Obiecana

20

Po chwili gdy była już prawie u celu zakręciło jej się w głowie. Świat zaczą wirować i zamazywać się. Fala jeszcze większego bólu ogarnęła jej już osłabione ciała.

~Zaraz powinno przejść~

Uspokoiła oddech i przeczekała cały ten atak. Drzwi od biblioteki samoistnie się otworzyły. Widok wielkich regałów wypełnionych po brzegi wszelakimi książkami zabierał dech w piersiach. W rogu sali siedziała kobieta w średnim wieku. Włosy miała zaczesane w schludnego koka i okulary na nosie

~To pewnie bibliotekarka. Podejdę do niej i zapytam się o dział z przepowiedniami. Powinna wiedzieć ~

-Przepraszam panią najmocniej, że przerywam, ale czy mogłaby mi pani wskazać dział z przepowiedniami?

Zabrzmiała trochę jak dziecko, które właśnie prosi o najniższy wymiar kary za stłuczenie ulubionego wazonu mamy. Pani podniosła wzrok znad książki i uśmiechnęła się przyjacielsko. Babcinym tonem odpowiedziała

- Nie przeszkadzasz złotko. 3 regał od lewej. Półki od 7 do 16. Są ponumerowane, więc dasz sobie radę. A się dziecino zwiesz?

- Nazywam się Wiktoria. Dziękuję za pomoc. Miłego dnia

Odeszła w kierunku, który jej wskazała

~Trochę tego sporo. Zejdzie mi się tu do wieczora, ale trudno ~

Sięgnęła sobie grubą książę ze skurzaną okładką i wzięła się za jej czytanie. Usiadła przy drewnianym stoliczku naprzeciw okna

***

Po kilku godzinach ciągłego czytania była już trochę zmęczona. Co chwilę ktoś przechodził obok pytając się o coś. Chwilę po tym jak przygotowała sobie książki do zabrania usłyszała czyjąś rozmowę

- Witaj. Widziałaś może gdzieś dość niska czarnowłosą dziewczynę? Szare oczy, blada tak z 400 lat na oko

- Tak widziałam ją tutaj. Powinna nadal być na dziale z przepowiedniami. Bardzo miła z niej osóbka. Chodź zaprowadzę cię

Przed nią pojawiła się ta miła pani i Thor

- Znalazła się moją zguba. Myślałem, że będziesz w ogrodzie, ale się myliłem. Odyn chce cię widzieć

- Tak jasne tylko pozwól, że odniosę książki do swojej komnaty. Same się nie przeczytają

Podniosła stos książek ze stolika i ruszyła przodem. Po drodze podziękowała starszej pani

- Czekaj Młoda. Ktoś inny za ciebie jej tam zaniesie. Mój ojciec wystaraczająco długo czeka. Szukam cię od dobrych 5 godzin

Wezwał jednego ze Strażników, który zabrał jej stos książek i z nimi gdzieś poszedł

- Wszwchojciec tyle na mnie czeka?

~Będzie nieźle zły, że musiał tyle czekać ~

- Tak, więc pospiesz się. On nie przepada za długim czekaniem

Wręcz pobiegli do sali tronowej, w której czekał Odyn wraz z małżonką. Pokłonili się im

- Przepraszam za tak długi czas oczekiwania na mą osobę Odynie

Ukłoniła się. Zdawała sobie sprawę z tego, że może on być kolokwialnie mówiąc wkurzony

-Nic się nie stało, ale na przyszłość poinformuj kogoś gdzie zmierzasz. A przechodząc do rzeczy to zostaniesz tutaj przez dłuższy czas. Nauczymy cię poprawnie władać twoją magią. Będziesz otoczona najlepszymi nauczycielami. Kiedy będziesz miała wszystko opanowane wtedy wrócisz do domu