ဝေကျွမ်းရွှယ်ကျား (ဘာသာပြန်)

အခန်း(၄)

伪装学渣
Wei Zhuang Xue Zha

ZAWGYI

Question King အဆင့္ဆင့္ယွဥ္ၿပိဳင္ပြဲ

ကုရႊယ္လန္သည္ အတန္ငယ္ၾကာမွ အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာခဲ့ၿပီး အိမ္အကူထံ ပဝါအားခၽြတ္၍ကမ္းကာေပးလိုက္၏။

"ညစာျပင္ၿပီးၿပီလား?"

အိမ္အကူသည္ လွမ္း၍ယူလိုက္ရင္း. .

"ၫႊန္ၾကားထားတဲ့အတိုင္းပဲ အားလံုးျပင္ဆင္လို႔ၿပီးပါၿပီ ၊ အကုန္ ဒုသခင္ေလးႀကိဳက္တာေတြခ်ည္းပါပဲ ၊ အခု စားၾကေတာ့မလား ဒါမွမဟုတ္?"

ကုရႊယ္လန္၏ ေဒါက္ဖိနပ္ခၽြန္ခၽြန္မွာ စက်င္ေက်ာက္ၾကမ္းခင္းထက္ နင္း၍ထား၏ ၊ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ မီးဆိုင္းမွာလည္း ၾကမ္းခင္းထက္သို႔ေရာင္ျပန္ဟပ္လ်က္ မ်က္စိစူးမတက္လင္းခ်င္းလို႔ေနသည္။ သူမသည္ ေရွ႕သို႔ႏွစ္လွမ္းခန္႔မွ်တိုး၍ ရပ္လိုက္ၿပီးကာမွ တဖန္ေနာက္ျပန္ဆုပ္လ်က္ ကိုယ္ကိုလွည့္ကာ ဆန္က်င္ဘက္အရပ္စီ ေလွ်ာက္၍သြားရင္းမွ ေျပာခဲ့လိုက္၏။

"အေပၚတက္ၿပီး သူ႔ကိုသြားေခၚေခ်။"

ရွဲ႕ယြီသည္ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းမွာျဖစ္သည္။ ေရေတြမွာ ေခါင္းကေနစျပီး ဆံပင္တစ္ေလွ်ာက္စီးဆင္းကာက်လာေနလ်က္ တစ္ကိုယ္လံုးရြဲရြဲစိုလို႔သြား၏။ ေရေႏြးေငြ႕တို႔ကလည္း ေလးဖက္ေလးတန္ရွိ မွန္တံခါးခ်က္ေတြထက္စီ မျပတ္ေရေငြ႕႐ိုက္ကာေနသည္။

လက္ေဆးကန္ေဘးနား ခ်ထားခဲ့သည့္ ဖုန္းမွာေတာ့ တစ္ဒြီဒြီျမည္သံျဖင့္ တုန္ခါလ်က္ရွိေန၏။

သူသည္ မ်က္ဝန္းတို႔အား ေမွးမွိတ္ထားလ်က္မွ ကိုယ္ထက္က အနည္းငယ္က်န္ရွိေနေသးသည့္ ဆပ္ျပာျမႇုပ္မ်ားကို ေဆးေၾကာပစ္ေနစဥ္ တံခါးေခါက္သံႏွစ္ခ်က္ ေပၚထြက္လို႔လာသည္။ ဆက္လက္ၿပီး အိမ္အကူ၏ မဝံ့မရဲႏွင့္ သိမ္ေမြ႕လွသည့္အသံမွာ တံခါးေပါက္အားထိုးေဖာက္လ်က္ မသဲမကြဲဝင္ေရာက္လို႔လာေလေတာ့၏။

"ဒုသခင္ေလး ၊ ထမင္းစားလို႔ရပါၿပီ။"

"ကၽြန္ေတာ္ စားခ်င္စိတ္မရွိဘူး။"

"အဲ့ဒါ. . .   . . .  ဒါေပမယ့္ မမႀကီးက. . .   . . ."

ရွဲ႕ယြီသည္ မ်က္ဝန္းတို႔ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္၍ေျပာလိုက္သည္။