1

1.9K 303 43
                                    

"ေဖေဖ....နန္းေတာ္ထဲသြားၿပီး ဧကရာဇ္ကို
နႈတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္။
Xiao Han.... ေနခဲ့ေနာ္။"

ၿမိဳ႕ေတာ္က အိမ္မွာ ေနရာခ်ၿပီးတာနဲ႔
ေဖေဖက Luhan ကို ေျပာလာခဲ့သည္။

"သားက မနက္ျဖန္ၿပိဳင္ပြဲမွ လိုက္ခဲ့။"

Luhan ေခါင္းေသခ်ာညိတ္ပစ္လိုက္သည္။

"ေဖေဖ....
က်ေနာ္ ၿမိဳ႕ထဲေတာ့ နည္းနည္းလိုက္လည္မယ္ေနာ္။"

ေဖေဖက မ်က္ေမွာင္ကုပ္သြားတာမလို႔
Luhan ကျပာကယာနဲ႔....

"ဟို.... ေစ်းထဲပဲသြားမွာပါ ေဖေဖရဲ႕။
စားခ်င္တာေလးေတြလည္း ဝယ္စားဖို႔ေလ။
ေဖေဖ့ဇာတိၿမိဳ႕ပဲဟာ....က်ေနာ္နဲ႔မစိမ္းပါဘူး။"

ထိုအခါမွ ေဖေဖ့မ်က္နွာက တင္းမာမႈေလ်ာ့ပါးသည္။

"Xiao Xiang....မင္း သခင္ေလးကို ေသခ်ာဂရုစိုက္။"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ႀကီး။"

ေဖေဖ ထြက္သြားသည့္အခါ Luhan က ႐ႊင္ျမဴးစြာနဲ႔
အခန္းထဲ လွည့္ပတ္ၾကည့္ေတာ့၏။

မိမိအခန္းကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀နွစ္ကအတိုင္းပဲ
လိေမၼာ္ေရာင္ေတြနဲ႔ ျခယ္သမြန္းမံထားဆဲ။

Luhan စိတ္က အလိုလိုေပ်ာ္႐ႊင္လာရသည္။

"Xiao Xiang....ငါ့ကိုယ္က နံေနလား...."

ခရီးဆက္တိုက္ဆက္လာရတာေၾကာင့္
Luhan ေမးၾကည့္လိုက္သည္။

"သခင္ေလး....
သခင္ေလးကိုယ္က ဒီေလာက္အၿမဲေမႊးေနတာေလ။"

ဒါေပမယ့္ Luhan က မေက်နပ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မလံုတာေၾကာင့္
ေရခ်ိဳးရမည္ဟုသာ ေတြးရသည္။

ရာသီဥတုက ေအးေနေပမယ့္လည္း
Luhan ေရခ်ိဳးမွကို ျဖစ္မည္။

မင္းသားနဲ႔ ေတြ႕ဆံုဖို႔ဆိုလ်ွင္ ဒီေလာက္ေတာ့
ျပင္ဆင္ရမည္။
မဟုတ္ဘူး....ဒီထက္မကလည္း ျပင္ဆင္ရမည္။

Luhan က ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီးသည္နွင့္
ယြန္းေသတၲာထဲမွ ဆြဲႀကိဳးေလးကို ထုတ္ဆြဲလိုက္သည္။

မင္းသားနဲ႔ေတြ႕လို႔ အရမ္းၿပံဳးေပ်ာ္ေနၿပီး
သူ႔ကိုယ္သင္းရနံ႔မ်ား လိုတာထက္ပိုလို႔ လ်ွံထြက္လာရင္
လူေတြအာရံုစိုက္ကုန္ၾကမည္။

Yours [Completed]Where stories live. Discover now