ပိတ္ရက္မွာေတာင္ ဘတ္ဟြၽန္းဆီမွာ ေျခခ်ဳပ္မိေနတဲ့
ခ်န္းေယာလ္က ေျမာက္ျမားမ်ားစြာေသာ အိမ္စာေတြ
ၾကား ေခါင္းငိဳက္စိဳက္က်ရသည္ ။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
မွာ အာလူးေၾကာ္ တႂကြပ္ႂကြပ္စားရင္း စာတြက္ေနတဲ့
ဘတ္ဟြၽန္းကို ခ်န္းေယာလ္ မသိမသာ မ်က္လံုး
လွန္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဘတ္ဟြၽန္းကေတာ့ သူ႔စ်ာန္
ႏွင့္သူ စိတ္ပါလက္ပါ စာထိုင္တြက္ေနသည္ ။ ပ်င္း
ရိၿပီး ခါးေတြပင္ ေညာင္းညာလာေတာ့ ခ်န္းေယာလ္
လက္ထဲက ေဘာ့ပင္ကို ခ်ၿပီး ခါးဆန္႔လိုက္ေတာ့မွ
အၾကည့္ေရာက္လာေတာ့သည္ ။ လက္တဖက္က
စာတြက္ရင္း လက္တဖက္က ႏိႈက္စားမျပတ္တဲ့ အာ
လူးေၾကာ္ထုပ္က ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကုန္သြားၿပီ ။ စ
ကားမေျပာျဖစ္ၾကဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ
စာရြက္လွန္သံေတြအျပင္ ၊ အာလူးေၾကာ္ အိတ္ ႏိႈက္
တဲ့အသံ နဲ႔ တႂကြပ္ႂကြပ္ဝါးေနတဲ့ အသံပဲ ထြက္လာ
ေနခဲ့တာ ။
" ျပန္ေတာ့မွာလား ညေနလာဦးမွာလား "
" အင္း "
" အျပန္က် ေခါက္ဆြဲႏွစ္ထုပ္ေလာက္ ဝင္ဝယ္လာခဲ့
ပါလား ခ်န္းေယာလ္ အာလူးေၾကာ္ေကာ "
ခ်န္းေယာလ္ ေျပာလိုက္တဲ့ အင္း ဆိုတာက ျပန္ေတာ့
မွာလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖလိုက္တဲ့ အေျဖ ျဖစ္ေပ
မဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းကေတာ့ ညေနလာဦးမွာလား ဆိုတဲ့ စ
ကားအတြက္ အေျဖလို႔ပဲ မွတ္ယူကာ တတြတ္တြတ္
မွာေတာ့သည္ ။ လြယ္အိတ္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး အိမ္
ထဲက ထြက္လာေတာ့ ေနာက္ကပါလာၿပီး ျခံဝတံခါး
ကို လိုက္ဖြင့္, ေသာ့ခတ္သည္ ။ ခ်န္းေယာလ္က သြားစရာ႐ွိတယ္ဆိုေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းက စက္ဘီးထား
ခဲ့ခိုင္းတာမို႔ အိမ္ျပန္မထားျဖစ္ဘဲ ဘတ္ဟြၽန္းရဲ႕အိမ္
ေဘးမွာပဲ ထားခဲ့ရသည္ ။
ဒီေန႔ည သီခ်င္းဆိုဖို႔ ပြဲတပြဲ႐ွိတာမို႔ ခ်န္းေယာလ္က သူ႔အဖြဲ႔ေတြ ႐ွိရာဆီ လာခဲ့လိုက္သည္ ။ အဖြဲ႔က သူ
ငယ္ခ်င္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအရင္းတေယာက္ ေမြးေန႔
ေၾကာင့္ သူတို႔ေတြတီးဝိုင္း သြားဆိုျဖစ္သည္ ။ အၾကာ
ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ ။ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း မို႔
ဟိုေကာင္ေတြကလဲ မျပန္ခ်င္ ။ မိန္းကေလး ေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ စကားေျပာၿပီး ရယ္လိုက္ ေမာလိုက္ ၊
ဖုန္းနံပါတ္ခ်င္း ဖလွယ္လိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္ကၾကာေနၿပီ ။
