အတ္တလွန်အချစ် (OC) Completed

Part (45) Uni/Zawgyi

အတ္တလွန် အချစ်
အပိုင်း(45)

ဒေါ်မေတင်နှင့်သက်သက်ကိုတောင် မနှုတ်ဆက်နိုင်ခဲ့ဘဲ ထိုအိမ်ကြီးကနေအတင်းပြေးထွက်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့မှာအသင့်စောင့်နေသည့်အလင်း တံခါးဖွင့်ပေးသောကားထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

မျက်ရည်တွေကိုလက်ဖြင့်သုတ်ပစ်လိုက်ပြီး အလင်းမောင်းနဲ့ကားကိုစီးကာ သူ့ဆီကနေအပြီးအပိုင်လွတ်မြောက်စွာထွက်ခွာခဲ့ပါပြီ။

တဟင့် ဟင့်ရှိုက်သံအချို့ကို အလင်းကြားနေရပါသော်လည်း မကြားသလိုနေရင်း သူမလိုက်ပို့ခိုင်းတဲ့ သူငယ်ချင်းမလေးနဒီ့အိမ်သို့လိုက်ပို့ခဲ့ပါသည်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အလင်း"

မွန်းသည် ကားထဲကနေထွက်လာပြီးမှ တံခါးပြန်ပိတ်ပေးရင်း ကျေးဇူးတင်စကားပြောတဲ့အခါမှာ အလင်းကမလိုပါဘူးဆိုတဲ့မျက်နှာမျိုးနှင့်ခပ်ပြုံးပြုံးကလေးခေါင်းရမ်းပြသည်။

မွန်းသည် အလင်းရဲ့ကားသူမအနားကနေထွက်သွားပြီးတဲ့နောက် သူမတို့အတူနေခဲ့ကြတဲ့ နဒီ့ရဲ့အိမ်တံခါးကလေးကိုခေါက်လိုက်သည်။

ည ၉နာရီဝန်းကျင်မှာ နဒီသည် သူမရဲ့အခန်းထဲ၌ Facebook သုံးရင်းအနားယူနေချိန်ဖြစ်၍

ဒေါက် ဒေါက်

တံခါးခေါက်သံကြောင့် ဖုန်းကလေးကိုခေါင်းရင်းမှာချထားပြီး သေချာရဲ့လားဟု နားစိုက်ထောင်နေသည်။

ဒေါက် ဒေါက်

နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ကြားလိုက်ရတဲ့အခါမှာတော့
မျက်ခုံးများတွန့်ချိုးပြီး အိပ်ယာပေါ်မှထ၍ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီဝမ်းဆက်ကလေးအပေါ်ကနေ အပေါ်ဝတ်အနွေးထည်လေးတစ်ထပ်ဝတ်လိုက်ကာ အခန်းထဲကနေထွက်လာခဲ့သည်။ မွန်းမရှိကတည်းက မိန်းကလေးတစ်ယောက်တည်းနေရတာဖြစ်ပြီး ဒီအချိန်ညဘက်မှာဘယ်သူနဲ့မှလည်းချိန်းမထားသလို ချစ်သူမောင်ကလည်း သူမနဲ့ messengerမှာစကားပြောနေကြတာဖြစ်တဲ့အတွက် ဘယ်သူကသူမဆီကိုဒီအချိန်လာသလဲဆိုတာ မသင်္ကာဖြစ်နေမိသည်။

"ဘယ် ဘယ်သူလဲ"

ဒီခေတ်ထဲမှာ ပြန်ပေးစွဲတာ အိမ်ထဲဝင်ပြီး အနုကြမ်းစီးတာတွေ လုတာယက်တာတွေကလည်းရှိနေသောကြောင့် ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် တံမြတ်စည်းရိုးကိုကောက်ကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း တံခါးနားလာခဲ့သည်။