SF-26

15.5K 946 239
                                    


We're still in the living room and I still can't believe what Jahann just said. Kahit si Alyanna ay halatang nabigla sa sinabi ni Jahann sa amin.

He never mentioned anything like that to me.

"Mikael... how could he say that he's adopted...?" tanong muli ni Mommy kay Daddy. Patuloy ang pagtulo ng luha ni Mommy habang nakatingin kay Daddy. "He's not..." hinawakan nito ng mahigpit ang braso ni Daddy.

"Jahann, are you just making that up? Para masabi mo na pwede na kayo ni Cherinna? That's so fucked up, you know?" tanong ni Alyanna sa lalaki. Tumingin siya sa akin. "Alam mo ba ito?" tanong niya naman sa akin. "Alam mo ba 'yang sinasabi niya?"

Napailing ako bilang sagot. "Hindi..." I answered softly. I looked at Jahann again. Marahan kong pinisil ang kamay niya. "What are you talking about? Anong bang sinasabi mo na ampon ka...?" hindi ko na rin napigilan ang pagtulo ng luha ko habang nakatingin sa kanya.

Alam ko naman na mahirap ang sitwasyon namin pero hindi naman din madaling tanggapin na sasabihin niyang ampon siya...

Jahann looked at me. I saw his eyes clouding up with tears.

"Jahann..."

"What are you talking about, Jahann?" Dad asked him. Seryoso ang mukha nito habang nakatingin sa lalaki. Hinawakan ni Daddy ang kamay ni Mommy at tinignan ito. "He's not adopted, Ai," Dad said, assuring Mommy about that matter. He looked at Jahann again. "What are you talking about? Where did you get that idea?" he asked, he tightened his jaw while looking at him.

Jahann looked at dad and chuckled sarcastically. "I am not an Anderson, why can't you just admit it, Dad?" tanong pabalik ni Jahann kay Daddy. I pulled his hand gently. Hindi ko alam kung saan ba nakuha ni Jahann ang idea na ampon siya pero alam ko na hindi pa rin niya dapat sinsasagot ng ganoon si Daddy.

Hindi ko alam kung ano ba ang sinasabi niya, ano ang kwento sa likod ng mga binitiwan niyang salita pero alam ko na hindi niya pa rin dapat kausapin ng ganon ang mga magulang namin.

In the first place, kami ang may mali rito.

"Jahann!" saway ni Alyanna sa lalaki. Nakikita ko ang pangingilid na rin ng luha sa mga mata ni Alyanna. Alam kong maging ito ay nasasaktan dahil sa nalalaman. I know she's mad at us but I can also see the pain in her eyes.

"That's the truth! That's why there's nothing wrong with me being in love with Cherinna. Kasi hindi niyo naman ako anak!" kumuyom ang kamay ni Jahann.

He's starting to cry, too.

I bit my lower lip and looked at him.

"How can you say that you're not an Anderson?!" mataas ang boses na sabi ni Mommy habang nakatingin kay Jahann. Hindi pa rin ito tumitigil sa pag-iyak habang nakatingin sa amin ni Jahann. "I almost died when I gave birth to you! I almost died, Jahann! How could you say that now?" tumalikod ito sa amin at patuloy na umiyak.

We all know that.

When mom gave birth to Jahann, they told us that they almost lost her. Naaksidente noon si Mommy at nalagay silang dalawa ni Jahann sa alanganin.

"But it's the truth..." Jahann told her. "I grew up thinking I am your son, but it turned out, I am not. Dad adopted me to replace your dead son."

"What are you talking about?" Mommy looked at him before turning her head to Daddy. "Dead son? No..."

Mas sumeryoso ang mukha ni Daddy habang nakatingin kay Jahann. Kahit ako ay naguguluhan sa nangyayari. Hindi ko alam kung saan ba nakuha ni Jahann ang mga impormasyon na sinsabi nito ngayon sa amin.

PBF 2: Serpentine FateWhere stories live. Discover now