Yaralar vardır;
Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren.
Yaralar vardır;
Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan.
Yaralar vardır;
Kapandığına dair bir iz bırakmayan.
✱
...
Bana Batu ve Melis'i hatırlattığı için galerimde sakladığım bir gifle keyifli okumalar dilerim efeniim ❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Batu iyi geceler dileyip telefonu kapatınca bir süre boş boş telefona baktım. Bunu neden yapmıştı şimdi? Zaten karışık olan kafamı neden daha kötü bir hale getirmişti? Seçtiği şarkıyla bir şey mi demek istiyordu? Şarkıyı ilk defa duyuyordum ama daha ilk dinlemeden sözleri beni kalbimden vurmaya yetmişti. Bu bir mesaj mıydı? Benden hoşlandığını ama asla benimle olamayacağını mı söylüyordu tekrar? Yoksa ondan uzaklaşmamı istediği için pişman olduğunu mu?
"Melis?"
Selin'in sesini duyunca hızla yüzümdeki yaşları sildim.
"İyi misin?" diye sordu çatık kaşlarıyla bana bakarak. "Ağladın mı sen?"
"Şey, evet. Annemle konuştum da sinirlerim bozuldu biraz."
"Hım," dedi söylediklerime inanmadığını belli edercesine bakarken. "Pekâlâ. Hadi içeri gidelim de keyfin yerine gelsin," diyerek kolumu tuttu.
Selin'le beraber içeri geçtiğimizde eski halime dönmeye çalıştım. Kızlara bir şey belli etmek istemiyordum. Yine de bunu ne kadar başarabilmiştim, bilmiyordum.
O gece aklım sadece Batu'yla doluydu. Kızlar halimi fark etseler de bir şey sormadılar. Aksine neşelendirmek için epey uğraştılar. Onlar için zorla gülsem de Batu'yu düşünmekten vazgeçememiştim. İçimden sadece ona sıkıca sarılmak geçiyordu ama bunu yapamazdım. Batu bana gelmeden ben ona gidemezdim.
ღღღ
Ertesi gün eve gittiğimde Batu evde değildi. Dedem gezmek için dışarı çıktığını söylemişti. Muhtemelen benden kaçmak istemişti. Aramızdaki ilişki daha ne kadar böyle giderdi bilmiyordum. Belki de en başında istediği gibi ev bulur ve taşınırdı.
Bu düşünce kalbimi acıttı. Onunla aynı evde yaşamaya alışmıştım. Bu geçen kısa zaman zarfında her gün aynı masada yemek yemeye, her sabah o uykulu suratını görmeye, dedemle oynadığı tavla oyununda yenilince sinirlenişe, anneanneme gösterdiği sıcaklığa, terasta beraber gökyüzünü izlemeye ve bunun gibi birçok şeye fazlasıyla alışmıştım. Onun eksikliğini hissedeceğime emindim ve bu yüzden buradan gitmemesi için dua ediyordum.
Dedemlerin yanından ayrılıp odama çıktım. Daha sonra yapacak bir şey bulamayıp film izlemeye karar verdim. Bu yüzden odamdan çıkıp mutfağa indim ve kendime mısır patlattım. Mısır tabağını aldıktan sonra tekrar odama geçip yatağıma kuruldum. Laptopumu bacaklarımın üzerine koyup bir film açtım ve seyretmeye başladım.
Film başlayalı on dakika olmuştu ki kapım çalındı ve içeri Batu girdi. Ona şaşkınca bakarken "Selam," dedi gülümseyerek. Şaşkınlığım daha da artarken "Selam," dedim. Kapıyı kapatıp yanıma geldi ve yatağın diğer ucuna oturup bilgisayarın ekranına baktı.
