Chapter 6

1.8K 90 0
                                    

══════◄••❀••►═════
    Chapter  6

Asteria Lein Y Credieu

   Napatalon-talon ako habang papunta sa pitasan ng tangerine, napatigil ako at lumingon sa aking likuran. Hinintay ko si Neil, ng pumantay siya sa akin ay muli na naman ako tumalon-talon habang naglalakad. Ngunit muli na naman ako napatigil at inis na bumaling sa kanya.

"Bwilisan mo naman sa paglalakad Nwil!" Inis kong saad ngunit ipinasok nito sa ang dalawang kamay sa kanyang bulsa. Nakajumper itong black at puting sleeves, may berret din ito at salamin. While me? Just a simple white dress and a hat.

"Then don't run." Ani pa nito bago niya ako lampasan. Kaya inis ko naman siyang sinundan, natanaw ko ang mga tangerine kaya kumislap ang mga mata ko. Halos maglaway naman ako dahil sa mga nakikita kong hinog, pumitas ako ng mga hinog tsaka agad binalatan iyon. Inagaw naman ni Neil ang dala kong basket at pumitas din. Napaupo naman ako habang nilalantakan ang tangerine, habang si Neil ay seryosong pinupuno ang basket ng mgan tangerine.

"Nwil!" Pagtawag ko rito, tumingin naman ito sa akin ngunit muling bumalik sa kanyang gawain.

"Ang shungit mo naman." I pouted my lips.

"Bilisan mo na bago may ibang makakita dito sa atin." Ani nito at naglakad na papalayo ng matapos niyang pitasin ang mga tangerine. Napaka-abno niya talaga ket kailan!

"Bye-bye na mga tangewines ko!" Ani ko sa mga tangerines at tsaka sumunod kay Neil.  

"Bakit ba kase nagmamadali ka?" but he just sigh and look at me as if matalino siya kaysa sa akin.

"Obviously Asteria, hindi tayo pwedeng magtagal dito sa labas."I pouted my lips, oo nga pala.

"Bakit kase hindi ka mag-isip ng pawaan para matakpan tong buhok natin? Isa pa hindi naman masyadong espesyal tong mata kaya sa buhok lang tayo magkakapobwema." Tumango naman siya at mariin pang hinawak-hawakan ang kanyang baba para mag-isip. Napasipol na lamang ako habang tumitingin sa paligid. Magtataglamig na, pasalamat talaga kami dahil hanggang ngayon ay hindi parin kami natatagpuan. Sana nga hindi na kami matagpuan eh, ayaw ko talagang mamatay ng ganito kaaga noh. Buti sana kung bibigyan ulit kami ng pangatlong buhay. Pano kung last na'to? Edi makakahiwalay kami ng kambal ko kase sa impyerno ang bagsak niya tas ako mapupunta sa langit.

"Bakit?" biglang pagtatanong ni Neil.

"Hah? Anong bakit?" Pagbabalik ko ng tanong sakanya, ang weirdo talaga ng kambal ko. kung ano-anong pinagsasabi, wala naman akong tinatanong sakanya.
Kumunot naman ang noo nito na parang ako pa ang sabog. Umiling-iling naman ito at muling hinawakan ang kanyang baba para mag-isip.  

Natanaw ko si binibining Nica na nagsasampay ng mga damit sa bakod. Kaya napangiti ako at kumaway. Ngumiti naman siya at binitbit ang hawak niyang basket at itinabi to. Tumakbo ako papalapit sakanya.

"Ano nakakuha ba kayo?" Pinag-dikit ko ang aking kamao at tumango. Hinaplos naman nito ang akig buhok at bahagyang hinaplos ang aking pisngi. Dumating naman si Neil hawak ang basket ng tangerie. Bumati naman ito kay binibining Nica.

"Magandang umaga po binibining Veronica." Tumango naman si Binibing NIca ng nakangiti.

"Ayy siya, at pumasok na kayo at pagsaluhan natin ang tangerines. At baka may makakita pa dito sainyo." Tumango naman ako at pumasok na sa loob, bahagyang kumintab ang sahig kaya nasisiguro kong naglinis si Binibining Nica.

Napa-upo ako sa dinning room at nagbalat na ng mga tangerines. Nakakuha naman ako ng matamis, napatingi ako ay Neil ng lumukot ang mukha nito. Bahagya pa akong napangisi dahil halatang nakuha na naman ito ng maasim. Tumingin ito ng masama sa akin. Kaya inilabas ko ang dila ko upang mas asarin siya.

Lady Nica giggle, "Mukhang maasim na naman ang nakuha mo Neil. Hindi ka tlaga masuwerte pagdating sa tangerine noh?" Hihihihi! bahagya pa itong naniningkit habang nakatingin sa tangerine niya. 

"Pumunta ako sa bayan, at may nakita akong mga kawal." Napatingin kami kay Binibining Nica, ano?! Paano kung-
Nangatog ang mga paa ko dahil sa mga possibleng mangyayari.

"Can you give us a proper information Lady Nica?" Seryosong tingin ni Neil habang ako ay napayuko at napahawak sa aking bestida ng mariin.

"I think kaliangan na namin umalis dito Lady Veronica, we are afraid na baka madamay ka pa—” Ani ko but my words cutted when I saw her face smiling as if everything will be fine.

Tumayo siya at parang may kinuha, then she gave us a mini pendant bottle with dust on it. Nagtatakha ko naman itong kinuha at pinagmasdan. May kulay dust na gold sa maliit na bote na kasing liit lang ng hinliliit ko.

"What is this?" Pagtatanong pa ni Neil.

"Suotin niyo yan, maitatago niyan ang nakakaagaw pansin niyong buhok. It can help to imitate your hair color. Hindi nila kayo makikilala dahil diyan." Isinuot ko naman ito agad at biglang nagbago ang kulay ng aking buhok. Kakulay na nito ang buhok ni Binibining Nica, pareho na kmi ng kulay ng buhok. It just like a dust of molave and a liitle bit curly. hinawakan ko naman ang bago kong buhok at bahagya pang inamoy-amoy.

"Wowwwww!! Ang galing!!" Nagagalak kong saad, ito talaga ang una kong subok sa isang magic item. At nakakamangha!

Tinignan ko naman si Neil, sinusuri nito ang item. Kaya napanguso ako.

"Suotin mo na kase!" Gusto ko talagang makita siya sa ibang transformation ng buhok, narinig ko pa ang pagtawa ni Binibining Nica. Ngunit umilimg ito at tumingin kay Binibining Nica.

"Thank you so much Lady Veronica, this a lot of help. But we don't want you to get involved to our trouble, helping us is too much." Napabalik ng upo si Neil, seryoso siya kaya bahagya naman akong napalunok at nilaro-laro ang pendant na binigay ni Binibining Nica. Ayaw ko talagang umalis pero kailagan, ayaw namin madamay si Binibining Nica sa tinatakasan aming kamatayan. Pero anong mangyayari sa amin ni Neil pagumalis kami dito? Nakita ko ang paglamlam ng mukha ni Lady Nica.

"Sorry Neil, but I won't let you leave this house." The atmosphere suddenly change when she look at us seriously.

━─━────────༺༻────────━─━

The Emperor's Twin (Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon