ဝေကျွမ်းရွှယ်ကျား (ဘာသာပြန်)

အခန်း(၆၀)

伪装学渣
Wei Zhuang Xue Zha

ZAWGYI

နမ္းၾကမလား

စာေမးပြဲအမွတ္ထြက္လာခ်ိန္တိုင္း၌ ေပ်ာ္ၾကသူမ်ားရွိသလို ေသာကေရာက္ၾကသူမ်ားလည္းရွိစၿမဲပါပင္ ၊ သို႔တိုင္ဝူက်ိန္႔တစ္ေယာက္ ဒီေလာက္ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီး စာသင္လာသည့္ထဲ ဟယ့္ေက်ာင္းလိုလူမ်ိဳးကိုေတာ့ ပထမဆံုးျမင္ေတြ႕ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ ေသခ်ာေပါက္ကို ပူပန္ေသာကေရာက္ရေစမည့္ အမွတ္ကိုရထားတာေပမယ့္ ဆန္႔က်င္ကြဲထြက္ျပီးကို ေပ်ာ္ရႊင္သည့္အဖြဲ႕ထဲဝင္ေရာက္လို႔ေနေပသည္။

အထင္ႀကီးေလာက္စရာပါပဲ။ ပါရမီထူးခ်က္။

အထင္ႀကီးေလာက္စရာကေတာ့ ဝူက်ိန္႔ပင္သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေနာက္ဆံုးတန္းရွိရာစီ ေျမျဖဴတို႔ျဖင့္ပစ္ေပါက္ထည့္ကာ ပစ္ရင္းမွဆိုလိုက္ေတာ့သည္။

"ဟယ့္ေက်ာင္း မင္းရဲ႕ဒီစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဖြဲ႕စည္းထားပံုမ်ိဳးေလ. . .  . . . ငါေရွ႕စာသစ္ႏွစ္သံုးႏွစ္ထဲကေန လက္ခ်ိဳးေရတြက္ရွာျကည့္ေတာင္မွ မင္းထက္သာမယ့္သူကိုလံုးဝရွာေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး။"

"ခ်ီးက်ဴးလြန္းေနပါၿပီဗ်ာ. ."

ေျမျဖဴက ေရွ႕တည့္တည့္သို႔ ဝဲပ်ံလာေနသည္ကိုၾကည့္ရင္း ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ျပံဳးကာဆိုလိုက္၏။

"သာမန္ထူးခၽြန္မႈေလးပါပဲ။"

"---  --- ဒီအေကာင္ကေတာ့ ၊ တကယ္ႀကီးငါမင္းကိုခ်ီးက်ဴးတယ္မ်ား ထင္ေနတာလား?"

ေျမျဖဴတစ္ေတာင့္မွာေတာ့ ေနရာနည္းနည္းလြဲကာ ရွဲ႕ယြီ၏စားပြဲေထာင့္စြန္းကိုလာေရာက္မွန္ၿပီး 'ေဒါက္ခနဲ'ျပဳတ္က်ကာ ေျမျပင္ထက္လွိမ့္လို႔သြားသည္။

ရွဲ႕ယြီသည္ ဘဲကဘယ္လိုေျဖေျဖကို ဒီေလာက္အမွတ္ကေလးပဲရတာလား ၊ ေနာက္ၾကတကယ္ႀကီးပဲ ေျမတူးစက္ေမာင္းေတာ့မွာလားဟုေတြးကာ နဂိုကစိတ္ပူေနမိရေပမယ့္ ထိုစကားအားၾကားရခ်ိန္မွေတာ့ မေအာင့္ႏိုင္ဘဲ နဖူးေပၚလက္အုပ္၍ရယ္လိုက္မိေတာ့သည္။

". . .  . . . ေသာက္႐ူး။"

"ကဲ ေတာ္ၿပီ. ."

စေနာက္ျခင္းတို႔လည္းၿပီးသြားခဲ့ၿပီ ၊ အားလံုး၏စိတ္အေျခအေနတို႔လည္း ခုနကထက္ပိုလို႔ေကာင္းမြန္လာသည္ဟုခံစားမိခ်ိန္မွာေတာ့ ဝူက်ိန္႔သည္လက္ခုပ္တီး၍ အားလံုးကိုတိတ္ၾကဖို႔ရန္ အခ်က္ျပလိုက္ၿပီး အေျဖလႊာေတြစေဝလိုက္၏။