" ကင္ဂ်ံဳအင္က မင္းသူငယ္ခ်င္းမလား ခ်န္းေယာလ္
ေဘာလံုးကြင္းေဘးမွာ ဂ်ီမင္းတို႔အဖြဲ႔နဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနတာ
အႀကိတ္အႏွယ္ပဲ သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္ေနာ္ "
ဖိုက္တာေကာင္ပဲ ဆိုၿပီး တဟားဟား ရယ္သြားတဲ့
အတန္းထဲက ေကာင္ကို ေျပးထိုးလိုက္ခ်င္ေပမဲ့
လြယ္အိတ္ဆြဲၿပီး ေဘာလံုးကြင္းဘက္ကို ေျခသုတ္
တင္ရေတာ့သည္ ။ သူေတာင္းစားက ေကာ္ဖီပူပူ
ေလး တခြက္သြားဝယ္တာ ထိုးပြဲေတြအထိေတာင္
ျဖစ္ေနလိုက္ေသးတယ္ ။ ၿပီးေတာ့လဲ သံုးေယာက္
တစ္ေယာက္တဲ့ ။တကယ့္ ျပသာနာပဲ ကင္ဂ်ံဳအင္ေရ၊
ခ်န္းေယာလ္ ေရာက္သြားေတာ့ ပြဲကေတာ္ေတာ္စည္
ေနတာမွ ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့ လူအုပ္က အစုလိုက္၊အဖြဲ႔
လိုက္ပဲ ။ လူအုပ္ၾကားထဲ တိုးေဝွ ့ဝင္သြားလိုက္ေတာ့
သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္မို႔ အေျခအေနမလွေနတဲ့
ေကာင္ကို မ်က္ခြက္မွာ အထိနာထားတဲ့ အမွတ္အ
သားအျပည့္နဲ႔ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့သည္ ။
" ခ်ီးလိုပဲကြာ ေစာက္ခြက္က ဒဏ္ရာအျပည့္နဲ႔ "
တကိုယ္တည္း ေရရြတ္ရင္း သူ ေ႐ွ႕ထြက္သြားလိုက္
တယ္ ။ ေျမႀကီးေပၚမွာ လွဲေနတဲ့ ကင္ဂ်ံဳအင္ရဲ႕ေ႐ွ႕
မွာ ဂ်ီမင္ဆိုတဲ့ေကာင္က ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ ႏွစ္
ဖက္စလံုးထဲ လက္ထည့္ထားကာ ၊ မတ္တပ္ရပ္ေန
တယ္ ။ ဂ်ံဳအင္ရဲ႕ေ႐ွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္တာ ၊ ဂ်ံဳအင္
ရဲ႕ ေကာ္လံကို ေဆာင့္အဆြဲ ၊ ႐ွည္လ်ားတဲ့ ေျခတံ
က သူ႔ညာဘက္ ပုခံုးကို အ႐ွိန္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ကန္
လာေတာ့၏ ။ ေနာက္ကို ဖင္ထိုင္လ်က္သား ပစ္က်
သြားရံုတင္မက ၊ ပက္လက္ပါလန္ခ်သြားေတာ့သည္။
" ဘယ္ေခြးေကာင္လဲကြ "
လွဲက်ေနတဲ့ ဂ်ံဳအင္ေ႐ွ႕ကို လက္တဖက္က ကမ္း
ေပးလာ၏ ။ ဂ်ံဳအင္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သေကာင့္
သားက မ်က္ခံုးပင့္ျပလာတယ္ ။ ကမ္းေပးေနတဲ့
လက္ကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ဂ်ံဳအင္ တစ္ေယာက္ မတ္တပ္
ထရပ္လိုက္ေတာ့သည္ ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ သံုးေယာက္
ႏွစ္ေယာက္ေပါ့ ။
" ကင္ဂ်ံဳအင္ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းရလို႔ပါလား ဟား
သံုးေယာက္ ႏွစ္ေယာက္ေနာ္ တကယ္အဆင္ေျပရဲ႕
လား ငါတ္ု႔ိက သနားလို႔ ညႇာေပးမွာေတာ့ မဟုတ္
ဘူးေနာ္ ငါ့ညီေလးေရ ဂ်ံဳအင္ေရ "
