင့္
မ်က္မွန္တလက္ကို စမ္းတဝါးဝါးလိုက္႐ွာေနသည့္
က်န္းရီ႐ွင္းကလဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေလးဘက္ေထာက္
ေလ်ွာက္သြားေနသည္ ။ ဘတ္ဟြၽန္းကေတာ့ ဆိုဖာ
ေပၚမွာ ဆန္႔ဆန္႔ႀကီး လွဲအိပ္ေနတုန္း ။ မဟုတ္တာ
လုပ္ထားမိသည့္ ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့ မလံုမလဲ မဝံ့
မရဲစ္ိတ္ျဖင့္ နံရံကိုေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ မွီထိုင္ေနကာ
မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းဆီ ခိုးခိုးၾကည့္၏ ။
" အမူးေျပ ဟင္းရည္ေတြ လုပ္ေပးပါဦး ဟင္းရည္ "
ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဆန္႔ဆန္႔ႀကီးျပန္လွဲအိပ္ေနရင္း ဂ်ံဳအင္
ကေတာ့ နားညီးစရာေကာင္းေအာင္ ေအာ္ေနျပန္တာ
ကို တစ္ဦးတေယာက္ကမွ အထူးတလည္ ဂ႐ုစိုက္မ
ေနၾကဘူး ။ ဘယ္သူကမ်ား ထလုပ္ေပးႏိုင္မွာလဲ ။
အကုန္လံုးက သူ မသာဆို ကိုယ္က အသုဘႀကီးပဲ ။
ကိုက္ခဲေနတဲ့ ေခါင္းေတြႏွင့္ မၾကည္မလင္ျဖစ္ေန
သည့္ ေႏွာက္က်ိေနတဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ထေတာင္
မထႏိုင္ၾကဘူး ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရီ႐ွင္းက မ်က္မွန္
ကို ႐ွာေတြ႔သြားသည္ ။
